کد مطلب:275464 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:283
مقدمه
بدان كه در جمله ای از اخبار مرویه از ائمه اطهار (ع) نهی شده است از تعجیل نمودن در امر ظهور حضرت صاحب الامر علیه السلام، و فرموده اند كه عجله كردن در این مطلب سبب هلاك شخص می شود (مراد از هلاك كفر و خروج از ایمان است كه سبب هلاكت می شود)، و این روایات منافاتی ندارد با اخبار متعدده كه امر فرموده اند به طلب تعجیل در فرج و ظهور ایشان از خداوند عالمیان جل شانه. و بیان مختصر نزدیك به فهم عوام در تحقیق این مقام این است كه: عجله ای كه مذمت آن در اخبار وارد شده و موجب هلاك انسان و ضرر و خسران او می شود در امر ظهور آن حضرت، بر سه قسم است: اول: عجله ای كه سبب ناامیدی از فرج و ظهور آن حضرت شود، یعنی به جهت كم طاقتی و كم صبری تعجیل كند و بگوید: اگر شدنی بود تا حال باید شده باشد. و این حرف آخر كار (نعوذ بالله) راجع می شود به انكار ظهور قائم منتظر علیه السلام.
[ صفحه 41]
دوم: عجله ای كه منافی با تسلیم و رضای به امر خداوند جل شانه باشد، كه بگوید: چرا ظاهر نمی شود و برای كی گذاشته؟ و برگشت این اعتراض بر خداوند عز و جل است، و چنین كسی تابع شیطان است كه ایراد به خدا گرفت، بلكه باید شخص دعاء بكند و اگر هم حق تعالی تاخیر در اجابت فرمود، آن را مطابق حكمت بداند. سوم: عجله كردن كه سبب متابعت و پیروی نمودن مدعیان كذبه و داعیان باطل شود. چون تعجیل دارد و كم طاقت است، پیش از ظاهر شدن علامتهای حتمیه و آثار مرویه از ائمه (ع) به مدعیان باطل اعتماد می كند و به محض خیال و شبهه و تاویل، ارادت به شیطانهای بصورت انسان پیدا می كند، به امید آن كه موعود منتظر باشد، چنانچه بسیاری مردم به این سبب هلاك شدند (یعنی از دین برگشتند)، با وجود آن كه از برای امام علیه السلام علامتهای مخصوصه قطعیه هست مطابق عقل و نقل، كه تا آنها در او یافت نشود نباید اعتماد نمود: یكی آن كه باید هیچ وقت از او معصیتی صادر نشده باشد، دیگر آن كه بشخصه و نسبه معروف باشد، دیگر آن كه عالم به جمیع احكام الهیه و جمیع لغات باشد، و در هیچ مسئله عاجز نشود، و محتاج به پرسیدن از غیر و دیدن در كتاب نباشد، دیگر آن كه معجزه از او صادر شود، یعنی كاری كه از هیچ كس مثل آن صادر نشود، مثل تكلم كردن درختها و حیوانات با او و زنده شدن مرده به دعای او و نسوزانیدن آتش بدن او را و امثال اینها، كه مكرر از ائمه اطهار صادر می شد، و اگر چنین نباشد با دیگران فرقی ندارد.
[ صفحه 42]
و در غیبت نعمانی [1] از حضرت صادق علیه السلام مروی است كه فرمودند: هر گاه كسی ادعای قائم بودن كرد، از او بطلبید امور عظیمه ای را كه غیر امام كسی از عهده آنها بر نمی آید. و دیگر آن كه مبین احكام دین خاتم انبیاء صلی الله علیه و آله و سلم باشد، نه آن كه چیزی از پیش خود جعل و اختراع نماید. و غیر اینها از اموری كه در این مختصر گنجایش ندارد. و از برای وجود مبارك امام زمان ما عجل الله تعالی فرجه و ظهور را و بخصوص علامتها و خصوصیتهای چندی تعیین شده، كه برای هیچ كس پنهان نماند و اسباب شبهه نشود، و جمیع عالمیان با اختلاف زبانها بر آن مطلع شوند. و این عاصی بعضی از آنها را در كتاب وظیفه الانام ضبط نموده ام، و علمای سابقین مانند شیخ نعمانی و صدوق و مجلسی و غیر اینها رحمهم الله تعالی در كتابهای خود جمع فرموده اند.
در خانه اگر كس است
یك حرف بس است
[ صفحه 43]
[ صفحه 41]
دوم: عجله ای كه منافی با تسلیم و رضای به امر خداوند جل شانه باشد، كه بگوید: چرا ظاهر نمی شود و برای كی گذاشته؟ و برگشت این اعتراض بر خداوند عز و جل است، و چنین كسی تابع شیطان است كه ایراد به خدا گرفت، بلكه باید شخص دعاء بكند و اگر هم حق تعالی تاخیر در اجابت فرمود، آن را مطابق حكمت بداند. سوم: عجله كردن كه سبب متابعت و پیروی نمودن مدعیان كذبه و داعیان باطل شود. چون تعجیل دارد و كم طاقت است، پیش از ظاهر شدن علامتهای حتمیه و آثار مرویه از ائمه (ع) به مدعیان باطل اعتماد می كند و به محض خیال و شبهه و تاویل، ارادت به شیطانهای بصورت انسان پیدا می كند، به امید آن كه موعود منتظر باشد، چنانچه بسیاری مردم به این سبب هلاك شدند (یعنی از دین برگشتند)، با وجود آن كه از برای امام علیه السلام علامتهای مخصوصه قطعیه هست مطابق عقل و نقل، كه تا آنها در او یافت نشود نباید اعتماد نمود: یكی آن كه باید هیچ وقت از او معصیتی صادر نشده باشد، دیگر آن كه بشخصه و نسبه معروف باشد، دیگر آن كه عالم به جمیع احكام الهیه و جمیع لغات باشد، و در هیچ مسئله عاجز نشود، و محتاج به پرسیدن از غیر و دیدن در كتاب نباشد، دیگر آن كه معجزه از او صادر شود، یعنی كاری كه از هیچ كس مثل آن صادر نشود، مثل تكلم كردن درختها و حیوانات با او و زنده شدن مرده به دعای او و نسوزانیدن آتش بدن او را و امثال اینها، كه مكرر از ائمه اطهار صادر می شد، و اگر چنین نباشد با دیگران فرقی ندارد.
[ صفحه 42]
و در غیبت نعمانی [1] از حضرت صادق علیه السلام مروی است كه فرمودند: هر گاه كسی ادعای قائم بودن كرد، از او بطلبید امور عظیمه ای را كه غیر امام كسی از عهده آنها بر نمی آید. و دیگر آن كه مبین احكام دین خاتم انبیاء صلی الله علیه و آله و سلم باشد، نه آن كه چیزی از پیش خود جعل و اختراع نماید. و غیر اینها از اموری كه در این مختصر گنجایش ندارد. و از برای وجود مبارك امام زمان ما عجل الله تعالی فرجه و ظهور را و بخصوص علامتها و خصوصیتهای چندی تعیین شده، كه برای هیچ كس پنهان نماند و اسباب شبهه نشود، و جمیع عالمیان با اختلاف زبانها بر آن مطلع شوند. و این عاصی بعضی از آنها را در كتاب وظیفه الانام ضبط نموده ام، و علمای سابقین مانند شیخ نعمانی و صدوق و مجلسی و غیر اینها رحمهم الله تعالی در كتابهای خود جمع فرموده اند.
در خانه اگر كس است
یك حرف بس است
[ صفحه 43]
[1] نام مباركش محمد بن ابراهيم، شاگرد شيخ كليني (ره) بوده، بسيار جليل القدر و كتاب او در نهايت اعتبار است. اين حديث را كليني نيز در اصول كافي به اندك تفاوتي روايت فرموده.