کد مطلب:2761 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:305

چکیده
1. خوارج به معنای عام جمع خارجی به معنای شورشی است و معنای خاص به كسانی گفته می شود كه در جنگ صفین در مقابل امام علی علیه السلام شوریدند. به آنها مارقین هم گفته می شود.

2. مهمترین اعتقاد خوارج این است كه مرتكب كبیره را كافر می دانستند. این اعتقاد لوازم كلامی مهمی دارد.

3. خوراج فرقه ای متعددی دارند كه مهمترین آنها عبارت اند از:

الف ) محكمة الاولی : كه همان شورشیان در مقابل امام علی علیه السلام هستند. آنها به كافر بودن گناهكار قائل بودند.

ب ) ازارقه : پیروان نافع بن ارزق است . آنا مخالف خود را مشرك و كافر می دانستند، و كشتن آنها را مباح می شمردند و خلود آنان در جهنم معتقد بودند.

ج ) نجدات یا نجدیه : پیروان نجدة بن عامر حنفی هستند. آنها جاهل به فروع دین را معذور می دانند. به نظر آنها تنها گناهانی كه شخص بر آنها اصرار ورزد موجب كفر و شرك است .

د) صفریه : به پیروان زیاد بن اصفر گفته می شود. آنها كشتن اطفال و زنان مخالف خود را جایز نمی دانند. درباره كافر و مشرك بودن گناهكار چند نظریه میان آنها پیدا شده است .

ه ) اباضیه : مؤ سس این فرقه عبدالله بن اباض است . آنها معتدل ترین فرقه خوارج و تنها فرقه ای هستند كه امروزه در برخی مناطق باقی مانده اند. آنها مرتكب كبیره را موحد دانسته ، قتل او را روا نمی دانند و معتقدند كه كفر مرتكب كبیره كفر نعمت است نه كفر ملت و دین .