کد مطلب:278559 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:236

روایات
1- مفضل بن عمر می گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: «بهترین سبب نزدیكی بندگان به خداوند و برترین چیزی كه موجب خشنودی او از ایشان می شود این است كه در ایام غیبت حجت خدا كه مردم، مكان او را نمی دانند، معتقد باشند كه حجت خدا بر حق است و روی زمین وجود دارد، در آن هنگام، هر صبح و شب منتظر فرج آن حضرت باشید...» [1] .

2- مفضل بن عمر می گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم كه می فرمود: «كسی كه در حال انتظار فرج صاحب الامر از دنیا برود، نه تنها مثل كسی است كه همراه با امام قائم، در كنار او در اردوگاهش است، بلكه همچون جنگاور مجاهدی است كه در ركاب رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم شمشیر می زند.» [2] .

3- علی بن ابی حمزه از قول ابو بصیر نقل می كند: امام صادق علیه السلام فرمود: «...ای ابا بصیر! خوشا به حال شیعیان امام قائم ما، كه در ایام غیبت منتظر ظهور آن حضرت هستند و در دوران ظهور آن حضرت از او اطاعت می كنند، آنها همان اولیاء خدا هستند كه ترس و اندوهی ندارند.» [3] .

4- علی بن مهزیار: «به امام هادی علیه السلام نامه نوشتم و در مورد فرج از آن حضرت سوال كردم حضرت در پاسخ من مرقوم فرمود: «هر گاه صاحب شما از دید



[ صفحه 79]



ستمگران پنهان شد، منتظر فرج باشید.» [4] .

5- علاء بن سیابه می گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: «هر كه از شما در حال انتظار امر فرج از دنیا برود مثل كسی است كه در خیمه و اردوگاه امام قائم علیه السلام جای و مقام دارد.» [5] .

6- عبدالحمید واسطی می گوید:امام باقر علیه السلام فرمود: «هر كس از شما كه بگوید: «اگر من قائم آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم را درك می كردم او را یاری می نمودم» مثل كسی است كه در كنار او شمشیر می زند، بلكه بالاتر، مثل كسی است كه همراه او شهید شده است.» [6] .

7- مفضل بن عمر می گوید: درباره ی امام قائم علیه السلام و آن عده از دوستانمان كه در انتظار آن حضرت از دنیا رفته اند گفتگو می كردیم، امام صادق علیه السلام فرمود: وقتی قائم قیام كند در قبر مؤمن ندا داده می شود: «فلانی! صاحب تو ظهور كرده است اگر می خواهی به او ملحق شوی، ملحق شو و اگر می خواهی در ضیافت و بزرگداشت پروردگارت باقی بمانی، باقی بمان.» [7] .

8- ابو بصیر می گوید: امام صادق علیه السلام روزی فرمود: «آیا بگویم كه چه چیزی است كه خداوند هیچ عملی را بدون آن قبول نمی كند؟» عرض كردم: «آری بفرمایید»، فرمود: «شهادت به یگانگی خدا». تا اینكه فرمود: «و نیز انتظار قائم ما»، سپس فرمود: «ما دولتی داریم كه هر موقع خدا بخواهد آن را مستقر خواهد كرد» و سپس فرمود: «هر كس خشنود است به اینكه از اصحاب قائم باشد، باید منتظر آن حضرت باشد و اهل پرهیز از محرمات الهی و عمل به بهترین اخلاق باشد، در آن صورت او منتظر خواهد بود، و اگر قبل از قیام قائم بمیرد مثل كسی كه امام قائم را



[ صفحه 80]



درك كرده پاداش خواهد دید...» [8] .

9- امام رضا علیه السلام به نقل از پدران بزرگوارش فرمود: رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «بهترین اعمال امت من انتظار فرج از طرف خداوند عزوجل است.» [9] .

10- ابو بصیر می گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: «فرج به هنگام ظهور هفتمین [10] از ماست» [11] .

11- ابو بصیر می گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: «برای خروج امام قائم چه عجله ای دارید؟ به خدا قسم، او جز لباس خشن نپوشیده و جز خوراك ناگوار میل نكند، او چیزی جز شمشیر نیست، و مرگ در سایه شمشیر گریبان مردم را می گیرد.» [12] .

12- عبدالله بن زراره می گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: «شما باید تسلیم ما باشید و امور - مربوط به دین و حكومت - را از ما بگیرید و امر ما و امر خودتان و فرج ما و فرج خودتان را انتظار بكشید...» [13] .

13- اسحق بن سعد اشعری از امام عسكری علیه السلام نقل می كند كه فرمود: «...ای احمد بن اسحق! مثل حجت خدا در این امت مثل خضر و ذوالقرنین است، به خدا قسم آنچنان غیبتی خواهد داشت كه هیچكس جز كسی كه خدا او را در اعتقاد به امامتش استوار و در دعا برای تعجیل فرجش موفق كرده است از هلاكت و گمراهی رهایی نخواهد یافت...» [14] .



[ صفحه 81]




[1] اثبات الهداه، ج 3، ص 470، روايت 142.

[2] اثبات الهداه، ج 3، ص 471، روايت 143.

[3] اثبات الهداه، ج 3، ص 476، روايت 163.

[4] اثبات الهداه، ج 3، ص 479، روايت 177.

[5] اثبات الهداه، ج 3، ص 489، روايت 225.

[6] اثبات الهداه، ج 3، ص 490، روايت 226.

[7] اثبات الهداه، ج 3، ص 515، روايت 358.

[8] اثبات الهداه، ج 3، ص 536، روايت 488.

[9] بحارالانوار، ج 52، ص 122، روايت 2.

[10] ظاهرا منظور اين است كه امام صادق اولين آنها و حضرت حجت هفتمين آنها خواهد بود.مترجم.

[11] اثبات الهداه، ج 3، ص 499، روايت 274.

[12] اثبات الهداه، ج 3، ص 540، روايت 503.

[13] اثبات الهداه، ج 3، ص 560، روايت 628.

[14] اثبات الهداه، ج 3، ص 479، روايت 180.