کد مطلب:278563 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:221

روایات
1- زراره می گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم كه می فرمود: «همانا فرزند (مهدی علیه السلام)، قبل از قیامتش غیبتی خواهد داشت.» گفتم: «چرا؟»، در حالی كه با دست به شكمش اشاره می فرمود گفت: «می ترسد.»سپس فرمود: «ای زراره! او (امام) منتظر است و هم اوست كه تولدش مورد شك و تردید واقع می شود...» [1] .

2- محمد بن فرج می گوید: «امام ابو جعفر علیه السلام برایم نوشت: «وقتی خداوند تبارك و تعالی بر مردم خشم بگیرد ما را از كنارشان دور می سازد.» [2] .

3- زراره بن اعین می گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم كه می فرمود: «قائم قبل از قیامش غیبتی دارد». گفتم: «چرا» فرمود: «می ترسد» تا آن جا كه فرمود: «او منتظر است، اما خداوند دوست دارد شیعه را آزمایش كند، آن گاه معتقدان و طرفداران باطل به شك می افتند...» [3] .



[ صفحه 87]



4- حنان بن سدیر به نقل از پدرش از امام صادق علیه السلام نقل می كند كه فرمود: «قائم ما غیبتی دارد كه طولانی می شود.» عرض كردم: «یابن رسول الله! علت آن چیست؟» فرمود: «خداوند نمی خواهد این امر انجام شود مگر اینكه تمام سنتهایی را كه پیامبران در غیبتهایشان داشته اند، در این غیبت قرار دهد و ای سدیر!- بنابراین باید تمام مدت مجموع غیبتهای پیامبران، در این غیبت وجود داشته باشد. خداوند می فرماید: (لتركبن طبقا عن طبق) [4] مقصود این است كه سنتهای گذشتگان در مورد شما جاری خواهد شد.» [5] .

5- ابراهیم كرخی می گوید: به امام صادق علیه السلام عرض كردم (یا اینكه شخصی به ایشان عرض كرد): «خداوند سالمت بدارد، آیا علی علیه السلام در دین خدا قوی نبود؟» فرمود: «آری، چنین بود»، گفتم (ابراهیم یا آن شخص دیگر»: «پس چگونه مردم با او چیره شدند و او جلوی ایشان نایستاد؟ و چه چیزی باعث شد جلوی آنها را نگیرد؟» فرمود: «آیه ای از قرآن، او را از این كار بازداشت،»گفتم (یا آن مرد گفت): «آن آیه كدام است؟» فرمود: (لو تزیلوا لعذبنا الذین كفروا منهم عذابا الیما) [6] خداوند عزوجل فرزندانی مؤمن در پشت افرادی از كافران ومنافقان قرار داده است و علی علیه السلام پدران - كافر یا منافق- را نمی كشت تا اینكه این امانتهای الهی از پشت آنها خارج شوند و وقتی این فرزندان از صلب آنها خارج می شدند بر هر كدام دست می یافت با آنها می جنگید؛ قائم ما اهل بیت نیز چنین است، تا تمام امانتهای الهی از پشت پدرانشان خارج نشوند ظهور نكرده و كسی را نمی كشد، اما وقتی امانتها [7] .



[ صفحه 88]



خارج شدند، بر كافران و منافقان مسلط شده و آنها را می كشد.» [8] .

6- مروان انباری می گوید: از امام باقر علیه السلام (نوشته یا پیامی) صادر شد كه در آن فرمود: «وقتی خداوند بودن ما را در میان قومی، ناخوش دارد ما را از میان آنها خواهند برد.» [9] .

7- فرات بن احنف از امام صادق از پدران بزرگوارش از امیر المؤمنین علیه السلام نقل می كند كه فرمود: «به خدا قسم من و این دو پسرم كشته خواهیم شد و در آخر الزمان مردی از نسل من به خونخواهی ما برخواهد خاست، او برای شناخته شدن گمراهان از رهیافتگان غیبتی طولانی خواهد كرد تا جایی كه گویندگان نادان بگویند: خداوند را- برای فرستادن قائم - به آل محمد احتیاجی نیست». [10] .

8- مفضل بن عمر از امام صادق علیه السلام نقل می كند: امیر المؤمنین علیه السلام فرمود: «بدانید كه زمین از حجت خدا خالی نیست، اما خداوند به واسطه ی نادانی و ستمكاری مردم دیده ی ایشان را از دیدن حجتش فرو می بندد...» [11] .

9- امام باقر علیه السلام می فرماید: وقتی قائم ما خاندان ظهور كند می گوید: (ففررت منكم لما خفتكم فوهب لی ربی حكما) [12] از میان شما رفتم چون از شما بر جان خود بیمناك بودم و اینك چون پروردگارم اذن داد و امر فرجم را به سامان رسانید به میانتان آمدم.» [13] .



[ صفحه 89]



10- ابی وایل می گوید: امیرالمؤمنین علیه السلام به فرزندش حسین علیه السلام نگاهی انداخت و فرمود: «این پسرم سید و سالار است، همان طور كه خداوند سید و آقایش نامیده است، و از نسل او فرزندی همنام پیامبرتان كه در سیما و اندام و نیز اخلاق و رفتار، شبیه اوست متولد خواهد شد و در دوران بیخبری و گمراهی مردم و نابودی حق و غلبه ی ستم خروج خواهد نمود، به خدا قسم خروج او حتمی است و گرنه گردن زده خواهد شد.» [14] .

11- امام صادق علیه السلام می فرماید: «و چنین است كه ایام غیبت امام قائم علیه السلام طولانی می شود تا اینكه با بازگشت و ارتداد شیعیان بدسرشتی كه احساس به حكومت و قدرت رسیدن در زمان امام قائم علیه السلام، به نحو منافقانه ای آنها را شیعه نگهداشته است، حقیقت ناب پدیدار گردد و ایمان از غش پالوده شود.» [15] .

12- در بخشی از حدیث ابو سعید عقیصا به نقل از امام مجتبی علیه السلام، كه در فصل دوم از باب اول هم ذكر شد، آمده است: «...هیچیك از ما خاندان از تن دادن به نوعی بیعت با جبار زمانش خلاصی ندارد جز قائم كه عیسی روح الله نمازش را به او اقتدا می كند، خداوند عزوجل، ولادت او و نیز خودش را از دیده ی مردم پنهان می كند تا در زمان ظهور، در گرو بیعت با كسی نباشد...» [16] .

13- عبدالله بن فضل هاشمی می گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم كه می فرمود: «صاحب الامر غیبتی دارد كه ناگزیر اتفاق می افتد و ناراستان و طرفداران باطل به شك می افتند.» عرض كردم: «فدایت شوم! چرا چنین می شود؟» فرمود: «حكمت و فایده ی این غیبت چیست؟»فرمود: «حكمت غیبت او همان حكمت غیبت آن عده از حجتهای خداست كه قبلا از آنها یاد شده است، حكمت این غیبت نیز تا بعد از ظهور آن حضرت، بر مردم معلوم نخواهد شد همان طور كه حمكت كارهایی كه



[ صفحه 90]



خضر انجام داد تا قبل از جدا شدنش از حضرت موسی، معلوم نشد. ای پسر فضل! این امری است و سر آن و جهات پنهانی و به خدا مربوط است و هنگامی كه ما می دانیم كه خداوند عزوجل حكیم است، قبول و اعتراف می كنیم كه تمام كارهایش عین حكمت و درستی است - هر چند كه علت و چرایی آن كارها برای ما روشن نشده باشد.» [17] .


[1] اثبات الهداه، ج 3، ص 443، روايت 18.

[2] اثبات الهداه، ج 3، ص 447، روايت 38.

[3] اثبات الهداه، ج 3، ص 472، روايت 150.

[4] انشقاق: 19 - مرحله اي پس از مرحله ي ديگر را سير خواهد كرد.

[5] اثبات الهداه، ج 3، ص 486، روايت 212.

[6] فتح: 25.

[7] با توجه به اين حديث شايد بتوان گفت مقصود از روايات (اثبات الهداه، ج 3، ص 570،524،518،581).

كه پيدا شدن گنجهاي زمين و بيرون ريختن زمين گنجهايش را مطرح كرده است همين وديعه ها و امانتها باشد و شاهد آن هم سخن امام صادق عليه السلام است كه فرمود: «سپس جوان خوشروي حسني ظاهر مي شود كه با فرياد رسا به سوي ديلم فرياد مي كند: اي آل محمد به فرياد مظلومي از ناحيه حرم صدايتان مي زند پاسخ دهيد؛ و گنجهاي الهي در طالقان به او پاسخ خواهند داد، آن همه چه گنجهايي! كه از طلا و نقره نيستند بلكه مرداني چون پاره هاي آهنند...» (بحارالانوار، ج 53، ص 15)، و شايد بتوان گفت مقصود از اينكه تمام اموال دنيا برايش جمع مي شود (بحارالانوار، ج 51، ص 29، روايت 2)، همان طلا و نقره و اموال ديگر باشد.

[8] اثبات الهداه، ج 3، ص 489، روايت 224.

[9] اثبات الهداه، ج 3، ص 498، روايت 271.

[10] اثبات الهداه، ج 3، ص 532، روايت 462.

[11] اثبات الهداه، ج 3، ص 532، روايت 463.

[12] شعرا: 21- پس از ميان شما گريختم، چون بر جان خود بيمناك بودم، سپس پروردگارم حكم[حكومت و فرمانروايي]را به من ارزاني داشت.

[13] اثبات الهداه، ج 3، ص 583، روايت 777.

[14] اثبات الهداه، ج 3، ص 505، روايت 308.

[15] بحارالانوار، ج 51، ص 222، روايت 9.

[16] بحارالانوار، ج 51، ص 132، روايت 1.

[17] اثبات الهداه، ج 3، ص 488، روايت 217.