کد مطلب:278565 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:206

روایات
1- امام جواد علیه السلام می فرماید: «او - حضرت مهدی- بعد از اینكه یادش از خاطرها محو شد و بیشتر معتقدان به امامتش، از اعتقاد خود برگشتند قیام می كند.» [1] .



[ صفحه 92]



2- یمان تمار می گوید: «نزد امام صادق علیه السلام نشسته بودیم كه به ما فرمود: «صاحب الامر غیبتی خواهد داشت كه كسی كه در آن دوره ی غیبت بخواهد دیندار بماند سخت در مشقت و در معرض مشكلات است.» و سپس فرمود: «صاحب الامر غیبتی دارد و بنده ی خدا- برای حفظ دینش - باید تقوای الهی را پیشه كند و دو دستی به دین خود بچسبد.» [2] .

3- امام صادق علیه السلام می فرماید: «... جدا مورد آزمایش قرار می گیرید تا جایی كه مردم می گویند: «- مهدی علیه السلام - مرده یا كشته شده است، اگر زنده است پس كجاست - و چه می كند-؟» چشمان مؤمنین بر او می گریند و همچون كشتی طوفان زده به اضطراب می افتند، جز كسانی كه خداوند از آنها پیمان گرفته و به دم الهی یاریشان كرده، كس دیگری رستگار نخواهد شد-.» [3] .

4- از امام صادق علیه السلام از پدر بزرگوارش در وصیت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به امیرالمؤمنین آمده است كه فرمود: «یا علی! شگفت انگیزترین مردم از نظر ایمان و بلند مرتبه ترین آنها در یقین، مردمی هستند كه در آخر الزمان می آیند كه پیامبر را ندیده اند، حجت خدا هم از دیده ی ایشان پنهان است اما فقط از طریق روایات و نوشته هایی كه به دستشان رسیده است ایمان می آورند-» [4] .

5- علی بن فضال از پدرش از امام رضا علیه السلام نقل می كند كه فرمود: «گویا شیعه را می بینم در حالی كه سومین فرزند از نسل من از دیده ی آنها مخفی است در جستجوی مأمن و پناهگاهی هستند اما آن را نمی یابند» علی بن فضال می گوید: عرض كردم: «چرا چنین است یا بن رسول الله؟» فرمود: «زیرا امامشان از دیده ی آنها غایب گشته است...» [5] .



[ صفحه 93]



6- پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «او (مهدی علیه السلام) غیبت و گمگشتگی خواهد داشت كه مردم در آن دوره گمراه خواهند شد...» [6] .

7- پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «... كسانی كه در دوره ی غیبت حضرت مهدی علیه السلام بر اعتقاد به او استوار هستند از كبریت احمر نایاب ترند.» جابر بن عبدالله انصاری بلند شد و گفت: «یا بن رسول الله! آیا فرزندت قائم، غیبت خواهد كرد؟» فرمود: «آری به خدا قسم (ولیمحصن الله الذین آمنوا و یمحق الكافرین)، [7] خداوند مؤمنین را جدا می آزماید و كافران را از میان بر می دارد. [8] .

8- اصبغ بن نباته می گوید: امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: «... (مهدی)غیبتی طولانی خواهد داشت تا آن جا كه نادانان گویند: «خداوند - برای فرستادن مصلح - از آل محمد بی نیاز است.» [9] .

9- امام رضا علیه السلام از پدران بزرگوارش از امیر المؤمنین نقل می كند كه فرمود: «...در دوران غیبت، جز دینداران ناب كه یقین در جانشان رسوخ كرده و خداوند از آنان بر ولایت ما پیمان گرفته و ایمان را در جانشان ثابت كرده و به دم الهی یاریشان نموده است، كسی بر اعتقاد خود، استوار نخواهد ماند.» [10] .

10- امام زین العابدین علیه السلام می فرماید: «...مدت غیبت آن قدر طول می كشد كه بیشتر معتقدان به حضرت از اعتقاد خود دست بر می دارند، مگر آنان كه دارای یقینی محكم و شناختی درست باشند و در درون خویش نسبت به حكم ما هیچ دلتنگی و اضطرابی احساس نكنند و كاملا تحت اختیار و تسلیم امر ما باشند.» [11] .

11- ابی الجارود می گوید: امام باقر علیه السلام به من فرمود: «وقتی حركت چرخ گردون



[ صفحه 94]



به آنجا رسید كه مردم گفتند: «- امام - قائم مرده یا كشته شده است، اگر نه پس كجاست و چرا نمی آید؟» و كسی كه دنبال امام بود كارش به آنجا رسید كه بگوید: «چطور می شود امام غایب باشد با اینكه الان استخوانهایش هم پوسیده است.» آن موقع - به ظهور امام - امیدوار باش و اگر شنیدی - ظهور كرده است- به سوی او بشتاب، اگر چه مجبور باشی خود را بر یخ و برف بكشانی.» [12] .

12- امام باقر علیه السلام می فرماید: «ای محمد بن مسلم! در قائم آل محمد شباهتهایی به پنج پیامبر وجود دارد...و سنتی از موسی در اوست كه عبارت است از ادامه و طول كشیدن ترس او، دراز شدن زمان غیبت، مخفی بودن تولد، مصیبت و رنج پیروانش و اذیت و آزاری كه می بینند... و اما شباهت او به عیسی این است كه مردم درباره ی او اختلاف كردند، بعضی گفتند: «اصلا متولد نشده است»، برخی گفتند: «مرده است»و عده ای گفتند: «كشته شده و به دار آویخته شده است.»...» [13] .

13- عبدالرحمن بن سیابه می گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: «چه بر شما خواهد گذشت وقتی امام هدایتگر و نشانه ی حق را به چشم نبینید، گروهی از گروهی دیگر بیزاری می جوئید، آن گاه سخت مورد آزمایش واقع می شوید و ناخالصان شما از راستانتان جدا خواهند شد، اول روز در اخبار و آثار اختلاف و مشاجره خواهید داشت و آخر روز، كارتان به كشت و كشتار خواهد كشید» [14] .

14- سدیر صیرفی می گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: «...وای بر شما! در كتاب جفر نظر انداختم... و در ولادت قائم ما و غیبت آن حضرت و طولانی شدنش و مدت عمر وی تامل كردم و - دیدم كه - مردم با ایمان گرفتار بلاها و مصیبتها هستند و به خاطر طولانی شدن دوران غیبت، در دلهایشان شك و تردید راه می یابد و بیشتر



[ صفحه 95]



آنها از دینشان بر می گردند...» [15] .

15- احمد بن زكریا می گوید: امام رضا علیه السلام فرمود: «... بدون تردید دچار گرفتاری هولناك و فتنه ای شدید خواهید شد كه در آن هنگام به نزدیكترین افراد انسان نیز نمی شود اعتماد كرد و آن هنگامی است كه سومین فرزند از نسل من غایب شود.» [16] .

16- اسحق بن سعد اشعری می گوید: امام عسكری علیه السلام فرمود: «به خدا قسم غیبتی خواهد داشت كه جز آنها خداوند در اعتقاد به امامت او استوارشان كرده و برای دعا در تعجیل فرجش موفقشان كرده، كسی دیگر، از نابودی رهایی نخواهد یافت.» به آن حضرت عرض كردم: «یا بن رسول الله! آیا غیبتش به طول می انجامد؟» فرمود: «آری به خدا قسم، تا آن قدر به درازا می كشد كه بیشتر معتقدان به او از اعتقادشان بر می گردند و جز آنها كه خداوند درباره ی ولایت ما از آنها پیمان گرفته و ایمان را در قلبشان راسخ كرده و به دم الهی یاریشان كرده است كسی دیگر بر اعتقاد به او باقی نخواهد ماند.» [17] .

17- جعفر بن وهب بغدادی از امام عسكری علیه السلام نقل می كند كه فرمود: «بدانید كه فرزندم غیبتی خواهد داشت كه غیر از كسی كه خدایش از لغزش نگهداشته است، بقیه ی مردم درباره ی او دچار شك و تردید خواهند شد.» [18] .

18- امام عسكری علیه السلام می فرماید: «...بدانید كه فرزندم غیبتی خواهد داشت كه نادانان، در آن دچار سرگردانی می شوند، طرفداران باطل نابود می شوند و آنها كه برای ظهورش، از پیش خود، وقت تعیین می نمایند به دروغگویی می افتند.» [19] .

19- امام عسكری علیه السلام می فرماید: «این پسرم، امام قائم بعد از من است كه آنچه



[ صفحه 96]



از سنتهای الهی در زمینه ی طول عمر و غیبت، درباره ی پیامبران جاری شده است، درباره او جریان می یابد كه به جایی كه به خاطر طولانی شدن غیبتش، دلها سخت و تیره می شود و جز آنها كه خداوند ایمان به او را در قلوبشان نگاشته و به دم الهی یاریشان كرده است كسی دیگر بر اعتقاد به او باقی نمی ماند.» [20] .

20- مفضل بن عمر می گوید: از امام صادق علیه السلام در مورد كلمه (والعصر) توضیح خواستم.آن حضرت فرمود: (العصر) همان عصر خروج امام قائم علیه السلام، (ان الانسان لفی خسر) یعنی دشمنان ما در زیان هستند، (الا الذین آمنوا) مقصود، ایمان به نشانه های ماست، (و عملوا الصالحات) یعنی همراهی و همنوایی با برادران، (تواصوا بالحق) یعنی توصیه یكدیگر به مساله امامت و (و تواصوا بالصبر) [21] یعنی استقامت در دوران غیبت.» [22] .

21- مفضل می گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم كه می فرمود: «صاحب الامر دو غیبت دارد كه یكی از دیگری طولانی تر است تا جایی كه می گویند - آن حضرت- مرده است و برخی می گویند كشته شده است و جز عده ی كمی از اصحابش كسی معتقد به او باقی نخواهد ماند...» [23] .

22- محمد بن منصور از پدرش نقل می كند كه گروهی خدمت امام صادق علیه السلام نشسته بودیم و صحبت می كردیم كه ایشان به ما فرمودند: «چه می گویید؟- و به اصطلاح كجای كار هستید؟- هیهات! هیهات! نه به خدا قسم، آنچه چشم انتظار آن هستید نخواهد شد مگر اینكه غربال شوید، نه به خدا قسم، آنچه چشم انتظار آن هستید نخواهد شد مگر اینكه - مؤمن و متزلزل شما- از هم جدا شوند، نه به خدا قسم آنچه چشم انتظار آن هستید نخواهد شد مگر اینكه آزمایش شوید؛ نه به خدا



[ صفحه 97]



قسم، آنچه چشم انتظار آن هستید نخواهد شد مگر بعد از اینكه ناامید شوید، نه به خدا قسم، آنچه چشم انتظار آن هستید نخواهد شد مگر بعد از آنكه شقی و بدبخت به شقاوتش برسد و سعید و نیك انجام به سعادتش دست یابد.» [24] .

23- محمد بن ابی نصر می گوید: «امام ابو الحسن [25] علیه السلام فرمود: «بدانید كه به خدا قسم، آنچه چشم انتظار آن هستید نخواهد شد مگر آنكه - مؤمن و متزلزل- از هم جدا شوند، مورد آزمایش قرار گیرید تا اینكه جز افراد بسیار نادری از شما باقی نماند»، آنگاه آیاتی از قرآن تلاوت فرمود كه: (ام حسبتم ان تتركوا و لما یعلم الله الذین جاهدوا منكم)، [26] (و یعلم الصابرین)، [27] «آیا پنداشتید كه بدون مشخص شدن مجاهدان و استقامت كنندگان، - از شما دست برداشته می شود؟» [28] .

24- محمد بن مسلم و ابو بصیر روایت كرده اند كه: از امام صادق علیه السلام شنیدیم كه می فرمود: این كار به سامان نمی رسد- و ظهور محقق نخواهد شد- مگر اینكه دو سوم مردم [29] از دین برگردند، ما گفتیم: آیا دوست ندارید در بین یك سوم باقیمانده باشید؟» [30] .

25- جابر جعفی می گوید: به امام باقر علیه السلام عرض كردم: «فرج شما كی خواهد بود؟» فرمود: هیهات، هیهات، فرج ما شدنی نیست مگر اینكه غربال شوید، باز هم غربال شوید» سه مرتبه این مطلب را فرمود، «تا اینكه آلودگیها



[ صفحه 98]



از میانتان برود و صفا و خلوص باقی بماند.» [31] .

26- عبایه بن ربعی اسدی می گوید: «از امیرالمؤمنین علیه السلام شنیدم كه می فرمود: «چه بر شما خواهد گذشت وقتی امام هدایتگر و نشانه ی حق را به چشم نبینید، گروهی از گروه دیگر بیزاری می جوئید.» [32] .

27- ابن ابی عمیر می گوید: به موسی بن جعفر علیهم السلام عرض كردم: «آیا در بین امامان كسی هست كه غیبت داشته باشد؟» فرمود: «آری، جسمش از دیدگان مردم پنهان می شود اما یاد و خاطره اش از دلهای مؤمنان محو نمی شود، و او دوازدهمین ماست.» [33] .

28- ابو بصیر از امام صادق علیه السلام نقل می كند كه فرمود: [34] «عده كمی از عرب همراه امام قائم خواهند بود.» به ایشان عرض شد: «افرادی از آنها كه در این باره صحبت می كنند زیاد هستند.» فرمود: «مردم باید امتحان شوند، مؤمن و غیر مؤمن از هم باز شناخته شوند، غربال و جداسازی انجام شود و در آن صورت، عده ی زیادی از غربال خارج خواهند شد.» [35] .

29- مالك بن خمره - یا حمزه - می گوید: امیرالمؤمنین علیه السلام در حالی كه انگشتان دو دستش را در هم فرو می برد فرمود: «چه خواهید كرد وقتی كه شیعه اینگونه اختلاف كنند؟ گفتم: یا امیرالمؤمنین: در آن موقع دیگر هیچ خیری قابل تصور و انتظار نیست؟ فرمود: تمام خیر، در همان موقع جمع است، ای مالك! در آن موقع است كه قائم ما قیام می كند...» [36] .



[ صفحه 99]




[1] بحارالانوار، ج 51، ص 30، روايت 4.

[2] اثبات الهداه، ج 3، ص 442، روايت 14.

[3] اثبات الهداه، ج 3، ص 473، روايت 154.

[4] اثبات الهداه، ج 3، ص 453، روايت 71.

[5] اثبات الهداه، ج 3، ص 456، روايت 84.

[6] اثبات الهداه، ج 3، ص 460، روايت 103.

[7] آل عمران: 141.

[8] اثبات الهداه، ج 3، ص 461، روايت 107.

[9] اثبات الهداه، ج 3، ص 463، روايت 110.

[10] اثبات الهداه، ج 3، ص 464، روايت 117.

[11] اثبات الهداه، ج 3، ص 467، روايت 128.

[12] اثبات الهداه، ج 3، ص 468، روايت 131.

[13] اثبات الهداه، ج 3، ص 468، روايت 132.

[14] اثبات الهداه، ج 3، ص 473، روايت 155.

[15] اثبات الهداه، ج 3، ص 475، روايت 162.

[16] اثبات الهداه، ج 3، ص 477، روايت 171.

[17] اثبات الهداه، ج 3، ص 479، روايت 180.

[18] اثبات الهداه، ج 3، ص 482، روايت 188.

[19] اثبات الهداه، ج 3، ص 482، روايت 189.

[20] اثبات الهداه، ج 3، ص 488، روايت 20.

[21] عصر: 3- 1.

[22] اثبات الهداه، ج 3، ص 492، روايت 236.

[23] اثبات الهداه، ج 3، ص 499، روايت 278.

[24] اثبات الهداه، ج 3، ص 510، روايت 329.

[25] ظاهرا مقصود امام موسي بن جعفر عليه السلام باشد. مترجم.

[26] توبه: 16- آيا گمان كرديد كه بدون آزمايش الهي و مشخص شدن مجاهدانتان، از شما دست برداشته مي شود؟.

[27] آل عمران: 142.

[28] اثبات الهداه، ج 3، ص 510، روايت 330.

[29] ظاهرا مقصود از كلمه ي «ناس، مردم»در روايت، شيعيان باشند نه تمام مردم.مترجم.

[30] اثبات الهداه، ج 3، ص 510، روايت 331.

[31] اثبات الهداه، ج 3، ص 510، روايت 332.

[32] اثبات الهداه، ج 3، ص 510، روايت 334.

[33] اثبات الهداه، ج 3، ص 523، روايت 412.

[34] در روايت ديگري شبيه اين روايت، اثبات الهداه، ج 3، ص 527، روايت 490، جمله ي ديگري نيز اضافه شده است كه عبارت است: واي بر سركشان عرب از شري كه به زودي دامن ايشان را مي گيرد.

[35] اثبات الهداه، ج 3، ص 537، روايت 489.

[36] اثبات الهداه، ج 3، ص 537، روايت 491.