کد مطلب:278567 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:216
روایات
1- یمان تمار می گوید: «نزد امام صادق علیه السلام نشسته بودیم كه به ما فرمود: «صاحب الامر غیبتی خواهد داشت كه كسی كه بخواهد در آن دوره دیندار بماند سخت در مشقت و در معرض مشكلات است.» و سپس فرمود: «صاحب الامر غیبتی دارد و بنده ی خدا- برای حفظ دینش - باید تقوای الهی را پیشه كند و دو دستی به دین خود بچسبد.» [1] .
2- عمر بن عبدالعزیز می گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: «هرگاه زمانی آمد كه امامی نیافتی - كه در مسیر هدایت - به دنبالش قرار گیری، با موالیانی كه - به هدایت امام پیشین - آنها را دوست می داشتی دوستی بورز و با دشمنانی كه - به اشاره ی امام پیشین - دشمنی داشتی، دشمن باش [2] تا هنگامی كه خداوند عزوجل، آن امام را ظاهر كند. [3] .
3- یونس بن یعقوب از معتمدانش از امام صادق علیه السلام نقل می كند كه فرمود: «در چه حالی به سر خواهید برد در روزگاری كه امامتان را نشناسید؟» به آن حضرت عرض شد: «اگر چنین شد چه باید كرد؟» فرمود: «از دستورات امام سابق پیروی كنید تا وقتی خداوند او را ظاهر كند.» [4] .
4- عبدالله بن سنان می گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: شبهه ای دامنتان را خواهد
[ صفحه 101]
گرفت و به حیرتی دچار خواهید شد، نشانه ی هدایت و امام راهبرتان دیده نخواهد شد، و در آن هنگام جز كسی كه مانند غریق ناامید از همه جا، دست دعا به درگاه پروردگار بردارد، كس دیگری نجات نخواهد یافت.» عرض كردم: «دعاء غریق چگونه است؟» فرمود: «غریق می گوید: یا الله! یا رحمن! یا رحیم! یا مقلب القلوب! ثبت قلبی علی دینك...» [5] .
5- یونس بن عبدالرحمن می گوید: حضرت موسی بن جعفر علیهما السلام فرمود: «خوشا به حال آن عده از شیعیان ما كه در دوره ی غیبت قائم ما به محبت ما چنگ انداخته اند و بر ولایت ما و بیزاری از دشمنانمان استوارند! آنها از ما هستند و ما از آنها هستیم، آنها به امامت ما خشنودند و ما از شیعه بودن آنها خشنودیم، خوشا به حالشان و بهشت گوارایشان باد، به خدا قسم، اینان در روز قیامت هم درجه ی ما هستند.» [6] .
6- عبدالعظیم حسنی: امام جواد علیه السلام فرمود: «قائم ما، همان مهدی است كه باید در دوره ی غیبت، انتظارش را كشید و پس از ظهور، از او اطاعت كرد»... سپس فرمود: «برترین اعمال شیعه ی ما انتظار فرج است.» [7] .
7- حازم بن حبیب می گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: «هر كس ادعا كرد كه صاحب الامر را غسل داده، كفن كرده و خاك بر قبرش پاشیده است، حرفش را قبول نكن.» [8] .
8- امام صادق علیه السلام: «هر كس در حالی كه امام زمانش را شناخته است از دنیا برود، دیر و زود شدن ظهور به او زیانی وارد نخواهد كرد و مثل كسی است كه
[ صفحه 102]
همراه امام قائم و در اردوگاه او باشد.» [9] .
9- ابو بصیر می گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: «هر كس خشنود است به اینكه از اصحاب قائم باشد، باید منتظر بماند، در عین حال پایبند پرهیزكاری و اخلاق نیكو باشد و در آن صورت اگر از دنیا برود و امام قائم، بعد از مردن او قیام نماید، پاداش او مثل كسی است كه امام قائم را درك كند...» [10] .
10- ابو خالد كابلی نقل كرده است كه امام زین العابدین فرمود: غیبت دوازدهمین ولی از امامان و جانشینان پیامبر طولانی می شود. ای ابا خالد! مردم دوره ی غیبت كه به امامت امام غایب معتقد و منتظر ظهور آن حضرت هستند برترین مردم همه ی زمانها هستند زیرا خدای تعالی به ایشان عقل و معرفتی داده است كه برای آنها غیبت، مثل مشاهده است، و خداوند آنها را مثل كسانی كه در كنار رسول الله شمشیر زده اند قرار داده است، آنها جدا دینداران ناب و پیروان راستین ما و در آشكار و نهان، خواننده ی به دین خدا هستند.» و فرمود: «انتظار فرج، بزرگترین فرج است.» [11] .
11- رفاعه بن موسی و معاویه بن وهب از امام صادق علیه السلام نقل می كنند كه فرمود: رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «خوشا به حال كسی كه قائم اهل بیت مرا درك كند و قبل از قیامش از او تبعیت كند، دوستانش را دوست بدارد و از دشمنانش بیزاری جوید، و ولایت امامان قبل از او را گردن نهد! آنها، یاران، دوستداران و علاقمندان به من و گرامی ترین افراد امت نزد من هستند.» رفاعه می گوید: «نزد من نیز گرامی ترین خلق خدا هستند.» [12] .
12- زراره از امام صادق علیه السلام روایتی نقل می كند كه در بخشی از آن آمده است: «...گفتم: فدایت شوم! اگر من آن دوره (غیبت)را درك كردم چه بكنم؟» فرمود:
[ صفحه 103]
«ای زراره، اگر آن دوره را درك كردی، همیشه این دعا و درخواست را داشته باش: «اللهم عرفنی نفسك، فانك ان لم تعرفنی نفسك لم اعرف نبیك، اللهم عرفنی رسولك، فانك ان لم تعرفنی رسولك لم اعرف حجتك. اللهم عرفنی حجتك، فانك ان لم تعرفنی حجتك ظللت عن دینی»، «خدایا خودت را به من بشناسان، اگر خودت را به من نشناسانی پیامبرت را نخواهم شناخت، خدایا رسولت را به من بشناسان كه اگر او را به من نشناسانی حجت و ولیت را نخواهم شناخت، خدایا حجتت را به من بشناسان، اگر حجتت را به من نشناسانی، در دینم به گمراهی خواهم افتاد.» [13] .
2- عمر بن عبدالعزیز می گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: «هرگاه زمانی آمد كه امامی نیافتی - كه در مسیر هدایت - به دنبالش قرار گیری، با موالیانی كه - به هدایت امام پیشین - آنها را دوست می داشتی دوستی بورز و با دشمنانی كه - به اشاره ی امام پیشین - دشمنی داشتی، دشمن باش [2] تا هنگامی كه خداوند عزوجل، آن امام را ظاهر كند. [3] .
3- یونس بن یعقوب از معتمدانش از امام صادق علیه السلام نقل می كند كه فرمود: «در چه حالی به سر خواهید برد در روزگاری كه امامتان را نشناسید؟» به آن حضرت عرض شد: «اگر چنین شد چه باید كرد؟» فرمود: «از دستورات امام سابق پیروی كنید تا وقتی خداوند او را ظاهر كند.» [4] .
4- عبدالله بن سنان می گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: شبهه ای دامنتان را خواهد
[ صفحه 101]
گرفت و به حیرتی دچار خواهید شد، نشانه ی هدایت و امام راهبرتان دیده نخواهد شد، و در آن هنگام جز كسی كه مانند غریق ناامید از همه جا، دست دعا به درگاه پروردگار بردارد، كس دیگری نجات نخواهد یافت.» عرض كردم: «دعاء غریق چگونه است؟» فرمود: «غریق می گوید: یا الله! یا رحمن! یا رحیم! یا مقلب القلوب! ثبت قلبی علی دینك...» [5] .
5- یونس بن عبدالرحمن می گوید: حضرت موسی بن جعفر علیهما السلام فرمود: «خوشا به حال آن عده از شیعیان ما كه در دوره ی غیبت قائم ما به محبت ما چنگ انداخته اند و بر ولایت ما و بیزاری از دشمنانمان استوارند! آنها از ما هستند و ما از آنها هستیم، آنها به امامت ما خشنودند و ما از شیعه بودن آنها خشنودیم، خوشا به حالشان و بهشت گوارایشان باد، به خدا قسم، اینان در روز قیامت هم درجه ی ما هستند.» [6] .
6- عبدالعظیم حسنی: امام جواد علیه السلام فرمود: «قائم ما، همان مهدی است كه باید در دوره ی غیبت، انتظارش را كشید و پس از ظهور، از او اطاعت كرد»... سپس فرمود: «برترین اعمال شیعه ی ما انتظار فرج است.» [7] .
7- حازم بن حبیب می گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: «هر كس ادعا كرد كه صاحب الامر را غسل داده، كفن كرده و خاك بر قبرش پاشیده است، حرفش را قبول نكن.» [8] .
8- امام صادق علیه السلام: «هر كس در حالی كه امام زمانش را شناخته است از دنیا برود، دیر و زود شدن ظهور به او زیانی وارد نخواهد كرد و مثل كسی است كه
[ صفحه 102]
همراه امام قائم و در اردوگاه او باشد.» [9] .
9- ابو بصیر می گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: «هر كس خشنود است به اینكه از اصحاب قائم باشد، باید منتظر بماند، در عین حال پایبند پرهیزكاری و اخلاق نیكو باشد و در آن صورت اگر از دنیا برود و امام قائم، بعد از مردن او قیام نماید، پاداش او مثل كسی است كه امام قائم را درك كند...» [10] .
10- ابو خالد كابلی نقل كرده است كه امام زین العابدین فرمود: غیبت دوازدهمین ولی از امامان و جانشینان پیامبر طولانی می شود. ای ابا خالد! مردم دوره ی غیبت كه به امامت امام غایب معتقد و منتظر ظهور آن حضرت هستند برترین مردم همه ی زمانها هستند زیرا خدای تعالی به ایشان عقل و معرفتی داده است كه برای آنها غیبت، مثل مشاهده است، و خداوند آنها را مثل كسانی كه در كنار رسول الله شمشیر زده اند قرار داده است، آنها جدا دینداران ناب و پیروان راستین ما و در آشكار و نهان، خواننده ی به دین خدا هستند.» و فرمود: «انتظار فرج، بزرگترین فرج است.» [11] .
11- رفاعه بن موسی و معاویه بن وهب از امام صادق علیه السلام نقل می كنند كه فرمود: رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «خوشا به حال كسی كه قائم اهل بیت مرا درك كند و قبل از قیامش از او تبعیت كند، دوستانش را دوست بدارد و از دشمنانش بیزاری جوید، و ولایت امامان قبل از او را گردن نهد! آنها، یاران، دوستداران و علاقمندان به من و گرامی ترین افراد امت نزد من هستند.» رفاعه می گوید: «نزد من نیز گرامی ترین خلق خدا هستند.» [12] .
12- زراره از امام صادق علیه السلام روایتی نقل می كند كه در بخشی از آن آمده است: «...گفتم: فدایت شوم! اگر من آن دوره (غیبت)را درك كردم چه بكنم؟» فرمود:
[ صفحه 103]
«ای زراره، اگر آن دوره را درك كردی، همیشه این دعا و درخواست را داشته باش: «اللهم عرفنی نفسك، فانك ان لم تعرفنی نفسك لم اعرف نبیك، اللهم عرفنی رسولك، فانك ان لم تعرفنی رسولك لم اعرف حجتك. اللهم عرفنی حجتك، فانك ان لم تعرفنی حجتك ظللت عن دینی»، «خدایا خودت را به من بشناسان، اگر خودت را به من نشناسانی پیامبرت را نخواهم شناخت، خدایا رسولت را به من بشناسان كه اگر او را به من نشناسانی حجت و ولیت را نخواهم شناخت، خدایا حجتت را به من بشناسان، اگر حجتت را به من نشناسانی، در دینم به گمراهی خواهم افتاد.» [13] .
[1] اثبات الهداه، ج 3، ص 442، روايت 14.
[2] ظاهرا عبارت ديگري براي اصطلاح معروف تولي و تبري است كه در اين جا به عنوان يك اصل جدي براي سالم ماندن و باقي ماندن بر دين ائمه عليهم السلام، به آن توصيه شده است.مترجم.
[3] اثبات الهداه، ج 3، ص 424، روايت 156.
[4] اثبات الهداه، ج 3، ص 474، روايت 157.
[5] اثبات الهداه، ج 3، ص 475، روايت 161 - ترجمه ي دعا: اي خدا، اي رحمت گستر، اي مهربان، اي گرداننده و زير و رو كننده ي دلها، دل مرا بر دين خود استوار بدار.
[6] اثبات الهداه، ج 3، ص 427، روايت 168.
[7] اثبات الهداه، ج 3، ص 478، روايت 174.
[8] اثبات الهداه، ج 3، ص 499، روايت 275.
[9] اثبات الهداه، ج 3، ص 519، روايت 384.
[10] اثبات الهداه، ج 3، ص 536، روايت 488.
[11] بحار الانوار، ج 52، ص 122، روايت 4.
[12] بحار الانوار، ج 52، ص 129، روايت 25.
[13] بحارالانوار، ج 52، ص 146، روايت 70.