کد مطلب:278596 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:162
روایات
1- نزال بن سبره می گوید: علی بن ابی طالب علیه السلام برای ما خطبه ایراد فرمود، خدا را حمد و ثنا گفت و فرمود: «مردم، قبل از اینكه مرا نیابید، هر چه می خواهید، از من بپرسید.»- سه بار این مطلب را فرمود- آن گاه اصبغ بن نباته بلند شد و گفت: «ای امیر المؤمنین!دجال كیست؟» فرمود: «بدانید كه دجال، صائد بن صید[صائد]است، بدبخت كسی است كه او را تصدیق كند و بپذیرد، و خوشبخت كسی است كه او را تكذیب كند و دروغگو بشمارد. او از شهری به نام اصبهان - اصفهان - از روستایی یهودی، خروج می كند، چشم راستش از حدقه صاف است - حدقه ندارد- و چشم چپش در پیشانی است كه مثل ستاره ی صبح می درخشد، درون آن پاره ی گوشت خون آلوده ای است، بین دو چشمش طوری نوشته شده است: «كافر» كه هر باسواد و بیسوادی می تواند آن را بخواند.
در دریاها فرو می رود و خورشید هم با او حركت می كند، پیشاپیش او كوهی از دود و پشت سرش كوهی سفید است كه مردم آن را غذا می پندارند، در زمانی كه قحطی شدید است خروج می كند، چهارپای سفید رنگی دارد كه هر قدمش یك میل است و راهها را منزل به منزل طی می كند، از كنار هیچ آبی نمی گذرد مگر اینكه آن آب، تا قیامت به زمین فرو می رود.
با فریاد بلندی كه جن و انس و شیطانها، بین مشرق و غرب عالم، آن را می شنوند می گوید: «دوستان من، نزد من بیایید، من آن خدایی هستم كه موجودات را خلق كرد و نظام داد و همه چیز را به میزان معین كرد و هدایت نمود، من پروردگار
[ صفحه 143]
بلند مرتبه ی شما هستم.» او دشمن خداست و دروغ می گوید، یك چشم است، شكم دارد و چیزی می خورد و در بازارها راه می رود، در حالی كه خداوند و پروردگار شما، یك چشم نیست، غذا نمی خورد، راه نمی رود و از بین رفتنی نیست - او برتر و بلند مرتبه تر از این حرفهاست-.
بیشتر پیروان دجال، حرامزادگانی هستند كه طیلسان [1] سبز می پوشند، خداوند، قبل از نیمروز روز جمعه، در دره ای به نام افیق در شام، به دست كسی كه حضرت مسیح عیسی بن مریم در نماز به او اقتدا می كند، دجال را می كشد...» [2] .
2- مردی از اهل بلخ بر امام باقر علیه السلام وارد شد، آن حضرت به وی فرمود: «ای خراسانی! آیا منطقه ی فلان و فلان منطقه را می شناسی؟»عرض كرد: «آری»، امام به او فرمود: «آیا در فلان منطقه، دره ای با این خصوصیات می شناسی؟» گفت: «آری»، امام علیه السلام فرمود: «دجال از آن جا خروج می كند.» [3] .
در دریاها فرو می رود و خورشید هم با او حركت می كند، پیشاپیش او كوهی از دود و پشت سرش كوهی سفید است كه مردم آن را غذا می پندارند، در زمانی كه قحطی شدید است خروج می كند، چهارپای سفید رنگی دارد كه هر قدمش یك میل است و راهها را منزل به منزل طی می كند، از كنار هیچ آبی نمی گذرد مگر اینكه آن آب، تا قیامت به زمین فرو می رود.
با فریاد بلندی كه جن و انس و شیطانها، بین مشرق و غرب عالم، آن را می شنوند می گوید: «دوستان من، نزد من بیایید، من آن خدایی هستم كه موجودات را خلق كرد و نظام داد و همه چیز را به میزان معین كرد و هدایت نمود، من پروردگار
[ صفحه 143]
بلند مرتبه ی شما هستم.» او دشمن خداست و دروغ می گوید، یك چشم است، شكم دارد و چیزی می خورد و در بازارها راه می رود، در حالی كه خداوند و پروردگار شما، یك چشم نیست، غذا نمی خورد، راه نمی رود و از بین رفتنی نیست - او برتر و بلند مرتبه تر از این حرفهاست-.
بیشتر پیروان دجال، حرامزادگانی هستند كه طیلسان [1] سبز می پوشند، خداوند، قبل از نیمروز روز جمعه، در دره ای به نام افیق در شام، به دست كسی كه حضرت مسیح عیسی بن مریم در نماز به او اقتدا می كند، دجال را می كشد...» [2] .
2- مردی از اهل بلخ بر امام باقر علیه السلام وارد شد، آن حضرت به وی فرمود: «ای خراسانی! آیا منطقه ی فلان و فلان منطقه را می شناسی؟»عرض كرد: «آری»، امام به او فرمود: «آیا در فلان منطقه، دره ای با این خصوصیات می شناسی؟» گفت: «آری»، امام علیه السلام فرمود: «دجال از آن جا خروج می كند.» [3] .
[1] طيلسان جامه ي بلندي است كه تمام بدن را مي پوشاند و فاقد دوخت و برش است. مجمع البحرين، مترجم.
[2] بحارالانوار، ج 52، ص 194- 192، روايت 26.
[3] بحارالانوار، ج 52، ص 192، روايت 19.