کد مطلب:278600 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:160
روایات
1- ابو بصیر می گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: «... صیحه (فریاد آسمانی)، جز در ماه مبارك رمضان نخواهد بود، و آن ندای جبرئیل به سمت مردم است.»
سپس فرمود: فریادگری از آسمان به نام قائم علیه السلام ندا در می دهد كه هر كس در شرق و غرب عالم است می شنود و از هول و هراس آن، هر كه خواب است بیدار می شود، هر كه برپا ایستاده بر زمین می نشیند و هر كه نشسته است از جا بر می خیزد. هر كس كه به این صدا توجه كند و به آن پاسخ گوید مورد رحمت پروردگار واقع می شود. صدای اول، همانا صدای جبرئیل روح الامین است...» [1] .
2- امام صادق علیه السلام فرمود: «... صدای آسمانی در شب جمعه بیست و سوم ماه مبارك رمضان به گوش می رسد، در آن هیچ شك نكنید، بشنوید و اطاعت كنید، و در آخر روز صدای ابلیس ملعون به گوش می رسد كه می گوید: «آی! فلانی كشته شد» تا اینكه مردم را به شك بیندازد و آنها را بفریبد، آن روز چقدر افراد گیج و
[ صفحه 150]
سرگردان و دودل پیدا می شوند كه در آتش سقوط كرده اند! هر گاه در ماه رمضان ندا را شنیدید تردید به دل راه ندهید كه صدای جبرئیل است و نشانه ی آن این است كه به نام قائم علیه السلام و پدرش ندا می دهد تا جایی كه دختران پشت پرده، صدا را می شنوند و پدران و برادرانشان را تحریك به خروج می نمایند...» [2] .
3- امام صادق علیه السلام فرمود: «...قطعا قبل از خروج قائم، این دو صدا به گوش می رسد: صدایی از آسمان، كه صدای جبرئیل است و صدایی كه از زمین كه صدای ابلیس ملعون است، كه نام شخصی را می بردو می گوید مظلوم كشته شد، و مقصودش از این حرف، ایجاد فتنه و آشوب است، از ندای اولی اطاعت كنید و از صدای دومی بپرهیزید كه مبادا شما را بفریبد...» [3] .
4- مفضل بن عمر از امام صادق علیه السلام نقل می كند: «...وقتی خورشید طلوع كند و آفتاب بدرخشد، ندایی از جانب خورشید، به زبان عربی روشن و رسا، به طوری كه هر كه در آسمانها و زمین است بشنود، مردم را مخاطب قرار داده می گوید: «ای مردم! این مهدی آل محمد است، او را به نام و كنیه ی جدش پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم می نامد و نسبش را از امام حسن عسكری علیه السلام به امام حسین - صلوات الله علیهم اجمعین - می رساند، با او بیعت كنید كه به راه راست هدایت شوید و از امر او سرپیچی نكنید كه گمراه خواهید شد...» [4] .
5- امام صادق علیه السلام: «...اولین كسی كه دست او (قائم)را می بوسد، فرشتگان، سپس جنیان و بعد از آن برگزیدگان بشر هستند و می گویند: «شنیدیم و اطاعت كردیم»، و هیچ صاحب گوشی در عالم نمی ماند مگر اینكه آن صدا را می شنود، و همه ی مردم، شهری و بیابانی، اهل خشكی و دریا همه طاعتش را پذیرا می شوند و بعضی از همدیگر در مورد صدایی كه شنیده اند توضیح می خواهند.
وقتی غروب خورشید نزدیك می شود، فریادی از مغرب بلند می شود كه:
[ صفحه 151]
«ای مردم!پروردگار شما از دره ی یابس از سرزمین فلسطین ظهور كرده است، او عثمان بن عنبسه اموی از نسل یزید بن معاویه است، با او بیعت كنید تا به حق راه یابید و مخالفت نكنید كه گمراه می شوید.» فرشتگان، جنیان و برگزیدگان بشر در پاسخ، او را تكذیب كرده، حرفش را دروغ می شمارند و می گویند: «كلامت را شنیدیم و زیر پا گذاشتیم» و در آن هنگام، هیچ شكاك، دو دل و منافق یا كافری باقی نمی ماند مگر اینكه با این صدای آخری گمراه می شود...» [5] .
6- عثمان بن سعید عمری از امام عسكری علیه السلام نقل می كند: «...سپس او خروج می كند و گویا من بیرقهای سفید را می بینم كه بر بالا ی سرش، در نجف به اهتزاز در آمده اند.» [6] .
7- عبدالكریم جلاب می گوید: در خدمت امام صادق علیه السلام، سخن از امام قائم علیه السلام به میان آمد، فرمود: «بدانید كه وقتی او قیام كند، مردم می گویند: «این دیگر كجا بود و از كجا آمده است؟ این مدتهاست استخوانهایش هم پوسیده است.» [7] .
8- علی بن ابی حمزه می گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: «وقتی قائم قیام كند، مردم او را انكار خواهند كرد، زیرا در سیمای جوانی مؤمن ظهور خواهد كرد، و هیچكس بر اعتقاد به او ثابت نمی ماند مگر كسی كه خداوند، در عالم ذر، از او پیمان گرفته است.» [8] .
9- سیف بن عمیره می گوید: امام باقر علیه السلام به من فرمود: وقتی قائم علیه السلام قیام كند، مؤمن در قبرش مطلع می شود و به او گفته می شود: صاحب تو قیام كرده است، اگر می خواهی به او ملحق شوی، ملحق شو و اگر می خواهی همچنان در نعمت و بزرگداشت پروردگارت بمانی، بمان.» [9] .
10- ام سعید احمسیه می گوید: به امام علیه السلام عرض كردم: «نشانه ای از
[ صفحه 152]
خروج قائم برایم بیان فرما.» امام علیه السلام فرمود: «ای سعید! هرگاه قرص تمام ماه، در ماه رجب گرفت و مردی در آن هنگام خروج كرد، آن موقع، وقت خروج قائم است.» [10] .
سپس فرمود: فریادگری از آسمان به نام قائم علیه السلام ندا در می دهد كه هر كس در شرق و غرب عالم است می شنود و از هول و هراس آن، هر كه خواب است بیدار می شود، هر كه برپا ایستاده بر زمین می نشیند و هر كه نشسته است از جا بر می خیزد. هر كس كه به این صدا توجه كند و به آن پاسخ گوید مورد رحمت پروردگار واقع می شود. صدای اول، همانا صدای جبرئیل روح الامین است...» [1] .
2- امام صادق علیه السلام فرمود: «... صدای آسمانی در شب جمعه بیست و سوم ماه مبارك رمضان به گوش می رسد، در آن هیچ شك نكنید، بشنوید و اطاعت كنید، و در آخر روز صدای ابلیس ملعون به گوش می رسد كه می گوید: «آی! فلانی كشته شد» تا اینكه مردم را به شك بیندازد و آنها را بفریبد، آن روز چقدر افراد گیج و
[ صفحه 150]
سرگردان و دودل پیدا می شوند كه در آتش سقوط كرده اند! هر گاه در ماه رمضان ندا را شنیدید تردید به دل راه ندهید كه صدای جبرئیل است و نشانه ی آن این است كه به نام قائم علیه السلام و پدرش ندا می دهد تا جایی كه دختران پشت پرده، صدا را می شنوند و پدران و برادرانشان را تحریك به خروج می نمایند...» [2] .
3- امام صادق علیه السلام فرمود: «...قطعا قبل از خروج قائم، این دو صدا به گوش می رسد: صدایی از آسمان، كه صدای جبرئیل است و صدایی كه از زمین كه صدای ابلیس ملعون است، كه نام شخصی را می بردو می گوید مظلوم كشته شد، و مقصودش از این حرف، ایجاد فتنه و آشوب است، از ندای اولی اطاعت كنید و از صدای دومی بپرهیزید كه مبادا شما را بفریبد...» [3] .
4- مفضل بن عمر از امام صادق علیه السلام نقل می كند: «...وقتی خورشید طلوع كند و آفتاب بدرخشد، ندایی از جانب خورشید، به زبان عربی روشن و رسا، به طوری كه هر كه در آسمانها و زمین است بشنود، مردم را مخاطب قرار داده می گوید: «ای مردم! این مهدی آل محمد است، او را به نام و كنیه ی جدش پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم می نامد و نسبش را از امام حسن عسكری علیه السلام به امام حسین - صلوات الله علیهم اجمعین - می رساند، با او بیعت كنید كه به راه راست هدایت شوید و از امر او سرپیچی نكنید كه گمراه خواهید شد...» [4] .
5- امام صادق علیه السلام: «...اولین كسی كه دست او (قائم)را می بوسد، فرشتگان، سپس جنیان و بعد از آن برگزیدگان بشر هستند و می گویند: «شنیدیم و اطاعت كردیم»، و هیچ صاحب گوشی در عالم نمی ماند مگر اینكه آن صدا را می شنود، و همه ی مردم، شهری و بیابانی، اهل خشكی و دریا همه طاعتش را پذیرا می شوند و بعضی از همدیگر در مورد صدایی كه شنیده اند توضیح می خواهند.
وقتی غروب خورشید نزدیك می شود، فریادی از مغرب بلند می شود كه:
[ صفحه 151]
«ای مردم!پروردگار شما از دره ی یابس از سرزمین فلسطین ظهور كرده است، او عثمان بن عنبسه اموی از نسل یزید بن معاویه است، با او بیعت كنید تا به حق راه یابید و مخالفت نكنید كه گمراه می شوید.» فرشتگان، جنیان و برگزیدگان بشر در پاسخ، او را تكذیب كرده، حرفش را دروغ می شمارند و می گویند: «كلامت را شنیدیم و زیر پا گذاشتیم» و در آن هنگام، هیچ شكاك، دو دل و منافق یا كافری باقی نمی ماند مگر اینكه با این صدای آخری گمراه می شود...» [5] .
6- عثمان بن سعید عمری از امام عسكری علیه السلام نقل می كند: «...سپس او خروج می كند و گویا من بیرقهای سفید را می بینم كه بر بالا ی سرش، در نجف به اهتزاز در آمده اند.» [6] .
7- عبدالكریم جلاب می گوید: در خدمت امام صادق علیه السلام، سخن از امام قائم علیه السلام به میان آمد، فرمود: «بدانید كه وقتی او قیام كند، مردم می گویند: «این دیگر كجا بود و از كجا آمده است؟ این مدتهاست استخوانهایش هم پوسیده است.» [7] .
8- علی بن ابی حمزه می گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: «وقتی قائم قیام كند، مردم او را انكار خواهند كرد، زیرا در سیمای جوانی مؤمن ظهور خواهد كرد، و هیچكس بر اعتقاد به او ثابت نمی ماند مگر كسی كه خداوند، در عالم ذر، از او پیمان گرفته است.» [8] .
9- سیف بن عمیره می گوید: امام باقر علیه السلام به من فرمود: وقتی قائم علیه السلام قیام كند، مؤمن در قبرش مطلع می شود و به او گفته می شود: صاحب تو قیام كرده است، اگر می خواهی به او ملحق شوی، ملحق شو و اگر می خواهی همچنان در نعمت و بزرگداشت پروردگارت بمانی، بمان.» [9] .
10- ام سعید احمسیه می گوید: به امام علیه السلام عرض كردم: «نشانه ای از
[ صفحه 152]
خروج قائم برایم بیان فرما.» امام علیه السلام فرمود: «ای سعید! هرگاه قرص تمام ماه، در ماه رجب گرفت و مردی در آن هنگام خروج كرد، آن موقع، وقت خروج قائم است.» [10] .
[1] بحارالانوار، ج 52، ص 230، روايت 96.
[2] بحار الانوار، ج 52، ص 230، روايت 96.
[3] بحارالانوار، ج 52، ص 230، روايت 96.
[4] بحارالانوار، ج 53، ص 8، روايت 1.
[5] بحارالانوار، ج 53، ص، روايت 1.
[6] اثبات الهداه، ج 3، ص 482، روايت 189.
[7] اثبات الهداه، ج 3، ص 533، روايت 467.
[8] اثبات الهداه، ج 3، ص 536، روايت 483.
[9] اثبات الهداه، ج 3، ص 574، روايت 721.
[10] اثبات الهداه، ج 3، ص 575، روايت 724.