کد مطلب:278604 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:160
روایات
1- امام باقر علیه السلام فرمود: «ایام الله سه روز است، روز قیام قائم، روز رجعت، و روز
[ صفحه 155]
قیامت.» [1] .
2- ابوالجارود می گوید: به امام باقر علیه السلام عرض كردم: «فدایت شوم، از صاحب الامر چیزی برایم بگو.» فرمود: «شب هنگام بیش از همه مردم در خوف و هراس است و صبح بیش از هر كسی امنیت دارد و این خوف و امن هر روز و هر شب به او الهام - وحی- می شود.»عرض كردم: «ای ابا جعفر! آیا به او وحی می شود؟» فرمود: «ای ابا جارود، این وحی، وحی پیامبری نیست، اما همان طور كه به مریم دختر عمران، مادر موسی و به زنبور عسل وحی شد به او هم وحی می شود. ای ابا جارود! قائم، در نزد خداوند، از مادر عیسی و مادر موسی و زنبور عسل گرامی تر است!» [2] .
3- عبدالاعلی حلبی می گوید:امام باقر علیه السلام فرمود: «صاحب الامر در یكی از این دره ها غیبتی خواهد داشت.» سپس با دستش به منطقه ی ذی طوی اشاره كرد، تا اینكه فرمود: «به خدا قسم، گویا او را می بینم كه به سنگ تكیه زده است و خدا را به حق خودش سوگند می دهد.» [3] .
4- مفضل بن عمر می گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: «وقتی خداوند بلند مرتبه به قائم علیه السلام اجازه ی خروج بدهد، او بر منبر بالا می رود و مردم را بسوی خود فرا می خواند...» [4] .
5- عبدالرحمن بن كثیر از امام صادق علیه السلام در مورد آیه (اتی امر الله فلا تستعجلوه) [5] نقل می كند كه فرمود: «آن امر، امر ما، یعنی قیام قائم ماست، خداوند به ما امر فرموده است كه در آن شتاب نكنیم و هر گاه كه سه لشگر فرشتگان، مؤمنان و رعب بر او نازل شدند، این امر به انجام می رسد، و خروج
[ صفحه 156]
امام علیه السلام، مثل خروج رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم از شهر مكه است كه خدا می فرماید: (كما اخرجك ربك من بیتك بالحق)» [6] [7] .
6- محمد بن مسلم از امام باقر علیه السلام درباره ی آیه شریفه (امن یجیب المضطر اذا دعاه) [8] نقل می كند كه فرمود: «این آیه در مورد امام قائم علیه السلام است، آن گاه كه خروج كند عمامه به سر بندد، نزد مقام ابراهیم نماز گزارد و به پیشگاه پروردگارش زاری كند، آن گاه هیچ چیز و هیچ كس از تحت سلطه و غلبه ی او خارج نخواهد شد.» [9] .
7- از امام زین العابدین نقل شده است كه فرمود: «سپس در حالی كه مردم اطرافش گرد آمده اند به سمت مكه خروج می كند، خود به تنهایی قیام می كند و می گوید: «ای مردم! من فلانی فرزند فلانی هستم، من پسر پیغمبر خدا هستم، شما را به همان چیزی دعوت می كنم كه پیامبر خدا، شما را به آن فرا خواند.» [10] .
8- سماعه می گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: گویا قائم علیه السلام را می بینم كه در ناحیه ی ذی طوی روی پاهایش ایستاده و هراسان و نگران است، همان طور كه موسی چنین حالتی داشت، تا اینكه به نزد مقام ابراهیم می آید و مردم را - به حق - فرا می خواند.» [11] .
9- ابو بصیر می گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: «چرا در خروج قائم شتاب می كنید؟ به خدا قسم، او جز لباس خشن نمی پوشید و جز غذای ناگوار نمی خورد، او جز شمشیر - و مظهر مبارزه - چیزی نیست، و مرگ در سایه شمشیر، گریبان مردم را می گیرد.» [12] .
[ صفحه 157]
10- ابو بصیر می گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: «قائم علیه السلام از مكه خروج نخواهد كرد تا اینكه حلقه ای گرداگردش را فرا گیرد.» عرض كردم: «تعداد حلقه چند نفر است؟» فرمود: «ده هزار نفر، جبرئیل از سمت راست، میكائیل از سمت چپ، آن گاه امام علیه السلام، پرچم غلبه و پیروزی را به اهتزاز در آورده، با آن به راه می افتد.» [13] .
11- ابو حمزه ثمالی می گوید: از امام باقر علیه السلام شنیدم كه در مورد آیه ی (و لمن انتصر بعد ظلمه)فرمود یعنی قائم و یارانش، (فاولئك ما علیهم من سبیل) [14] و قائم هنگامی كه قیام كند، خود و یارانش، از بنی امیه، دروغگویان و دشمنان عداوت پیشه انتقام می گیرند.» [15] .
[ صفحه 155]
قیامت.» [1] .
2- ابوالجارود می گوید: به امام باقر علیه السلام عرض كردم: «فدایت شوم، از صاحب الامر چیزی برایم بگو.» فرمود: «شب هنگام بیش از همه مردم در خوف و هراس است و صبح بیش از هر كسی امنیت دارد و این خوف و امن هر روز و هر شب به او الهام - وحی- می شود.»عرض كردم: «ای ابا جعفر! آیا به او وحی می شود؟» فرمود: «ای ابا جارود، این وحی، وحی پیامبری نیست، اما همان طور كه به مریم دختر عمران، مادر موسی و به زنبور عسل وحی شد به او هم وحی می شود. ای ابا جارود! قائم، در نزد خداوند، از مادر عیسی و مادر موسی و زنبور عسل گرامی تر است!» [2] .
3- عبدالاعلی حلبی می گوید:امام باقر علیه السلام فرمود: «صاحب الامر در یكی از این دره ها غیبتی خواهد داشت.» سپس با دستش به منطقه ی ذی طوی اشاره كرد، تا اینكه فرمود: «به خدا قسم، گویا او را می بینم كه به سنگ تكیه زده است و خدا را به حق خودش سوگند می دهد.» [3] .
4- مفضل بن عمر می گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: «وقتی خداوند بلند مرتبه به قائم علیه السلام اجازه ی خروج بدهد، او بر منبر بالا می رود و مردم را بسوی خود فرا می خواند...» [4] .
5- عبدالرحمن بن كثیر از امام صادق علیه السلام در مورد آیه (اتی امر الله فلا تستعجلوه) [5] نقل می كند كه فرمود: «آن امر، امر ما، یعنی قیام قائم ماست، خداوند به ما امر فرموده است كه در آن شتاب نكنیم و هر گاه كه سه لشگر فرشتگان، مؤمنان و رعب بر او نازل شدند، این امر به انجام می رسد، و خروج
[ صفحه 156]
امام علیه السلام، مثل خروج رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم از شهر مكه است كه خدا می فرماید: (كما اخرجك ربك من بیتك بالحق)» [6] [7] .
6- محمد بن مسلم از امام باقر علیه السلام درباره ی آیه شریفه (امن یجیب المضطر اذا دعاه) [8] نقل می كند كه فرمود: «این آیه در مورد امام قائم علیه السلام است، آن گاه كه خروج كند عمامه به سر بندد، نزد مقام ابراهیم نماز گزارد و به پیشگاه پروردگارش زاری كند، آن گاه هیچ چیز و هیچ كس از تحت سلطه و غلبه ی او خارج نخواهد شد.» [9] .
7- از امام زین العابدین نقل شده است كه فرمود: «سپس در حالی كه مردم اطرافش گرد آمده اند به سمت مكه خروج می كند، خود به تنهایی قیام می كند و می گوید: «ای مردم! من فلانی فرزند فلانی هستم، من پسر پیغمبر خدا هستم، شما را به همان چیزی دعوت می كنم كه پیامبر خدا، شما را به آن فرا خواند.» [10] .
8- سماعه می گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: گویا قائم علیه السلام را می بینم كه در ناحیه ی ذی طوی روی پاهایش ایستاده و هراسان و نگران است، همان طور كه موسی چنین حالتی داشت، تا اینكه به نزد مقام ابراهیم می آید و مردم را - به حق - فرا می خواند.» [11] .
9- ابو بصیر می گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: «چرا در خروج قائم شتاب می كنید؟ به خدا قسم، او جز لباس خشن نمی پوشید و جز غذای ناگوار نمی خورد، او جز شمشیر - و مظهر مبارزه - چیزی نیست، و مرگ در سایه شمشیر، گریبان مردم را می گیرد.» [12] .
[ صفحه 157]
10- ابو بصیر می گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: «قائم علیه السلام از مكه خروج نخواهد كرد تا اینكه حلقه ای گرداگردش را فرا گیرد.» عرض كردم: «تعداد حلقه چند نفر است؟» فرمود: «ده هزار نفر، جبرئیل از سمت راست، میكائیل از سمت چپ، آن گاه امام علیه السلام، پرچم غلبه و پیروزی را به اهتزاز در آورده، با آن به راه می افتد.» [13] .
11- ابو حمزه ثمالی می گوید: از امام باقر علیه السلام شنیدم كه در مورد آیه ی (و لمن انتصر بعد ظلمه)فرمود یعنی قائم و یارانش، (فاولئك ما علیهم من سبیل) [14] و قائم هنگامی كه قیام كند، خود و یارانش، از بنی امیه، دروغگویان و دشمنان عداوت پیشه انتقام می گیرند.» [15] .
[1] اثبات الهداه، ج 3، ص 560، روايت 624.
[2] اثبات الهداه، ج 3، ص 585، روايت 798.
[3] اثبات الهداه، ج 3، ص 550، روايت 559.
[4] اثبات الهداه، ج 3، ص 555، روايت 592.
[5] نحل: 1- امر خدا واقع شدني است، شتاب مكنيد.
[6] انفال:5- همان گونه كه خداوند ترا به حق از خانه ات بيرون برد.
[7] اثبات الهداه، ج 3، ص 562، روايت 635.
[8] نمل: 62- كيست كه آن هنگامي كه مضطر و درمانده او را مي خواند پاسخ گويد؟.
[9] اثبات الهداه، ج 3، ص564، روايت 644.
[10] اثبات الهداه، ج 3، ص 582، روايت 771.
[11] اثبات الهداه، ج 3، ص 583، روايت 779.
[12] اثبات الهداه، ج 3، ص 540، روايت 503.
[13] اثبات الهداه، ج 3، ص 545، روايت 533.
[14] شوري: 41- آنان كه بعد از ستمي كه كشيده اند، انتقام مي گيرند، گناهي بر ايشان نيست.
[15] اثبات الهداه، ج 3، ص 553، روايت 578.