کد مطلب:278627 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:175

روایات
1- جابر می گوید: من نزد امام باقر علیه السلام بودم كه مردی خدمت ایشان رسید و عرض كرد: «رحمت خدا بر تو باد! این پانصد درهم را كه زكات مال من است بگیر و در هر راهی مصلحت می دانی مصرف بفرما.» امام باقر علیه السلام فرمود: «نه، خودت برادر و بین همسایگانت و بین یتیمان و درماندگان و برادران مسلمانت تقسیم كن. وقتی



[ صفحه 188]



قائم ما قیام كند، این طور خواهد بود كه به طور مساوی تقسیم شده و بین بندگان نیكوكار و بدكار خدا، به عدالت رفتار می شود؛ هر كس از آن حضرت اطاعت كند از خدا اطاعت كرده و هر كس از آن حضرت سر پیچد، نافرمانی خدا را انجام داده است، همانا، آن حضرت، مهدی نامیده شده است، زیرا به امری پنهان از مردم راهنما می شود، تورات و دیگر كتب آسمانی را از غاری در انطاكیه بیرون می آورد، آن گاه در میان اهل تورات، به تورات، در میان اهل انجیل به انجیل، در میان اهل زبور به زبور و در میان اهل قرآن، به قرآن حكم می كند.» تا آنجا كه فرمود: «و رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: او مردی از نسل من است، نام او نام من است، خداوند مرا با وجود او حفظ می كند، به سنت من رفتار می نماید، زمین را پس از آنكه از ستم و نادرستی پر شد از داد و روشنی سرشار می نماید.» [1] .

2- ابو بصیر می گوید: به امام صادق علیه السلام عرض كردم: «در دوره ی آن حضرت (مهدی) با اهل ذمه چگونه رفتار می شود؟» فرمود: «با آنها از سر آشتی و مسالمت، رفتار می شود همان طور كه پیامبر با آنان از سر مسالمت رفتار كرد.» عرض كردم: «كسی كه با شما دشمنی ورزد چطور؟» فرمود: «نه ای ابا محمد! كسی كه با ما مخالفت كند، در دولت ما بهره ای ندارد، خداوند، در زمان قیام قائم، خون آنها را بر ما حلال كرده است، امروز كه ریختن خونشان بر ما و شما حرام است نباید موجب فریفته شدن كسی گردد، وقتی قائم ما قیام كند انتقام خدا و پیامبر و همه ی ما را خواهد گرفت.» [2] .

3- سلام بن مستنیر می گوید: شنیدم امام باقر علیه السلام فرمود: «وقتی قائم قیام كند، ایمان را بر همه دشمنان عرضه می كند، هر كس پذیرفت و در آن داخل شد، در امان است، و گرنه یا گردن زده می شود یا آن طور كه امروز، اهل ذمه جزیه می دهند، جزیه پرداخت می كند، او علیه السلام - كمر خویش محكم می بندد- وبا عزمی جزم - آنان را از



[ صفحه 189]



شهر و دیار خود بیرون می راند.

4- در حدیث مكحول از امیرالمؤمنین علیه السلام درباره ی فضایل حضرت مهدی علیه السلام نقل شده است كه فرمود: «و اما پنجاه وسوم اینكه، خداوند، دنیا را به آخر نخواهد برد تا اینكه قائم ما قیام كند، دشمنان ما را می كشد، و جزیمه نمی پذیرد، صلیب و بت را درهم می شكند، آتش جنگ فروكش می كند و بین مردم به عدالت رفتار می نماید.» [3] .

5- ابو بصیر از امام صادق علیه السلام نقل می كند: «هیچ مكانی از مكانهایی كه در آن غیر خدا پرستیده شده است باقی نمی ماند مگر اینكه خدا در آن پرستیده می شود و برخلاف میل مشركان، دین تماما، دین خدا می شود.» [4] .

6- حسین بن خالد از امام رضا علیه السلام نقل می كند: «...چهارمین فرزند از نسل من، پسر سرور كنیزان عالم است، خداوند به واسطه ی او زمین را از بیداد پاك كرده و از هر ستمی پاكیزه می كند، اوست پاكیزه می كند، اوست كه مردم در ولادتش تردید می نمایند و او قبل از خروجش، غایب است.» [5] .

7- عبدالعظیم حسنی از امام جواد علیه السلام نقل می كند كه فرمود: «قائم، آن امامی است كه خداوند به وسیله ی او زمین را از كفر و انكار حق پاك می كند و آن را از عدل و داد سرشار می نماید، او همان كسی است كه ولادتش از مردم پنهان و جسمش از دیده ی آنها غایب است.» [6] .

8- ابو بصیر می گوید: امام صادق علیه السلام درباره ی آیه ی: (هو الذی أرسل رسوله بالهدی و دین الحق لیظهره علی الدین كله و لو كره المشركون) [7] فرمود: «به خدا قسم، حقیقت و



[ صفحه 190]



باطن آیه تاكنون نازل نشده و نازل نخواهد شد تا اینكه امام قائم خروج كند، و آن گاه كه امام قائم علیه السلام خروج كند هیچ شخص كافر به خدای بزرگ یا منكر امام، باقی نمی ماند مگر اینكه از خروج امام علیه السلام ناراحت است و كار به جایی می رسد كه اگر كافری در دل سنگ بزرگی پنهان شده باشد آن سنگ، خطاب به یاران امام علیه السلام صدا می زند: «ای مؤمن، در دل من شخص كافری پنهان شده است، مرا بشكن و او را بكش.» [8] .

9- امام حسن علیه السلام فرمود:امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: «در آخر الزمان و دوران سختی و شدت روزگار و نادانی مردم، خداوند مردی را بر می انگیزد و او را به وسیله فرشتگان یاری می كند و یارانش را حفظ می نماید و با آیات الهی مدد می كند و بر مردم زمین مسلط می سازد تا اینكه به میل خودشانه یا با ناخوشی به دین خدا سر تسلیم فرود می آورند، او زمین را از دادگری و روشنی و عقل و منطق و دلایل واضح و روشنگر، پر می كند و سرتاسر زمین تسلیم او می شوند به طوری كه هر كافری ایمان می آورد و هر بدكاری نیكوكار می شود و در تحت حكومت او درندگان در صلح و مسالمت زندگی می كنند.» [9] .

10- طبرسی در مجمع البیان در تفسیر آیه ی (لیظهره علی الدین كله) می نویسد: زراره و دیگران از امام صادق علیه السلام نقل كرده اند كه فرمود: حقیقت و باطن این آیه هنوز نیامده است، وقتی قائم ما قیام كند هر كس او را درك كند حقیقت این آیه را می بیند، و تا هر جا كه شب و تاریكی سایه می اندازد دین محمد گسترش می یابد به طوری كه دیگر شریك بر روی زمین باقی نمی ماند. [10] .

11- رفاعه بن موسی می گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم كه درباره ی آیه ی: (وله



[ صفحه 191]



أسلم من فی السموات و الأرض طوعا و كرها) [11] فرمود: «وقتی قائم قیام كند هیچ زمینی نیست مگر اینكه در آن ندای، شهادت به یگانگی خداوند و رسالت حضرت محمد بلند است.» [12] .

12- از ابن بكیر نقل شده است كه گفت از امام كاظم علیه السلام درباره ی آیه ی (وله أسلم من فی السموات و الأرض طوعا و كرها و الیه ترجعون) [13] سوال كردم، امام علیه السلام فرمود: «این آیه درباره ی قائم علیه السلام نازل شده است كه یهود و نصاری و ستاره پرستان و بی دینان و مرتدان و كافران شرق و غرب عالم را از پناهگاههایشان بیرون می كشد و اسلام را به آنها عرضه می كند، آن گاه هر كس به میل خود اسلام آورد او را به نماز و پرداخت زكات و انجام آنچه بر یك مسلمان واجب است امر می كند و اگر اسلام نیاورد گردنش را می زند تا در شرق و غرب عالم جز موحد خداپرست كسی باقی نماند...» [14] .

13- امام رضا علیه السلام از پدران بزرگوارش از امیرالمؤمنین علیه السلام نقل می فرماید: رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم در حالی كه از سوالی كه در شب معراج از خداوند تبارك و تعالی در مورد حق جانشینانش پرسیده بود یاد می كرد فرمود: خدای تعالی فرمود: به عزت و جلالم سوگند كه به دست آنان دین خود را بر همه پیروز نمایم و كلمه ام را به دست آنان بركشم و به دست آخرین آنها، زمین را از دشمنانم پاك كنم و او را بر شرق و غرب زمین مسلط نمایم و باد را تحت اراده ی او قرار دهم و ابرهای قدرتمند را مقهور وی نمایم، و قدرت او را در بكارگیری اسباب امور بالا برم و او را با لشگریانم یاری دهم و با فرشتگانم كمك كنم تا دعوت به من بالا گیرد و مردم بر وحدانیت من گرد آیند، آن گاه حكومت او را دوام بخشم و چرخ ایام را تا روز قیامت در دست اولیائم



[ صفحه 192]



دست به دست بگردانم.» [15] .

14- مفضل بن عمر از امام صادق علیه السلام پرسید: «...مولای من! اینكه خداوند می فرماید: (لیظهره علی الیدن كله) [16] مگر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بر ادیان پیروز نشد؟» امام علیه السلام فرمود: ای مفضل! اگر پیامبربر ادیان پیروز شده بود، از آتش پرستان، یهودیان، ستاره پرستان، مسیحیان، و از تفرقه و دوگانگی و شك و پرستندگان بتهای سنگی و چوبی و بتهای دیگر و پرستندگان لات و عزی و خورشید و ماه و ستارگان و آتش و سنگ، اثری نبود، اینكه خداوند فرموده است: (لیظهره علی الدین كله) مربوط به روز ظهور و حضرت مهدی و رجعت است و همچنین است اینكه می فرماید: (و قاتلوهم حتی لا تكون فتنه و یكون الدین كله لله) [17] مربوط به چنین روزی است.» [18] .

15- امام باقر علیه السلام در روایتی طولانی از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نقل می فرماید كه در روز عید غدیر فرمود: «مردم! من پیامبرم و علی جانشین من است، آخرین امام ما مهدی قائم است؛ بدانید كه او بر ادیان غلبه می كند، از ستمكاران انتقام می كشد، دژهای كفر و شرك را فتح كرده و نابود می سازد... [19] .

16- وهب بن جمیع می گوید درباره ی آیه ی: (انك من النظرین الی یوم الوقت المعلوم) [20] از امام صادق علیه السلام سوال كردم و گفتم: «فدایت شوم! این وقت معلوم چه روزی است؟» امام علیه السلام فرمود: «ای وهب آیا فكر می كنی كه آن روز، مقصود روز قیامت است؟، - خداوند به او- ابلیس- تا روزی كه قائم ما قیام كند مهلت داده است، وقتی خداوند، قائم ما را بر انگیزد، او در مسجد كوفه است كه



[ صفحه 193]



ابلیس می آید و در برابرش زانو می زند و می گوید: «ای وای از امروز»، آن گاه قائم علیه السلام موی پیشانی اش را می گیرد و گردن می زند، و آن روز، روز وقت معلوم است.» [21] .

17- جابر در مورد آیه ی (واللیل اذا یغشی) [22] از امام صادق علیه السلام نقل می كند كه فرمود: «حكومت ابلیس تا روز قیامت است و آن روز، روز قیام قائم است و (والنهار اذا تجلی) [23] همان قیام قائم است...» [24] .


[1] بحارالانوار، ج 51، ص 29، روايت 2.

[2] بحارالانوار، ج 52، ص 376، روايت 177.

[3] اثبات الهداة، ج 3، ص 496، روايت 260.

[4] اثبات الهداة، ج 3، ص 473، روايت 152.

[5] اثبات الهداة، ج 3، ص 477، روايت 172.

[6] اثبات الهداة، ج 3، ص 478، روايت 175.

[7] توبه:33 و صف: 9- او خدايي است كه پيامبرش را براي هدايت مردم به دين حق بر مي انگيزد تا بر تمام اديان پيروز شود، هر چند مشركان آن را ناخوش دارند.

[8] اثبات الهداة، ج 3، ص 492، روايت 239.

[9] اثبات الهداة، ج 3، ص 524، روايت 414.

[10] اثبات الهداة، ج 3، ص 524، روايت 416.

[11] آل عمران:83- آنچه در آسمانها و زمين است خواه ناخواه تسليم اوست.

[12] اثبات الهداة، ج 3، ص 549، روايت 551.

[13] آل عمران: 83 - آخر آيه به اين صورت است: (اليه يرجعون).

[14] اثبات الهداة، ج 3، ص 549، روايت 552.

[15] بحارالانوار، ج 26، ص 337، روايت 1.

[16] توبه:33- تا اينكه او را بر همه اديان پيروز كند.

[17] انفال: 39- آنها را بكشيد تا اينكه فتنه و آشوبي در زمين باقي نماند و دين خدا تماما غالب شود.

[18] بحارالانوار، ج 53، ص 33، روايت 1.

[19] اثبات الهداة، ج 3، ص 558، روايت 613.

[20] حجر: 37 و 38، ص 79 و 80- هر دو آيه به اين صورت است: (فانك من المنظرين).

[21] اثبات الهداة، ج 3، ص 551، روايت 567.

[22] ليل: 1 و 2 - سوگند به شب، آنگاه كه تاريكي فراگير مي شود و سوگند به روز هنگامي كه درخشش پيدا مي كند.

[23] ليل: 1 و 2 - سوگند به شب، آنگاه كه تاريكي فراگير مي شود و سوگند به روز هنگامي كه درخشش پيدا مي كند.

[24] اثبات الهداة، ج 3، ص 566، روايت 662.