کد مطلب:278643 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:168
روایات
1- محمد بن مسلم می گوید: قبل از اینكه ابوالخطاب از مرام حق منحرف شود، [1] از حمران بن اعین و ابو الخطاب شنیدم كه هر دو می گفتند كه از امام صادق علیه السلام شنیده اند كه فرمود: «...رجعت، عمومی نیست بلكه مربوط به عده ی خاصی است، جز آنها كه دارای ایمان ناب و غیر از آنها كه كافر خالص هستند كسی
[ صفحه 224]
رجعت نمی كند.» [2] .
2- فیض بن ابی شیبه می گوید: امام صادق علیه السلام در حالی كه آیه ی (و اذ أخذ الله میثاق النبیین) [3] را تلاوت می كرد فرمود: «تا به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم ایمان آورند و امیرالمؤمنین علی علیه السلام را یاری كنند» فیض می گوید: عرض كردم: «تا اینكه امیرالمؤمنین را یاری كنند؟» امام علیه السلام فرمود: «آری، به خدا قسم، از زمان آدم گرفته تا آخر، خداوند پیامبری را بر نیانگیخته مگر اینكه همه را به دنیا بر می گرداند تا تحت فرماندهی امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام با دشمنان، جنگ كنند.» [4] .
3- جمیل بن دراج می گوید: در خدمت امام صادق علیه السلام، آیه ی (انا اننصر رسلنا و الذین آمنوا فی الحیوة الدنیا و یوم یقوم الأشهاد) [5] را تلاوت كردم، امام علیه السلام فرمود: به خدا قسم، این به رجعت مربوط است، آیا نمی دانی كه بیشتر پیامبران در دنیا یاری نشده و كشته شدند و امامان همه یاری نشده و كشته شدند؟ پس، این به رجعت مربوط است.»جمیل می گوید: آیه ی (واستمع یوم المناد من مكان قریب یوم یسمعون الصیحة بالحق، ذلك یوم الخروج) [6] را قرائت كردم. باز امام علیه السلام فرمود: «آن مربوط به رجعت است.» [7] .
4- بكیر بن اعین می گوید: «كسی كه هیچ تردید در او و درستی سخنش ندارم؛ یعنی امام باقر علیه السلام به من فرمود: «پیامبر و علی رجعت می كنند.» [8] .
5- جابر بن یزید، درباره ی آیه ی (یا أیها المدثر قم فأنذر) [9] از امام باقر علیه السلام نقل
[ صفحه 225]
می كند كه فرمود، مقصود آیه، محمد صلی الله علیه و آله و سلم و قیامش در هنگام رجعت است كه مردم را می ترساند و مقصود از (انها لاحدی الكبر نذیرا)یعنی محمد صلی الله علیه و آله و سلم و (نذیرا للبشر) [10] به رجعت مربوط است و (انا أرسلناك كافه للناس) [11] نیز به رجعت مربوط است.» [12] .
6- ابو خالد كابلی از امام زین العابدین علیه السلام درباره ی آیه ی (ان الذی فرض علیك القرآن لرادك الی معاد) [13] نقل می كند كه فرمود: «پیامبر شما صلی الله علیه و آله و سلم به سوی شما بر می گردد.» [14] .
7- سلام بن مستنیر از امام صادق علیه السلام نقل می كند كه فرمود: «اسمی بر خود نهادند، كه خداوند، جز علی بن ابی طالب كسی را به این اسم ننامید [15] و حقیقت آن هنوز روشن نشده است.» عرض كردم: «فدایت شوم! حقیقت آن چه موقع معلوم می شود؟» امام علیه السلام فرمود: «وقتی موقع آن برسد، خداوند، پیامبران و مؤمنان را در ركابش گرد می آورد تا او را یاری كنند، و خدا فرموده است: (و اذ أخذ الله میثاق النبیین لما آتیتكم من كتاب و حكمة) تا آنجا كه می فرماید: (أنا معكم من الشاهدین) [16] .
در آن روز، پیامبر، پرچم را به علی بن ابی طالب علیه السلام می سپارد و او امیر تمام مخلوقات خواهد بود، همه مخلوقات، زیر پرچم او هستند و او امیر آنهاست، پس
[ صفحه 226]
این حقیقت آیه خواهد بود.» [17] .
8- یونس بن ظبیان از امام صادق علیه السلام نقل می كند كه فرمود: «كسی كه قبل از روز قیامت به حساب مردم می رسد حسین بن علی علیهما السلام است، اما روز قیامت، هنگامه ی برانگیخته شدن به سوی بهشت و جهنم است.» [18] .
9- محمد بن سلیمان دیلمی از پدرش نقل می كند كه گفت: «از امام صادق علیه السلام در مورد آیه ی (و جعلكم أنبیاء و جعلكم ملوكا) [19] سوال كردم، امام علیه السلام فرمود: پیامبران، رسول الله، ابراهیم، اسماعیل و فرزندانش هستند و ملوك و پادشاهان، ما هستیم، عرض كردم: «كدام ملك و پادشاهی به شما داده شده است؟» فرمود: «ملك بهشت و ملك رجعت.» [20] .
10- صالح بن میثم از امام باقر علیه السلام درباره ی آیه ی (و له أسلم من فی السموات و الأرض طوعا و كرها) [21] نقل می كند كه فرمود: «آن مربوط به وقتی است كه علی علیه السلام بفرماید: من از تمام مردم به آیه ی (وأقسموا بالله جهد أیمانهم لا یبعث الله من یموت بلی وعدا علیه حقا و لكن أكثر الناس لا یومنون...كاذبین) [22] اولی و مقدم هستم.» [23] .
11- در كتاب من لا یحضره الفقیه آمده است: امام صادق علیه السلام فرمود: «هر كس به رجعت ما ایمان نداشته باشد و متعه ی ما را حلال نشمارد از ما نیست.» [24] .
12- هروی از امام رضا از پدرانش از امیرالمؤمنین علیهم السلام از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نقل می كند
[ صفحه 227]
كه خداوند سبحان در شب معراج، در تجلیل از جانشینان پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به پیامبرش فرمود: «...زمین را بوسیله ی آخرین آنها از دشمنانم پاك می كنم.» تا آنجا كه فرمود: «حكومتش را دوام بخشم و تا روز قیامت در میان اولیائم دست به دست بگردانم.» [25] .
13- موسی بن عبدالله نخعی از قول امام هادی علیه السلام، در زیارت جامعه نقل می كند: «... و - خداوند- مرا از كسانی كه از آثار و گامهای شما پیروی می كنند و راه شما را طی می نمایند و به هدایت شما، راه می یابند و در گروه شما محشور می شوند و در رجعت شما، به دنیا بر می گردند و در دولت شما به سلطنت می رسند و با سلامت شما بزرگی می یابند و در روزگار قدرت شما، قدرت می یابند و فردا چشمشان به دیدن شما روشن می شود قرار دهد.» [26] .
14- صفوان بن مهران جمال در زیارت اربعین از امام صادق علیه السلام چنین نقل می كند: «گواهی می دهم كه به شما ایمان دارم و به بازگشت شما یقین دارم و به احكام دین و عواقب امورم ملتزم هستم.» [27] .
15- در دعای عرفه از امام سجاد علیه السلام می خوانیم: «پروردگارا بر اولیاء آنها كه به مقامشان معترفند...و ایام (رجعت) آنها را انتظار می كشند و به سوی آنها چشم دوخته اند درود فرست.» [28] .
16- در زیارت امام حسین علیه السلام كه از امام صادق علیه السلام نقل شده آمده است: «تو خون به ناحق ریخته در زمین هستی، خونی كه جز به دست اولیاء تو، خونخواهی نخواهد شد.» [29] .
17- از همان بزرگوار نقل شده است: «...به دست شما خونخواهی هر مؤمنی
[ صفحه 228]
انجام می شود.» [30] .
18- از همان بزرگوار نقل شده است: «خداوند و شما را گواه می گیرم كه به شما ایمان و به رجعت شما یقین دارم.» [31] .
19- از همان بزرگوار نقل شده است: «...دل من تسلیم شما، امر من تابع شما، و نصرت و یاریم برای شما حاضر و آماده است تا اینكه خداوند حكم كند و او بهترین حاكم در دین من است، شما را بر می انگیزد، پس من با شما هستم و با دشمنان شما نیستم، من به رجعت شما مؤمن هستم، قدرت خدا و مشیت او را انكار نمی كنم و هرگز گمان نمی كنم كه آنچه او اراده می كند نشدنی باشد.» [32] .
20- از همان بزرگوار نقل شده است: «...ای خواننده ی به سوی خدا! گوش به فرمانم. گوش به فرمانم.گوش به فرمانم. آماده ی یاری شما هستم، تا خداوند به دینش حكم كند و شما را برانگیزد.» [33] .
21- در زیارتی كه حسین بن روح- رضی الله عنه - از ناحیه ی مقدسه حضرت حجت - عجل الله تعالی فرجه - نقل كرده آمده است: «... و رحمت و بركات و درود خدا بر شما باد تا اینكه به حضور شما بازگردم و در رجعت شما رستگار شوم.» [34] .
22- در مصباح الزائر آمده است: از امام صادق علیه السلام نقل شده است باید گوید: «...من از معتقدان به فضل شما و معترف به رجعت هستم، هیچ قدرتی برای خدا را، انكار نمی كنم و واقع شدن چیزی جز آنچه خدا بخواهد به گمانم خطور نمی كند.» [35] .
[ صفحه 229]
[ صفحه 224]
رجعت نمی كند.» [2] .
2- فیض بن ابی شیبه می گوید: امام صادق علیه السلام در حالی كه آیه ی (و اذ أخذ الله میثاق النبیین) [3] را تلاوت می كرد فرمود: «تا به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم ایمان آورند و امیرالمؤمنین علی علیه السلام را یاری كنند» فیض می گوید: عرض كردم: «تا اینكه امیرالمؤمنین را یاری كنند؟» امام علیه السلام فرمود: «آری، به خدا قسم، از زمان آدم گرفته تا آخر، خداوند پیامبری را بر نیانگیخته مگر اینكه همه را به دنیا بر می گرداند تا تحت فرماندهی امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام با دشمنان، جنگ كنند.» [4] .
3- جمیل بن دراج می گوید: در خدمت امام صادق علیه السلام، آیه ی (انا اننصر رسلنا و الذین آمنوا فی الحیوة الدنیا و یوم یقوم الأشهاد) [5] را تلاوت كردم، امام علیه السلام فرمود: به خدا قسم، این به رجعت مربوط است، آیا نمی دانی كه بیشتر پیامبران در دنیا یاری نشده و كشته شدند و امامان همه یاری نشده و كشته شدند؟ پس، این به رجعت مربوط است.»جمیل می گوید: آیه ی (واستمع یوم المناد من مكان قریب یوم یسمعون الصیحة بالحق، ذلك یوم الخروج) [6] را قرائت كردم. باز امام علیه السلام فرمود: «آن مربوط به رجعت است.» [7] .
4- بكیر بن اعین می گوید: «كسی كه هیچ تردید در او و درستی سخنش ندارم؛ یعنی امام باقر علیه السلام به من فرمود: «پیامبر و علی رجعت می كنند.» [8] .
5- جابر بن یزید، درباره ی آیه ی (یا أیها المدثر قم فأنذر) [9] از امام باقر علیه السلام نقل
[ صفحه 225]
می كند كه فرمود، مقصود آیه، محمد صلی الله علیه و آله و سلم و قیامش در هنگام رجعت است كه مردم را می ترساند و مقصود از (انها لاحدی الكبر نذیرا)یعنی محمد صلی الله علیه و آله و سلم و (نذیرا للبشر) [10] به رجعت مربوط است و (انا أرسلناك كافه للناس) [11] نیز به رجعت مربوط است.» [12] .
6- ابو خالد كابلی از امام زین العابدین علیه السلام درباره ی آیه ی (ان الذی فرض علیك القرآن لرادك الی معاد) [13] نقل می كند كه فرمود: «پیامبر شما صلی الله علیه و آله و سلم به سوی شما بر می گردد.» [14] .
7- سلام بن مستنیر از امام صادق علیه السلام نقل می كند كه فرمود: «اسمی بر خود نهادند، كه خداوند، جز علی بن ابی طالب كسی را به این اسم ننامید [15] و حقیقت آن هنوز روشن نشده است.» عرض كردم: «فدایت شوم! حقیقت آن چه موقع معلوم می شود؟» امام علیه السلام فرمود: «وقتی موقع آن برسد، خداوند، پیامبران و مؤمنان را در ركابش گرد می آورد تا او را یاری كنند، و خدا فرموده است: (و اذ أخذ الله میثاق النبیین لما آتیتكم من كتاب و حكمة) تا آنجا كه می فرماید: (أنا معكم من الشاهدین) [16] .
در آن روز، پیامبر، پرچم را به علی بن ابی طالب علیه السلام می سپارد و او امیر تمام مخلوقات خواهد بود، همه مخلوقات، زیر پرچم او هستند و او امیر آنهاست، پس
[ صفحه 226]
این حقیقت آیه خواهد بود.» [17] .
8- یونس بن ظبیان از امام صادق علیه السلام نقل می كند كه فرمود: «كسی كه قبل از روز قیامت به حساب مردم می رسد حسین بن علی علیهما السلام است، اما روز قیامت، هنگامه ی برانگیخته شدن به سوی بهشت و جهنم است.» [18] .
9- محمد بن سلیمان دیلمی از پدرش نقل می كند كه گفت: «از امام صادق علیه السلام در مورد آیه ی (و جعلكم أنبیاء و جعلكم ملوكا) [19] سوال كردم، امام علیه السلام فرمود: پیامبران، رسول الله، ابراهیم، اسماعیل و فرزندانش هستند و ملوك و پادشاهان، ما هستیم، عرض كردم: «كدام ملك و پادشاهی به شما داده شده است؟» فرمود: «ملك بهشت و ملك رجعت.» [20] .
10- صالح بن میثم از امام باقر علیه السلام درباره ی آیه ی (و له أسلم من فی السموات و الأرض طوعا و كرها) [21] نقل می كند كه فرمود: «آن مربوط به وقتی است كه علی علیه السلام بفرماید: من از تمام مردم به آیه ی (وأقسموا بالله جهد أیمانهم لا یبعث الله من یموت بلی وعدا علیه حقا و لكن أكثر الناس لا یومنون...كاذبین) [22] اولی و مقدم هستم.» [23] .
11- در كتاب من لا یحضره الفقیه آمده است: امام صادق علیه السلام فرمود: «هر كس به رجعت ما ایمان نداشته باشد و متعه ی ما را حلال نشمارد از ما نیست.» [24] .
12- هروی از امام رضا از پدرانش از امیرالمؤمنین علیهم السلام از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نقل می كند
[ صفحه 227]
كه خداوند سبحان در شب معراج، در تجلیل از جانشینان پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به پیامبرش فرمود: «...زمین را بوسیله ی آخرین آنها از دشمنانم پاك می كنم.» تا آنجا كه فرمود: «حكومتش را دوام بخشم و تا روز قیامت در میان اولیائم دست به دست بگردانم.» [25] .
13- موسی بن عبدالله نخعی از قول امام هادی علیه السلام، در زیارت جامعه نقل می كند: «... و - خداوند- مرا از كسانی كه از آثار و گامهای شما پیروی می كنند و راه شما را طی می نمایند و به هدایت شما، راه می یابند و در گروه شما محشور می شوند و در رجعت شما، به دنیا بر می گردند و در دولت شما به سلطنت می رسند و با سلامت شما بزرگی می یابند و در روزگار قدرت شما، قدرت می یابند و فردا چشمشان به دیدن شما روشن می شود قرار دهد.» [26] .
14- صفوان بن مهران جمال در زیارت اربعین از امام صادق علیه السلام چنین نقل می كند: «گواهی می دهم كه به شما ایمان دارم و به بازگشت شما یقین دارم و به احكام دین و عواقب امورم ملتزم هستم.» [27] .
15- در دعای عرفه از امام سجاد علیه السلام می خوانیم: «پروردگارا بر اولیاء آنها كه به مقامشان معترفند...و ایام (رجعت) آنها را انتظار می كشند و به سوی آنها چشم دوخته اند درود فرست.» [28] .
16- در زیارت امام حسین علیه السلام كه از امام صادق علیه السلام نقل شده آمده است: «تو خون به ناحق ریخته در زمین هستی، خونی كه جز به دست اولیاء تو، خونخواهی نخواهد شد.» [29] .
17- از همان بزرگوار نقل شده است: «...به دست شما خونخواهی هر مؤمنی
[ صفحه 228]
انجام می شود.» [30] .
18- از همان بزرگوار نقل شده است: «خداوند و شما را گواه می گیرم كه به شما ایمان و به رجعت شما یقین دارم.» [31] .
19- از همان بزرگوار نقل شده است: «...دل من تسلیم شما، امر من تابع شما، و نصرت و یاریم برای شما حاضر و آماده است تا اینكه خداوند حكم كند و او بهترین حاكم در دین من است، شما را بر می انگیزد، پس من با شما هستم و با دشمنان شما نیستم، من به رجعت شما مؤمن هستم، قدرت خدا و مشیت او را انكار نمی كنم و هرگز گمان نمی كنم كه آنچه او اراده می كند نشدنی باشد.» [32] .
20- از همان بزرگوار نقل شده است: «...ای خواننده ی به سوی خدا! گوش به فرمانم. گوش به فرمانم.گوش به فرمانم. آماده ی یاری شما هستم، تا خداوند به دینش حكم كند و شما را برانگیزد.» [33] .
21- در زیارتی كه حسین بن روح- رضی الله عنه - از ناحیه ی مقدسه حضرت حجت - عجل الله تعالی فرجه - نقل كرده آمده است: «... و رحمت و بركات و درود خدا بر شما باد تا اینكه به حضور شما بازگردم و در رجعت شما رستگار شوم.» [34] .
22- در مصباح الزائر آمده است: از امام صادق علیه السلام نقل شده است باید گوید: «...من از معتقدان به فضل شما و معترف به رجعت هستم، هیچ قدرتی برای خدا را، انكار نمی كنم و واقع شدن چیزی جز آنچه خدا بخواهد به گمانم خطور نمی كند.» [35] .
[ صفحه 229]
[1] ابوالخطاب، ابتدا در مسير صحيح بوده و بعدها منحرف شده و جزء غاليان شده است، آنچه از او و ديگر منحرفين، قبل از انحرافشان نقل مي شود، پذيرفته است، به تلخيص از بحار، ج 53، ص 39.مترجم.
[2] بحارالانوار، ج 53، ص 39، روايت 1.
[3] آل عمران: 81- وقتي خدا از پيامبران پيمان گرفت.
[4] بحارالانوار، ج 53، ص 41، روايت 9.
[5] مؤمن: 51- ما پيامبرانمان و كساني را كه در دنيا ايمان آوردند ياري مي كنيم، و روزي كه شاهدان، قيام كنند.
[6] ق: 41 و 42- گوش فرادار روزي كه فريادگر، از جايي نزديك، صدا مي كند، روزي كه فرياد دعوت به حق را مي شنوند، آن روز، روز خروج است.
[7] بحارالانوار، ج 53، ص 65، روايت 57.
[8] بحارالانوار، ج 53، ص 39، روايت 2.
[9] مدثر: 1 و 2- اي در لباس پيچيده برخيز و بيم ده.
[10] مدثر: 34 و 35- آن يكي از امور بزرگ است كه ترسانند بشر است.
[11] سبا: 28- ما تو را براي هدايت تمام بشر فرستاديم. آيه به اين صورت است: (و ما أرسلناك الا كافة للناس).
[12] بحارالانوار، ج 53، ص 42، روايت 10.
[13] قصص: 85- آنكه قرآن را بر تو فرض گردانيد تو را به جايگاه برگشت، بر مي گرداند.
[14] بحارالانوار، ج 53، ص 56، روايت 33.
[15] خلفاي ناحق و ستمكار بني اميه و بني عباس، خود را اميرالمؤمنين ناميدند. امامان معصوم ما علي رغم داشتن ولايت الهي، هيچكدام خود را اميرالمؤمنين نناميده اند و فرموده اند كه اين لقب، مخصوص علي بن ابي طالب عليهما السلام است. مترجم.
[16] آل عمران: 81- آن هنگام كه خداوند درباره ي كتاب و حكمتي كه به شما داده شد، از پيامبران پيمان بگيرد...و من با شما، از شاهدان خواهم بود.
[17] بحارالانوار، ج 53، ص 70، روايت 67.
[18] بحارالانوار، ج 53، ص 43، روايت 13.
[19] مائده: 20- شما را پيامبران و پادشاهان قرار داد. آيه به اين صورت است: (اذ جعل فيكم أنبياء و جعلكم ملوكا).
[20] بحارالانوار، ج 53، ص 45، روايت 18.
[21] آل عمران:83- آنكه در آسمانها و زمين است، خواه و ناخواه تسليم امر اوست.
[22] نحل: 37 و 38 - به خداوند، سوگند شديد خوردند كه خداوند، آن كسي را كه مي ميرد بر نمي انگيزد، بلكه چنين نيست و اين وعده ي حقي است كه خداوند مقرر فرموده است ولي بيشتر مردم ايمان نمي آورند.
[23] بحارالانوار، ج 53، ص 50، روايت 21.
[24] بحارالانوار، ج 53، ص 92، روايت 101.
[25] بحارالانوار، ج 53، ص 337، روايت 1.
[26] بحارالانوار، ج 53، ص 92، روايت 99.
[27] بحارالانوار، ج 53، ص 92، روايت 100.
[28] صحيفه ي سجاديه، دعاي 45.
[29] كامل الزيارات، ص 195، از زيارت 1.
[30] كامل الزيارات، ص 199، از زيارت 2.
[31] كامل الزيارات، ص 202، از زيارت 3.
[32] كامل الزيارات، ص 218، از زيارت 13.
[33] كامل الزيارات، ص 230، از زيارت 18.
[34] اقبال الاعمال، ص 632 از زيارت مخصوص به ماه رجب.
[35] بحارالانوار، ج 53، ص 97، روايت 112.