کد مطلب:278655 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:178
روایات
1- معاویه بن عمار می گوید: آیه ی: (ان له معیشه ضنكا) [1] را خدمت امام
[ صفحه 247]
صادق علیه السلام تلاوت كردم. امام علیه السلام فرمود: «به خدا قسم، آن برای دشمنان است».عرض كردم: «فدایت شوم، آنها را دیده ایم كه در كمال رفاه عمر طولانی را گذرانده مرده اند.»حضرت فرمود: «به خدا سوگند این مربوط به رجعت است، كه در آن موقع سرگین می خورند.» [2] .
2- جابر بن یزید می گوید:آیه ی (كل نفس ذائقه الموت) [3] را بر امام صادق علیه السلام تلاوت كردم، حضرت فرمود: منشوره، عرض كردم: منشوره، دیگر چیست؟ فرمود: جبرئیل اینگونه آن را بر محمد صلی الله علیه و آله و سلم نازل كرد: «كل نفس ذائقه الموت و منشوره»، سپس فرمود: «در این امت، هیچ نیكوكار و بدكرداری نیست مگر اینكه پراكنده- منشوره - و بر انگیخته می شود، مؤمنان به سوی چشم روشنی و بدكاران برای رسیدن به خواری و خفت الهی، آیا آیه قرآن را نشنیده ای كه می فرماید: (ولنذیقنهم من العذاب الأدنی دون العذاب الأكبر) [4] و آیه ی: (یا أیها المدثرقم فأنذر) [5] كه مقصود، قیام محمد صلی الله علیه و آله و سلم در رجعت و ترساندن آنان است و آیه ی (انها لاحدی الكبر نذیرا للبشر) [6] آن یكی از دو امر بزرگ و ترساننده ی بشر است، یعنی محمد، ترساننده ی بشر در رجعت است،... جابر در ادامه ی حدیث می گوید: امام باقر علیه السلام فرمود:امیرالمؤمنین علیه السلام درباره ی آیه ی (ربما یود الذین كفروا لو كانوا مسلمین) [7] فرمود: آن مال وقتی است كه من و شیعیانم خروج می كنیم و عثمان بن عفان و پیروانش هم خارج می شوند و ما بنی امیه را می كشیم، آن وقت كفار آرزو می كنند كه كاش مسلمان بودند.» [8] .
3- برید بن معاویه از امام صادق علیه السلام نقل می كند كه فرمود: «به خدا قسم، روزگار
[ صفحه 248]
به پایان نخواهد رسید تا اینكه خداوند زنده ها را بمیراند و مرده ها را زنده كند و حق را به صاحبش برگرداند و دین خود را كه نزدش پسندیده است بر پا كند...» [9] .
4- ابو بصیر از قول امام صادق علیه السلام درباره ی آیه ی (انهم یكیدون كیدا)نقل می كند كه فرمود: «نسبت به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و علی علیه السلام و فاطمه علیهما السلام مكر ورزیدند»، آن گاه خداوند فرمود: «ای محمد (انهم یكیدون كیدا و أكید كیدا فمهل الكافرین) یا محمد (أمهلهم رویدا) [10] وقتی قائم علیه السلام بر انگیخته شود، از ستمكاران و طاغوتهای قریش و بنی امیه و دیگر مردم انتقام می گیرد.» [11] .
5- در تفسیر علی بن ابراهیم درباره ی آیه ی (و حشرناهم فلم نغادر منهم أحدا)، آمده است كه از امام صادق علیه السلام درباره ی آیه ی (و یوم نحشر من كل أمة فوجا) روزی كه از هر امتی گروهی را بر انگیزیم، سوال شد حضرت فرمود: «مردم درباره ی آن چه می گویند؟»
راوی می گوید: گفتم: مردم می گویند به قیامت مربوط است، امام صادق علیه السلام فرمود: «آیا خداوند در قیامت از هر امتی گروهی را بر می انگیزد و بقیه را رها می كند؟ این به رجعت مربوط است اما آیه ی قیامت این است: (و حشرناهم فم نغادر منهم أحدا...موعدا) [12] » [13] .
6- در حدیث سلمان از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم آمده است كه بعد از اینكه پیامبر جانشینانش را نام برد، من گریستم و گفتم: «یا رسول الله! سلمان چگونه می تواند آنها را درك كند؟» پیامبر فرمود: «ای سلمان! تو و امثال تو و هر كه به حقیقت، آنها را شناخته و پیروی كند، آنها را درك می كنید.» سلمان می گوید:من خدا را بسیار سپاسگزاری كردم و گفتم: «یا رسول الله آیا عمر من تا زمان ایشان می رسد؟»
[ صفحه 249]
حضرت فرمود: «ای سلمان، بخوان: (فاذا جاء وعد أولیهما بعثنا علیكم عبادا لنا اولی بأس شدید فجاسوا خلال الدیار و كان وعدا مفعولا، ثم رددنا لكم الكرة علیهم و أمددناكم بأموال و بنین و جعلناكم أكثر نفیرا) [14] .
سلمان می گوید: گریه و شوق من زیادتر شد و گفتم: «یا رسول الله، در زمان خودتان چنین خواهد شد؟» حضرت فرمود: «آری، به آن خدایی كه محمد را به پیامبری فرستاد سوگند كه در زمان خودم و علی و فاطمه و حسن و حسین و نه نفر از امامان و هر كس از ماست و هر كه از ما مظلوم واقع شده است، آری به خدا، سلمان! آن گاه ابلیس و لشگریانش و مؤمنان ناب و كافران محض حاضر خواهند شد تا قصاص شوند و خونهای به حق ریخته شده از آنان قصاص شود، (و لا یظلم ربك أحدا) [15] و ما تأویل این آیه هستیم كه فرمود: (و نرید أن نمن علی الذین استضعفوا فی الأرض و نجعلهم أئمة و نجعلهم الوارثین و نمكن لهم فی الأرض و نری فرعون و هامان و جنودهما منهم ما كانوا یحذرون) [16] .
سلمان می گوید: از نزد رسول الله علیه السلام بر خاستم در حالی كه برایم هیچ مهم نبود كه چه موقع با مرگ روبرو شوم یا مرگ به سراغم بیاید.» [17] .
[ صفحه 247]
صادق علیه السلام تلاوت كردم. امام علیه السلام فرمود: «به خدا قسم، آن برای دشمنان است».عرض كردم: «فدایت شوم، آنها را دیده ایم كه در كمال رفاه عمر طولانی را گذرانده مرده اند.»حضرت فرمود: «به خدا سوگند این مربوط به رجعت است، كه در آن موقع سرگین می خورند.» [2] .
2- جابر بن یزید می گوید:آیه ی (كل نفس ذائقه الموت) [3] را بر امام صادق علیه السلام تلاوت كردم، حضرت فرمود: منشوره، عرض كردم: منشوره، دیگر چیست؟ فرمود: جبرئیل اینگونه آن را بر محمد صلی الله علیه و آله و سلم نازل كرد: «كل نفس ذائقه الموت و منشوره»، سپس فرمود: «در این امت، هیچ نیكوكار و بدكرداری نیست مگر اینكه پراكنده- منشوره - و بر انگیخته می شود، مؤمنان به سوی چشم روشنی و بدكاران برای رسیدن به خواری و خفت الهی، آیا آیه قرآن را نشنیده ای كه می فرماید: (ولنذیقنهم من العذاب الأدنی دون العذاب الأكبر) [4] و آیه ی: (یا أیها المدثرقم فأنذر) [5] كه مقصود، قیام محمد صلی الله علیه و آله و سلم در رجعت و ترساندن آنان است و آیه ی (انها لاحدی الكبر نذیرا للبشر) [6] آن یكی از دو امر بزرگ و ترساننده ی بشر است، یعنی محمد، ترساننده ی بشر در رجعت است،... جابر در ادامه ی حدیث می گوید: امام باقر علیه السلام فرمود:امیرالمؤمنین علیه السلام درباره ی آیه ی (ربما یود الذین كفروا لو كانوا مسلمین) [7] فرمود: آن مال وقتی است كه من و شیعیانم خروج می كنیم و عثمان بن عفان و پیروانش هم خارج می شوند و ما بنی امیه را می كشیم، آن وقت كفار آرزو می كنند كه كاش مسلمان بودند.» [8] .
3- برید بن معاویه از امام صادق علیه السلام نقل می كند كه فرمود: «به خدا قسم، روزگار
[ صفحه 248]
به پایان نخواهد رسید تا اینكه خداوند زنده ها را بمیراند و مرده ها را زنده كند و حق را به صاحبش برگرداند و دین خود را كه نزدش پسندیده است بر پا كند...» [9] .
4- ابو بصیر از قول امام صادق علیه السلام درباره ی آیه ی (انهم یكیدون كیدا)نقل می كند كه فرمود: «نسبت به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و علی علیه السلام و فاطمه علیهما السلام مكر ورزیدند»، آن گاه خداوند فرمود: «ای محمد (انهم یكیدون كیدا و أكید كیدا فمهل الكافرین) یا محمد (أمهلهم رویدا) [10] وقتی قائم علیه السلام بر انگیخته شود، از ستمكاران و طاغوتهای قریش و بنی امیه و دیگر مردم انتقام می گیرد.» [11] .
5- در تفسیر علی بن ابراهیم درباره ی آیه ی (و حشرناهم فلم نغادر منهم أحدا)، آمده است كه از امام صادق علیه السلام درباره ی آیه ی (و یوم نحشر من كل أمة فوجا) روزی كه از هر امتی گروهی را بر انگیزیم، سوال شد حضرت فرمود: «مردم درباره ی آن چه می گویند؟»
راوی می گوید: گفتم: مردم می گویند به قیامت مربوط است، امام صادق علیه السلام فرمود: «آیا خداوند در قیامت از هر امتی گروهی را بر می انگیزد و بقیه را رها می كند؟ این به رجعت مربوط است اما آیه ی قیامت این است: (و حشرناهم فم نغادر منهم أحدا...موعدا) [12] » [13] .
6- در حدیث سلمان از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم آمده است كه بعد از اینكه پیامبر جانشینانش را نام برد، من گریستم و گفتم: «یا رسول الله! سلمان چگونه می تواند آنها را درك كند؟» پیامبر فرمود: «ای سلمان! تو و امثال تو و هر كه به حقیقت، آنها را شناخته و پیروی كند، آنها را درك می كنید.» سلمان می گوید:من خدا را بسیار سپاسگزاری كردم و گفتم: «یا رسول الله آیا عمر من تا زمان ایشان می رسد؟»
[ صفحه 249]
حضرت فرمود: «ای سلمان، بخوان: (فاذا جاء وعد أولیهما بعثنا علیكم عبادا لنا اولی بأس شدید فجاسوا خلال الدیار و كان وعدا مفعولا، ثم رددنا لكم الكرة علیهم و أمددناكم بأموال و بنین و جعلناكم أكثر نفیرا) [14] .
سلمان می گوید: گریه و شوق من زیادتر شد و گفتم: «یا رسول الله، در زمان خودتان چنین خواهد شد؟» حضرت فرمود: «آری، به آن خدایی كه محمد را به پیامبری فرستاد سوگند كه در زمان خودم و علی و فاطمه و حسن و حسین و نه نفر از امامان و هر كس از ماست و هر كه از ما مظلوم واقع شده است، آری به خدا، سلمان! آن گاه ابلیس و لشگریانش و مؤمنان ناب و كافران محض حاضر خواهند شد تا قصاص شوند و خونهای به حق ریخته شده از آنان قصاص شود، (و لا یظلم ربك أحدا) [15] و ما تأویل این آیه هستیم كه فرمود: (و نرید أن نمن علی الذین استضعفوا فی الأرض و نجعلهم أئمة و نجعلهم الوارثین و نمكن لهم فی الأرض و نری فرعون و هامان و جنودهما منهم ما كانوا یحذرون) [16] .
سلمان می گوید: از نزد رسول الله علیه السلام بر خاستم در حالی كه برایم هیچ مهم نبود كه چه موقع با مرگ روبرو شوم یا مرگ به سراغم بیاید.» [17] .
[1] طه: 124- براي او زندگي سختي در پيش است.
[2] بحارالانوار، ج 53، ص 51، روايت 28.
[3] آل عمران: 185، انبياء: 35 و عنكبوت: 57- هر نفسي چشنده ي مرگ است.
[4] سجده: 21- عذاب كوچكتر را قبل از عذاب بزرگتر به آنها مي چشانيم.
[5] مدثر: 1- اي جامه به خود پيچيده برخيز و بيم ده.
[6] مدثر: 35 و 36- آن يكي از دو نشانه ي بزرگ است كه بيم دهنده ي بشر است.
[7] حجر: 2- كفار دوست داشتند كه كاش مسلمان مي بودند.
[8] بحارالانوار، ج 53، ص 64، روايت 55.
[9] بحارالانوار، ج 53، ص 102، روايت 125.
[10] طارق: 15 تا 17- آنان مكر ورزيدند و من هم با آنان مكر كنم، (تو اي پيامبر!) كافران را مهلتي ده.
[11] بحارالانوار، ج 53، ص 120، روايت 154.
[12] كهف: 47 و 48- آنها را جمع كنيم و هيچيك را وانگذاريم...
[13] بحارالانوار، ج 53، ص 51، روايت 27.
[14] اسراء: 5 و 6- چون وعده ي اول آنها فرا رسد، بندگاني سر سخت و نيرومند را بر شما برانگيزيم كه تا درون خانه هاي شما را جستجو كنند و اين وعده اي حتمي است و آنگاه شما را بر آنها برگردانيم و غلبه دهيم و با مال و فرزندان نيرومند ياري كنيم وعده ي شما را افزون كنيم.
[15] كهف: 49- و پروردگار تو به كسي ظلم نمي كند.
[16] قصص: 5 و 6- و ما اراده كرده ايم كه بر مستضعفان زمين منت نهيم و آنها را پيشوايان و وارثان زمين گردانيم و در زمين نيرومندشان گردانيم و به فرعون و هامان و لشگريان آنها، آنچه را از آن مي ترسيدند، از ناحيه آنان و به دست ايشان، بنمايانيم.
[17] بحارالانوار، ج 53، ص 142، روايت 62.