کد مطلب:278658 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:156
روایات
1- فیض بن ابی شیبه می گوید:امام صادق علیه السلام، در حالی كه آیه ی (و اذ أخذالله میثاق النبیین) [1] را تلاوت می كرد فرمود: «تا اینكه به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم ایمان آورند و امیرالمؤمنین علیه السلام را یاری كنند.»[فیض می گوید: عرض كردم: «تا اینكه امیرالمؤمنین را یاری كنند؟»] [2] امام علیه السلام فرمود: «آری به خدا قسم، از زمان آدم گرفته تا آخر، خداوند پیامبری را بر نیانگیخته مگر اینكه همه را به دنیا بر می گرداند تا تحت فرماندهی امیرالمؤمنین، علی بن ابی طالب علیه السلام با دشمنان، جنگ كنند.» [3] .
2- جمیل بن دراج می گوید: در خدمت امام صادق علیه السلام آیه ی (انا لننصر رسلنا و الذین آمنوا فی الحیوة الدنیا و یوم یقوم الأشهاد) [4] را تلاوت كردم امام علیه السلام فرمود: به خدا قسم، این به رجعت مربوط است...» [5] .
3- جابر بن یزید درباره ی آیه ی (یا أیها المدثر قم فأنذر) [6] از امام باقر علیه السلام نقل می كند كه فرمود: مقصود آیه، محمد صلی الله علیه و آله و سلم و قیام آن حضرت در هنگام رجعت است و مقصود از (انها لاحدی الكبر نذیرا) [7] این است كه محمد در هنگام رجعت، بیم دهنده ی بشر است.» [8] .
4- سلام بن مستنیر از امام صادق علیه السلام نقل می كند كه فرمود: «اسمی بر خود نهادند، كه خداوند، جز علی بن ابی طالب كسی را به این اسم ننامید و حقیقت آن هنوز روشن نشده است.» عرض كردم: «فدایت شوم! حقیقت آن چه موقع معلوم
[ صفحه 252]
می شود؟» امام علیه السلام فرمود: «وقتی موقع آن برسد، خداوند، پیامبران و مؤمنان را در ركابش گرد می آورد تا او را یاری كنند، و خدا فرموده است: (و اذ اخذ الله میثاق النبیین لما آتیتكم من كتاب و حكمة...أنا معكم من الشاهدین) [9] » [10] .
5- سلیمان دیلمی از پدرش نقل می كند كه گفت: «از امام صادق علیه السلام در مورد آیه ی (و جعلكم أنبیاء و جعلكم ملوكا) [11] سوال كردم، امام علیه السلام فرمود: پیامبران، رسول الله، ابراهیم، اسماعیل و فرزندانش هستند و ملوك و پادشاهان، ما هستیم. عرض كردم: «كدام ملك و پادشاهی به شما داده شده است؟» فرمود: «ملك بهشت و ملك رجعت.» [12] .
6- عاصم بن حمید از امام باقر علیه السلام نقل می كند كه امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: «خداوند تبارك و تعالی یكی و یگانه است و یگانگی خاص اوست...خداوند از من و محمد صلی الله علیه و آله و سلم بر یاری یكدیگر، پیمان گرفته است، من محمد را یاری كردم، پیشاپیش آن حضرت جهاد كردم، دشمنش را كشتم و به عهد و پیمانی كه خداوند بر یاری محمد صلی الله علیه و آله و سلم از من گرفته بود وفا كردم، و چون پیامبران را خداوند قبض روح فرموده بود، هیچكدام مرا یاری نكردند، اما به زودی یاریم خواهند كرد و آن وقتی است كه در شرق و غرب عالم، خداوند تمام پیامبران نسل آدم تا محمد صلی الله علیه و آله و سلم را زنده كند تا پیشاپیش من، سرهای زندگان و مردگان جن و انس را با شمشیر قطع كنند...» [13] .
7- عبدالكریم بن عمرو خثعمی می گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم كه فرمود:
[ صفحه 253]
ابلیس گفت: (أنظرنی الی یوم یبعثون) [14] خداوند آن را ناخوش داشت و فرمود: (انك من المنظرین الی یوم الوقت المعلوم) [15] و آن آخرین باری است كه امیرالمؤمنین علیه السلام رجعت می كند.»عرض كردم: «آن حضرت بیش از یك بار رجعت می كند؟» امام علیه السلام فرمود: «آری، بارها و بارها، هیچ امامی نیست كه در زمانی آمده باشد، مگر اینكه نیكوكار و بدكار زمانش رجعت می كنند تا خدا مؤمنان را بر كافران مسلط كند...» [16] .
8- در دعای روز تولد امام حسین علیه السلام از ناحیه مقدسه ی حضرت مهدی - عجل الله تعالی فرجه - آمده است: «...آقای خاندان، كه در روز رجعت، با نصرت الهی یاری می شود و در برابر كشته شدنش، امامان از نسل او هستند و در تربتش شفای امراض قرار داده شده و در رجعت - عده ای - با او رستگار می شوند و جانشینان پیامبر، بعد از قائم و غیبتش، از خاندان اویند تا خونهای ناحق ریخته شده را طلب كنند و پروردگار جبار را خشنود سازند وبهترین یاوران - حق و امامان - باشند...اینك ما به قبر او پناهنده ایم، بر خاكش حاضریم و رجعتش را انتظار می كشیم، آمین رب العالمین.» [17] .
9- در زیارت قائم علیه السلام آمده است: «اگر قبل از ظهور تو، مرگ مرا دریابد، با واسطه قرار دادن خودت، دست توسل به سوی خدا دراز می كنم و از او می خواهم كه بر محمد و آل محمد درود و رحمت فرستد و برای من، در ایام ظهورت رجعتی و در ایام- حكومت یا رجعتت - رجعتی قرار دهد تا با اطاعت تو به مقصود برسم و كشتن دشمنانت، دلم شفا یابد.» [18] .
[ صفحه 254]
2- جمیل بن دراج می گوید: در خدمت امام صادق علیه السلام آیه ی (انا لننصر رسلنا و الذین آمنوا فی الحیوة الدنیا و یوم یقوم الأشهاد) [4] را تلاوت كردم امام علیه السلام فرمود: به خدا قسم، این به رجعت مربوط است...» [5] .
3- جابر بن یزید درباره ی آیه ی (یا أیها المدثر قم فأنذر) [6] از امام باقر علیه السلام نقل می كند كه فرمود: مقصود آیه، محمد صلی الله علیه و آله و سلم و قیام آن حضرت در هنگام رجعت است و مقصود از (انها لاحدی الكبر نذیرا) [7] این است كه محمد در هنگام رجعت، بیم دهنده ی بشر است.» [8] .
4- سلام بن مستنیر از امام صادق علیه السلام نقل می كند كه فرمود: «اسمی بر خود نهادند، كه خداوند، جز علی بن ابی طالب كسی را به این اسم ننامید و حقیقت آن هنوز روشن نشده است.» عرض كردم: «فدایت شوم! حقیقت آن چه موقع معلوم
[ صفحه 252]
می شود؟» امام علیه السلام فرمود: «وقتی موقع آن برسد، خداوند، پیامبران و مؤمنان را در ركابش گرد می آورد تا او را یاری كنند، و خدا فرموده است: (و اذ اخذ الله میثاق النبیین لما آتیتكم من كتاب و حكمة...أنا معكم من الشاهدین) [9] » [10] .
5- سلیمان دیلمی از پدرش نقل می كند كه گفت: «از امام صادق علیه السلام در مورد آیه ی (و جعلكم أنبیاء و جعلكم ملوكا) [11] سوال كردم، امام علیه السلام فرمود: پیامبران، رسول الله، ابراهیم، اسماعیل و فرزندانش هستند و ملوك و پادشاهان، ما هستیم. عرض كردم: «كدام ملك و پادشاهی به شما داده شده است؟» فرمود: «ملك بهشت و ملك رجعت.» [12] .
6- عاصم بن حمید از امام باقر علیه السلام نقل می كند كه امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: «خداوند تبارك و تعالی یكی و یگانه است و یگانگی خاص اوست...خداوند از من و محمد صلی الله علیه و آله و سلم بر یاری یكدیگر، پیمان گرفته است، من محمد را یاری كردم، پیشاپیش آن حضرت جهاد كردم، دشمنش را كشتم و به عهد و پیمانی كه خداوند بر یاری محمد صلی الله علیه و آله و سلم از من گرفته بود وفا كردم، و چون پیامبران را خداوند قبض روح فرموده بود، هیچكدام مرا یاری نكردند، اما به زودی یاریم خواهند كرد و آن وقتی است كه در شرق و غرب عالم، خداوند تمام پیامبران نسل آدم تا محمد صلی الله علیه و آله و سلم را زنده كند تا پیشاپیش من، سرهای زندگان و مردگان جن و انس را با شمشیر قطع كنند...» [13] .
7- عبدالكریم بن عمرو خثعمی می گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم كه فرمود:
[ صفحه 253]
ابلیس گفت: (أنظرنی الی یوم یبعثون) [14] خداوند آن را ناخوش داشت و فرمود: (انك من المنظرین الی یوم الوقت المعلوم) [15] و آن آخرین باری است كه امیرالمؤمنین علیه السلام رجعت می كند.»عرض كردم: «آن حضرت بیش از یك بار رجعت می كند؟» امام علیه السلام فرمود: «آری، بارها و بارها، هیچ امامی نیست كه در زمانی آمده باشد، مگر اینكه نیكوكار و بدكار زمانش رجعت می كنند تا خدا مؤمنان را بر كافران مسلط كند...» [16] .
8- در دعای روز تولد امام حسین علیه السلام از ناحیه مقدسه ی حضرت مهدی - عجل الله تعالی فرجه - آمده است: «...آقای خاندان، كه در روز رجعت، با نصرت الهی یاری می شود و در برابر كشته شدنش، امامان از نسل او هستند و در تربتش شفای امراض قرار داده شده و در رجعت - عده ای - با او رستگار می شوند و جانشینان پیامبر، بعد از قائم و غیبتش، از خاندان اویند تا خونهای ناحق ریخته شده را طلب كنند و پروردگار جبار را خشنود سازند وبهترین یاوران - حق و امامان - باشند...اینك ما به قبر او پناهنده ایم، بر خاكش حاضریم و رجعتش را انتظار می كشیم، آمین رب العالمین.» [17] .
9- در زیارت قائم علیه السلام آمده است: «اگر قبل از ظهور تو، مرگ مرا دریابد، با واسطه قرار دادن خودت، دست توسل به سوی خدا دراز می كنم و از او می خواهم كه بر محمد و آل محمد درود و رحمت فرستد و برای من، در ایام ظهورت رجعتی و در ایام- حكومت یا رجعتت - رجعتی قرار دهد تا با اطاعت تو به مقصود برسم و كشتن دشمنانت، دلم شفا یابد.» [18] .
[ صفحه 254]
[1] آل عمران: 81- وقتي خدا از پيامبران پيمان گرفت.
[2] آنچه بين علامت[]آمده، بر طبق تفسير عياشي، ج 1، ص 181، اضافه شده است.
[3] بحارالانوار، ج 53، ص 41، روايت 9.
[4] غافر (مؤمن): 51- پيامبرانمان و كساني را كه در دنيا ايمان آوردند ياري مي كنيم، و روزي كه شاهدان قيام كنند.
[5] بحارالانوار، ج 53، ص 65، روايت 57.
[6] مدثر: 1 و 2- اي در لباس به خود پيچيده، بر خيز و بيم ده.
[7] مدثر: 36- 35.
[8] بحارالانوار، ج 53، ص 42، روايت 10.
[9] آل عمران: 81- آن هنگام كه خداوند درباره ي كتاب و حكمتي كه به شما داده شد، از پيامبران پيمان گرفت...من با شما از شاهدان خواهم بود.
[10] بحارالانوار، ج 53، ص 70، روايت 67.
[11] مائده:20 - شما را پيامبران و پادشاهان قرار داد. آيه ي شريفه اين گونه است: (وجعل فيكم أنبياء).
[12] بحارالانوار، ج 53، ص 45، روايت 18.
[13] بحارالانوار، ج 53، ص 46، روايت 2.
[14] اعراف: 14- مرا تا روز قيامت مهلت ده.
[15] اعراف: 15- به تو تا روز معين مهلت داده مي شود.
[16] بحارالانوار، ج 53، ص 42، روايت 12.
[17] بحارالانوار، ج 53، ص 94، روايت 107.
[18] بحارالانوار، ج 53، ص 95، روايت 109.