کد مطلب:28365 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:143
1771. وقعة صفین - به نقل از اصبغ بن نباته -: علی علیه السلام در هیچ نبردی قرار نگرفت، مگر آن كه فریاد كرد: «كهیعص!».[2]. 1772. امام صادق علیه السلام: شعار ما «یا محمّد، یا محمّد!» است. وشعار مسلمانان در روز بدر، «ای پیروزی الهی، نزدیك شو، نزدیك شو!» بود. و شعار مسلمانان در جنگ احد «ای پیروزی الهی، نزدیك شو!» بود. و شعار روز [ نبرد] بنی نضیر، «روح القدس، آسایش ده!» بود. و شعار روز [ نبرد] بنی قینقاع، «ای پروردگار ما، هرگز بر تو غالب نگردند!» بود. و شعار روز [ نبرد] طایف، «یا رضوان!» بود. و شعار روز حُنین، «ای فرزندان عبد اللَّه، ای فرزندان عبد اللَّه!» بود. و شعار روز [ جنگ] احزاب «حم، آنها نمی بینند!» بود. و شعار روز [ نبرد] بنی قریظه، «ای سلام، آنان را سالم بدار!» بود. و شعار روز مریسیع، یعنی [ نبرد] بنی مصطلق، «بدانید كارها به خدا منتهی گردد» بود. و شعار روز حدیبیه، «بدانید كه نفرین خدا بر ستمگران باد!» بود. و شعار روز خیبر، یعنی روز قموص،[3] «ای علی، بر آنان از روی بزرگی ببخش!» بود. و شعار روز فتح [ مكّه]، «ما بندگان خداییم، حقیقتاً حقیقتاً!» بود. و شعار روز [ نبرد] تبوك، «یا احد! یا صمد!» بود. و شعار روز [ نبرد] بنی ملوح، «بمیران، بمیران!» بود. و شعار روز صفّین، «ای پیروزی الهی!» بود. و شعار حسین علیه السلام، «یا محمّد!» بود. و شعار ما «یا محمد!» است.[4]. 1773. شرح نهج البلاغة - به نقل از سلام بن سوید، از امام علی علیه السلام، درباره عبارت «اللَّه اكبر!» -: این، آیه پیروزی است. [ سلام گوید:] «اللَّه اكبر!»، شعار علی علیه السلام بود كه در جنگ ها آن را بر زبان می آورد و آن گاه یورش می برد، و به خدا سوگند، هركس را كه از او پیروی می كرد یا با او دشمنی می كرد، بر آبگاه مرگ می رسانْد.[5]. 1774. وقعة صفّین - به نقل از تمیم -: علی علیه السلام هرگاه به سوی پیكار حركت می كرد، به هنگام سوار شدن، نام خدا را بر زبان می آورد... آن گاه می گفت: «اللَّه اكبر، اللَّه اكبر! خدایی جز خدای یگانه نیست و خدا بزرگ تر است! ای خدا! ای یگانه! ای بی نیاز! ای پروردگار محمّد! به نام خداوند بخشنده مهربان! نیرو و توانی جز از خدای برترِ بزرگ نیست. ستایشْ خدایی را كه پروردگار جهانیان است؛ بخشایشگرِ مهربان و صاحب روز جزاست. [ بارالها! ]تنها تو را می پرستیم و تنها از تو یاری می جوییم! بار خدایا! نیرو و قدرت ستمگران را از ما باز دار!». این، شعار علی علیه السلام در صفّین بود.[6]. 1775. وقعة صفّین: نشانه مردم عراق در [ نبرد] صفّین، پارچه پشمی سفیدی بود كه بر سرها و روی شانه ها می نهادند و شعارشان «ای خدا! ای یگانه! ای بی نیاز! ای پروردگار محمّد! ای بخشنده! ای مهربان!» بود. و نشانه مردم شام، تكّه پارچه ای زرد رنگ بود كه بر سر و روی شانه ها نهاده بودند و شعار آنان: «ما بندگان خداییم، حقیقتاً حقیقتاً، ای خونخواهان عثمان!» بود.[7].
1770. امام علی علیه السلام: به درستی كه پیامبر خدا به آشكار ساختن شعارها پیش از جنگ، فرمان داد و فرمود: «شعارتان، نامی از نام های الهی باشد».[1].