کد مطلب:28753 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:122
الف - برگرفته از «شَری» است، یعنی «خشم ورزید». در این باب، گفته شده است:ایشان را به این نام خواندند؛ زیرا خشم می ورزیدند و سرسختی می كردند.[1]. ب - برگرفته از «شَری» است، یعنی «فروخت». خوارج خود را «شُرات» به این معنا قلمداد می كردند، به این اعتبار كه دنیای خویش را به آخرت فروخته اند و مصداق این آیه مبارك اند:«وَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَآءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ؛ [2] و از مردم، كسی است كه برای جُستنِ خشنودی خدا، جانش را می فروشد».[3]. و علی علیه السلام در ردّ این پندار جاهلانه فرمود:«بلكه ایشان مصداق این آیه اند:"قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُم بِالْأَخْسَرِینَ أَعْمَلاً * الَّذِینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی الْحَیَوةِ الدُّنْیَا وَ هُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعًا؛ [4] بگو:آیا شما را از زیانكارترین مردم آگاه كنیم ؟ [ آنان ]كسانی اند كه تلاششان در زندگی دنیا تباه شده است و خود می پندارند كه كار نیكو می كنند"».
این نام، دو معنای متضاد را در بر دارد: