کد مطلب:29205 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:128

شَعبی












.

3977. المناقب - به نقل از شعبی -:نمی دانیم با علی علیه السلام چه كار كنیم. اگر دوستش بداریم، نیازمند می شویم، و اگر دشمنش داریم، كافر می گردیم.[2].

3978. الإرشاد:خبری شایع و مستفیض است كه شعبی می گفت:من سخنوران بنی امیّه را دیده ام كه در منبرهایشان به علی بن ابی طالب علیه السلام بد می گفتند؛ ولی گویی كه بازوی او را گرفته، به طرف آسمان، بالا می بردند و در منبر، گذشتگان خود را ستایش می كردند؛ ولی گویی خاك از روی مردار، كنار می زدند.[3].

3979. شرح نهج البلاغة - به نقل از شعبی، در وقتی كه از علی علیه السلام یاد كرده بود -:او بخشنده ترینِ مردم بود، و بر خُلقی بود كه خداوند، آن را دوست داشت:سخاوت و بخشندگی. هیچ گاه به كمك خواهی پاسخ «نه» نگفت.[4].









    1. عامر بن شَراحیل بن عبد (و یا عامر بن عبد اللَّه بن شراحیل) شعبی حمیری، ابو عمرو كوفی، از مردم همدان. منصور غدانی از شعبی نقل كرده است:«پانصد تن از صحابه را دیدم». ابو جعفر طبری در طبقات الفقهاء آورده:وی دارای ادب، فقه و علم بود. مشهور، این است كه تولّدش در سال ششم خلافت عمر بود. در سال مرگش به چند قول، اختلاف است:از سال 103 تا 110 ق. (ر. ك:تهذیب التهذیب: 3588 /44/3).
    2. المناقب:350/330، مناقب آل أبی طالب:214/3.
    3. الإرشاد:309/1، مناقب آل أبی طالب:351/2.
    4. شرح نهج البلاغة:22/1. نیز، ر. ك:الصراط المستقیم:162/1.