کد مطلب:29519 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:94

فطرت












5037. امام علی علیه السلام: سپاسْ خدایی را كه حمد و ستایش خود را بر بندگانش الهام كرد و آنان را بر شناخت پروردگاری اش سرشت.[1].

5038. امام علی علیه السلام: برترین چیزی كه متوسّلان به خدای منزّه و والا بدان متوسّل می شوند، ایمان به خدا و رسول او، و جهاد در راه اوست؛ چون جهاد، چَكاد اسلام است؛ و كلمه اخلاص، [2] همان فطرت است؛ و برپاداری نماز، همان دین است.[3].

5039. امام علی علیه السلام: در بین آنان (مردم)، رسولانش را برانگیخت و در پیِ آنان، پیامبرانش را آورد تا پیمان فطرت او را بیان كنند، و نعمت های فراموش شده اش را به یاد آنان آورند و با تبلیغ، بر آنان احتجاج كنند و گنجینه های خِرَدها را بیرون كشند.[4].

5040. امام علی علیه السلام - در دعایش -: خداوندا! دل ها را بر اراده خود آفریدی، و خِرَدها را بر شناخت خودت پدید آوردی. پس دل ها از ترس تو به خود می پیچند، و قلب ها به عشق، بانگ بر می آورند، و گستره اندازه خِرَدها در ثنای تو كم می آید، و الفاظ از بیان اندازه نیكویی های تو در می مانند، و زبان ها از شمارش نعمت هایت گُنگ می شوند، و هر گاه در راه جستجوی وصف تو گام نهند، حیرت ناتوانی از درك اوصاف تو، آنها را مبهوت می سازد. و خِرد، نگرانِ كوتاهی [ خویش] است در رعایت محدوده ای كه برایش معین ساخته ای؛ چرا كه او را حقّ پا برون نهادن از آنچه به وی فرمان داده ای نیست.[5].









    1. الكافی: 5/139/1.
    2. شهادت دادن بر یگانگی خداوند و رسالت پیامبرصلی الله علیه وآله.
    3. نهج البلاغة: خطبه 110، علل الشرائع: 1/247، الزهد، حسین بن سعید: 27/13.
    4. نهج البلاغة: خطبه 1.
    5. مهج الدعوات: 154، بحار الأنوار: 34/403/95.