کد مطلب:29545 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:100
5179. امام علی علیه السلام: هر توانمندی غیر از خدای عزّوجل ناتوان است.[2]. 5180. امام علی علیه السلام: هنگامی كه [ هیچ] توانایی نبود، او توانمند بود.[3]. 5181. امام علی علیه السلام: [ او خدایی است كه] به آیاتش بر قدرتش استدلال می شود.[4]. 5182. امام علی علیه السلام: هر قدرتمندی غیر از او، تحت سیطره در می آید و به عجز می افتد.[5]. 5183. امام علی علیه السلام: سپاسْ خدایی را كه در حكومتش ارجمند است... و در كارش، قدرتمند.[6]. 5184. امام علی علیه السلام - خطاب به خداوند عزّوجل -: منزّهی تو! چه قدر بزرگ است آنچه از آفریده های تو كه می بینیم، و چه قدر كوچك است هر بزرگی در كنار قدرت تو! و چه قدر هول انگیز است قدرت ملكوتی تو كه می بینیم، و چه قدر كوچك است این در برابر آنچه از پادشاهی تو كه برای ما پوشیده است! و چه قدر نعمت های تو در دنیا گسترده است، و چه قدر آنها در برابر نعمت های آخرت، كوچك اند![7]. 5185. امام علی علیه السلام: او توانمندی است كه اگر تخیّل ها بر این آهنگ باشند كه نهایت قدرت او را درك كنند، و اندیشه های رها از خطر وسوسه ها در این صدد باشند كه به ژرفای عظمت های پنهان او برسند، و دل های شیفته به سوی او شتابند تا به فهم چگونگی صفات او پردازند، و راه های ورود خرد برای شناخت ذات او، آن قدر ظریف و باریك شود كه به وصف نیاید، خداوند، آنها را از چنین كارهایی باز می دارد؛ زیرا فكرها و خِرَدها، در همان حال كه با اخلاص برای شناخت خدای عزّوجلگام برمی دارند، در وادی تحیّر، گام می زنند.[8]. 5186. امام علی علیه السلام: سپاسْ از آنِ خدای یگانه و یكتا و بی نیاز و تنهاست؛ آن كه نه از چیزی به وجود آمده و نه آنچه را كه آفریده، از چیزی آفریده است. توانایی است كه با قدرتش، از اشیا تفاوت پیدا كرده و اشیا [ نیز] به آن قدرت، از او متمایز شده اند.[9]. 5187. امام علی علیه السلام - در دعایی كه به كمیل بن زیاد آموخت -: خداوندا! فرمانروایی ات عظیم، و جایگاهت برتر، و مكر تو پنهان، و فرمان تو آشكار، و چیرگی تو غالب، وقدرت تو مستقر است وفراركردن از حكومت تو ممكن نیست.[10].
5178. امام علی علیه السلام: آفریدگان را با قدرت خویش آفرید.[1].