کد مطلب:29579 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:110

پرندگان












5378. امام علی علیه السلام: از جانداران و بی جانان، و ساكنان و جُنبندگان، آفریده هایی شگفت ایجاد كرد، و از گواهان روشن بر لطف ساخته هایش و عظمت قدرتش چیزهایی را برپا داشت كه خِرَدها از روی اعتراف و تسلیم، سر به فرمان او شدند، و در گوش هایمان دلایل بر یگانگی اش را گوشزد كرد.

آنچه را از گونه های مختلف پرندگان بود، آفرید، و آنها را در دره ها و شكاف های زمین و بر بالای كوه های بلند، جای داد، از آنهایی كه دارای بال های گوناگون و شكل های مختلف اند و در رشته تسخیر او قرار دارند و با بال هایشان در فضاهای باز گسترده و جوّ بی كران، در پروازند.

آنها را كه نبودند، در شكلی شگفت به وجود آورد، و مَفاصل پوشیده آنها را در كاسه مَفصل، به هم پیوند داد، و برخی از آنها را به خاطر سِتبری جسمشان از اوجگیری در آسمان، منع كرد و برایشان بال زدنی اندكْ مقرّر كرد، و به قدرت ظریف و صنعت دقیق خود، آنها را بر پایه گوناگونی در رنگ ها سامان داد.

پاره ای از آنها در رنگِ یك دستی رنگ آمیزی شدند كه بجز آن رنگ، به رنگ دیگری مخلوط نگشته اند، و پاره ای دیگر در رنگی رنگ آمیزی شده اند و با رنگی غیر از آن، طوقدار گشته اند.[1].

5379. امام علی علیه السلام: خجسته است خدایی كه آنچه در آسمان ها و زمین است، خواسته و ناخواسته، بر او سجده می كنند، و صورت و پیشانی بر زمین می سایند، و از روی تسلیم شدن و ناتوانی از او اطاعت می كنند، و از روی بیم و ترس، رشته فرمانبری او را در گردن می گیرند.

پس پرنده، مسخّرِ فرمان اوست. شمار پَرها و نَفَس زدن های او را شمرده، و پاهای او را بر تَری و خشكی، استوار گردانیده است، روزیِ او را مقدّر كرده و انواع آن را شمرده است. این، كلاغ است و این، عقاب! این، كبوتر است و این، شترمرغ! و هر پرنده ای را به نامش خوانده، و روزی اش را بر عهده گرفته است.[2].









    1. نهج البلاغة: خطبه 165، بحار الأنوار: 1/30/65.
    2. نهج البلاغة: خطبه 185، الاحتجاج: 117/483/1، بحار الأنوار: 1/27/3.