کد مطلب:295836 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:117

بیان


احادیث این فصل نیز دلالت بر فضیلت و عظمت آن بانوی بزرگ عالم بشریت در طهارت از قذارات عالم طبیعت و پاكیزگی از ابتلائات زنانگی دارد.

اما درباره ی علت پاكیزه بودن آن حضرت از ابتلائات زنانگی باید متذكر شویم:

اولا: باید توجه داشت- چنانكه در فصل سوم و پنجم توضیح داده شد- از آنجا كه فاطمه ی زهرا علیهاالسلام همچون انبیا و رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم و ائمه اطهار علهیم السلام، اصل و طینت و قلوب و حتی بدنهایشان از علیین،و بهشتی است، لذا مقام و منزلت آن بزرگوار بسی والاتر از آن است كه به قذارات عالم طبیعت آلوده شود. چنانكه ذیل روایت چهارم نیز با اشاره به این معنا، در دلیل حیض و نفاس ندیدن وی می فرماید:

«ان فاطمه خلقت حوریه فی صوره إنسیه.»

- فاطمه، حوریه ای است كه به صورت بشر آفریده شده است.

آری، كسی كه نطفه اش بهشتی است باید طاهره و مطهره و بدون آلودگیهایی كه سایر كودكان دارند، پا به عرصه دنیا بگذارد، و در طول حیات نیز طاهره و مطهره بوده و از سایر همنوعان خود ممتاز باشد.


ثانیا: از آنجاكه حیض و نفاس، متسلزم برداشته شدن تكالیفی از قبیل نماز و روزه و حرمت مكث در مسجد و غیره است، خداوند نخواسته است معصومی همچون فاطمه ی زهرا علیهاالسلام، كه در مرتبه تام اتصال به حق است- چنانكه روایات فصول قبل و بعد این رساله بر آن دلالت دارد- از عبادتی مثل نماز كه بالاترین حالات توجه بنده به پروردگار است، و نیز از سایر عبادات، ولو برای مدت كوتاهی، محروم بماند.

لذا طهارت آن بزرگ بانوی عالم بشریت از ابتلائات زنانگی نه تنها نقص نیست، بلكه به جهت كرامتی كه در آن وجود دارد، امری خارق العاده است، و گویا روایت دوم به این معنا اشاره دارد كه می فرماید:

«فان الحیض مكروه فی بنات الانبیاء.»

- حیض دیدن برای دختران پیامبران ناپسند است.

و گویا اساساً قرآن شریف نیز حیض را نوعی اذیت و نقصان برای زنان می داند كه می فرماید:

(و یسئلونك عن المحیض، قل: هو اذی، فاعتزلوا النساء فی المحیض...) [1] .

- ای پیامبر، از تو درباره ی حیض می پرسند، بگو: آن اذیتی است برای زنان، پس در آن هنگام از آنان دوری كنید...

كه این اذی و اذیت برای دختران پیامبران درست نیست، و این اعتزال برای مثل علی علیه السلام و فاطمه ی زهرا علیهاالسلام شایسته نیست، چنانكه روایت پنجم نیز به این معنا اشاره دارد كه در علت حرمت زنان در طول حیات فاطمه ی زهرا علیهاالسلام بر علی علیه السلام می فرماید:

«لانها طاهره لا تحیض.»


- زیرا وی طاهره بود و هرگز حیض نمی دید.

و چه بسا ذیل آیه شریفه نیز اشاره به این مطلب دارد كه می فرماید:

(ان الله یحب التوابین، و یحب المتطهرین.») [2] .

- خداوند، توبه كنندگان و كسانی كه خود را از آلودگیها پاك می كنند، دوست دارد.

و فاطمه علیهاالسلام كسی است كه همواره باید مورد لطف خاص الهی باشد و خداوند روا نمی دارد كه او، ولو لحظه ای از رحمت خاص الهی بی بهره باشد.

و حدیث ابن جمیله از امام باقر علیه السلام نیز موید این معناست، كه می فرماید:

«ان بنات الانبیاء- صلوات الله علیهم- لا یطمثن، انما الطمث عقوبه، و اول من طمثت ساره.» [3] .

- دختران پیامبران- صلوات الله علیهم- از عادت زنانگی مبرا هستند، زیرا آن عقوبتی است، و اولین كسی كه به این امر مبتلا شد، ساره بود.

و بالاخره، به این معنا اشاره دارد كلام امیرالمومنین علیه السلام درباره ی علت نقص ایمان زنان كه می فرماید:

«فأما نقصان ایمانهن، فقعودهن عن الصلاة والصیام فی ایام حیضهن.» [4] .

- و اما علت نقصان ایمان زنان، ترك نماز و روزه در ایام عادت است.

كه خداوند نخواسته است فاطمه علیهاالسلام چنین نقصی را داشته باشد.

در خاتمه باید متذكر شویم: چنانكه از مجموع بیانات قرآن شریف و احادیث مذكور معلوم شد، نه تنها عدم ابتلای فاطمه ی زهرا علیهاالسلام به حالت طبیعی سایر بانوان، نقصی برای وی و امتیازی برای دیگر بانوان نیست (زیرا او نتیجه طبیعی این حالت و غایت كمالی آن را، كه فرزنددار شدن است، داشته است)،


بلكه اساساً ابتلا به این گوه قذارات خود، نقص در معنویت و ایمان است كه باید ساحت حوریه بشر گونه و سیده نساء عالمین، فاطمه زهرا علیهاالسلام از آن به دور باشد. والله أعلم بحقیقة الأمر.



[1] بقره: 222- در رابطه با اينكه معناي «أذي»! در آيه ي شريفه، نقصان در كمال و امر غير ملائم با طبيعت شي ء است، به بيان استاد بزرگوار علامه طباطبائي- رضوان الله عليه- در تفسير شريف الميزان ذيل آيه مورد بحث، ج 2، ص 207 مراجعه شود.

[2] بقره: 222.

[3] بحارالانوار، ج 43، ص 25، روايت 21.

[4] نهج البلاغه، خطبه 80، ص 105.