کد مطلب:29611 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:118

هوسرانی












5456. امام علی علیه السلام: هركس به چیزی [ از دنیا] عشق ورزد، دیده اش را كور و دلش را بیمار ساخته است. چنین شخصی با چشمی بیمار می نگرد و با گوشی ناشنوا می شنود. به حتم، شهوت ها خِرَدش را نابود كرده اند، دنیا قلبش را كُشته است، و نفسش شیفته دنیا گشته است.[1].

5457. امام علی علیه السلام: نفس آدمی بر بد ادبی سرشته شده است، و هر بنده ای، مأمور به همراهیِ ادب شایسته است. نفس، طبق سرشت خود، در میدان مخالفتْ گام برمی دارد، و بنده تلاش می كند او را از خواستِ بد، برگرداند. هرگاه زمام نفس را رها كند، در فساد نفس، شریك شده است، و هر كس نفس خویش را در راه هوا (خواسته ها)ی آن یاری رساند، با نفس خویش در قتل خویش، همدست شده است.[2].

5458. امام علی علیه السلام: آفت نفس، شیفتگی به دنیاست.[3].

5459. امام علی علیه السلام: سر دسته آفت ها، شیفته شدن به لذّت هاست.[4].

5460. امام علی علیه السلام: خوش خدمتی به تن، دادن همه لذّت ها و شهوت ها و دستاوردها به آن است و در این كار، هلاك جان است.[5].









    1. نهج البلاغة: خطبه 109، عیون الحكم والمواعظ: 6141/366، المعیار والموازنة: 284.
    2. مشكاة الأنوار: 1448/433.
    3. غرر الحكم: 3926، عیون الحكم والمواعظ: 3731/182.
    4. غرر الحكم: 5244، عیون الحكم والمواعظ: 4797/264.
    5. غرر الحكم: 5097، عیون الحكم والمواعظ: 4650/245.