کد مطلب:29857 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:121
6039. پیامبر خداصلی الله علیه وآله:خداوند عزّوجل فرمود:«... بدانید كه علی را برای مردمان، نشانه قرار دادم. كسانی كه او را پیروی كنند، هدایت یافته اند و كسانی كه او را رها كنند، گم راه گشته اند. جز مؤمن، او را دوست نمی دارد و جز منافق، وی را دشمن نمی دارد.[2]. 6040. پیامبر خداصلی الله علیه وآله:مهر علی در قلب های مؤمنان، افكنده شده است. جز مؤمن، او را دوست نمی دارد و جز منافق، وی را دشمن نمی دارد. [و امّا] مِهر حسن و حسین در قلب های مؤمنان و منافقان و كافران، افكنده شده است. از این رو، كسی را نمی بینی كه آنان را مذمّت كند.[3]. 6041. پیامبر خداصلی الله علیه وآله:یاران من! به درستی كه خداوند عزّوجل علی را نشانه ایمان و كفر قرار داده است. هر كه دوستش بدارد، مؤمن است و هر كه دشمنش بدارد، منافق است.[4]. 6042. پیامبر خداصلی الله علیه وآله:ای علی!... با مِهر توست كه نیكان از نابِكاران، بدان از خوبان، و مؤمنان از كافران، شناخته و متمایز می شوند.[5]. 6043. امام علی علیه السلام:نیك و بد، در دوست داشتن دو فرزند فاطمه علیها السلام مشترك اند؛ ولی خدا اِبا دارد كه مرا جز مؤمن، دوست بدارد.[6]. 6044. پیامبر خداصلی الله علیه وآله:به درستی كه نیك و بد، دو فرزند فاطمه علیها السلام را دوست دارند؛ امّا برای من، چنین نوشته شده كه مؤمن، مرا دوست بدارد و منافق، مرا دشمن بدارد.[7]. 6045. امام صادق علیه السلام:پیامبر خدا در میان گروهی از یارانش نشسته بود كه ناگهانْ صدای شیون [ تشییع كنندگان یك پیكر] برخاست. پیامبرصلی الله علیه وآله به پیشواز جنازه - كه چهار نفر از مردان حَبَشی آن را حمل می كردند - رفت و فرمود:«آن را زمین بگذارید». سپس روی جنازه را باز كرد و فرمود:«چه كسی از شما این مرد را می شناسد؟». علی بن ابی طالب علیه السلام گفت:من، ای پیامبر خدا! این، برده بنی ریاح است كه هیچ گاه مرا دیدار نمی كرد، مگر آن كه می گفت:به خدا سوگند، تو را دوست دارم. پیامبر خدا فرمود:«شهادت می دهم كه جز مؤمن، تو را دوست نمی دارد و جز كافر، تو را دشمن نمی دارد».[8]. 6046. پیامبر خداصلی الله علیه وآله - خطاب به علی علیه السلام -:به درستی كه خداوند از مؤمنان درباره دوست داشتن تو پیمان گرفته و با منافقان بر سرِ دشمن داشتن تو عهد بسته است. چنانچه بر بینی مؤمن بزنی تا تو را دشمن بدارد، تو را دشمن نمی دارد؛ و چنانچه دینارها به منافق بدهی تا تو را دوست بدارد، دوستت نمی دارد. ای علی! جز مؤمن، تو را دوست نمی دارد و جز منافق، تو را دشمن نمی دارد.[9]. 6047. امام علی علیه السلام:چنانچه با شمشیرم بر بینی مؤمن بكوبم تا مرا دشمن بدارد، هرگز با من دشمنی نمی ورزد؛ چنانچه تمام دنیا را در اختیار منافقْ بگذارم تا مرا دوست بدارد، هرگز مرا دوست نخواهد داشت. این، مقدّر شده و بر زبان پیامبر اُمّی جاری گشته است كه او گفت:«ای علی! مؤمن، تو را دشمن نمی دارد و منافق، تو را دوست نمی دارد».[10]. 6048. امام علی علیه السلام:چنانچه با شمشیرم بر بینی مؤمن بكوبم، مرا دشمن نمی دارد؛ و چنانچه طلا و نقره بر سرِ منافق بپاشم، مرا دوست نمی دارد. به درستی كه خداوند از مؤمنان برای دوست داشتن من پیمان گرفته و با منافقان بر سرِ دشمن داشتن من عهد بسته است. پس هرگز هیچ مؤمنی مرا دشمن نمی دارد و هیچ منافقی مرا دوست نمی دارد.[11]. 6049. امام علی علیه السلام:به خدا سوگند، چنانچه با شمشیر بر بینی دوستدارانمان بكوبم، ما را دشمن نمی دارند؛ و به خدا سوگند، چنانچه به دشمنانمان نزدیك شوم و به آنان دارایی ببخشم، ما را دوست نمی دارند.[12]. ر. ك:ص 330 (نفاق).
6038. پیامبر خداصلی الله علیه وآله - درباره علی علیه السلام -:دوست داشتن او ایمان، و دشمن داشتن او كفر است.[1].