کد مطلب:29887 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:105
6114. امام علی علیه السلام - در نامه اش به عقیل -:بدان كه عرب، امروز برای جنگ با برادرت گرد آمده اند، همان گونه كه پیش از این [ نیز] به مبارزه با پیامبرصلی الله علیه وآله برخاسته بودند و به حقّ وی جاهل و برتری هایش را منكر شده بودند.[2]. 6115. الفتوح - درباره حوادث نهروان -:ذو ثُدَیّه حرقوص، بانگ بر آورد و گفت:به خدا سوگند - ای پسر ابو طالب -، ما به جنگ با تو برنخاسته ایم، مگر برای خدا و جهان آخرت. امام علی علیه السلام فرمود:«آیا مایلید كه از زیانبارترین انسان ها به شما خبر دهم؟ "الَّذِینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی الْحَیَوةِ الدُّنْیَا وَ هُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعًا؛[3] كسانی اند كه كوشش آنان در راه زندگانی دنیا، نقش بر آب شده است و چنین می انگارند كه نیكوكردارند". به خدای كعبه سوگند كه اهل نهروان از این گروه اند».[4]. ر. ك:ج 3، ص 88 (زمینه های موفّقیت سقیفه/حسادت). ج 5، ص 41 (انگیزه تجاوزكاران در نبرد با امام علی/كینه، حسد و نادانی). ج 6، ص 301 (پژوهشی درباره مارقین و ریشه های انحراف آنان).
6113. امام علی علیه السلام - در سخنانی كه درباره دو داورِ عراق و شام و نكوهش شامیان بیان داشت -:درشتخویانی دون پایه و بندگانی فرومایه از هر گوشه گرد آمده و از این سو و آن سو چیده شده اند، آن هم از مردمی كه باید احكام دین و ادب بیاموزند و تعلیم داده شوند و كارآزموده گردند و بر آنان سرپرست گمارده شود و دستشان گرفته شود [ و آزاد گذاشته نشوند]. نه از مهاجران اند و نه از انصار، و نه از آنان كه در خانه (مدینه) جای گرفته، در ایمان، استوار ماندند.[1].