کد مطلب:300198 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:268
ترجمه
هر یك از آل عباء در آثار- یعنی در روایات و اخبار- به خامس تعبیر شده است: باری به خامس اصحاب كساء، و گاهی به خامس اهل عباء، و جایی به خامس اهل كساء: مسعودی در مروج الذهب نقل كرده است وقتی كه (امام) حسن مجتبی علیه السلام (در بقیع مدینه) به خاك سپرده شد، برادرش محمد بن حنفیه بر قبرش ایستاد و گفت: اگر حیات تو هر آینه گرامی و ارجمند بود وفات تو شكست پدید آورده است، چه نیكو روح است روحی كه كفن تو آن را در بر گرفته است، و چه نیكو كفنی است كفنی كه بدنت را در بر گرفته است، چگونه اینطور نباشی و حال این كه گردنه هدایت و جانشین اهل تقوا و خامش اصحاب كسائی.
عمادالدین طبری در «بشاره المصطفی لشیعه المرتضی» روایت كرده است: جابر بن عبدالله انصاری در روز اربعین شهادت امام ابی عبدالله الحسین علیه السلام كه به زیارتش رفته بود گفت: من شهادت می دهم كه تو فرزند بهترین انبیاء، و فرزند سید مومنان، و فرزند هم عهد تقوی، و فرزند هدی و خامس اهل كسائی.
و در مصباح سید بن طاووس در زیارت جناب وصی امام علی علیه السلام آمده است: سلام بر صاحب حوض (كوثر)، و حامل لواء، سلام بر خامس عباء.
پس پرورده شده بیت نبوت، و میوه شاخه های (شجره طوبای) نبوت، مادر امامان (معصوم)، فاطمه معصومه خامس اصحاب كساء و خامس آل عباء است، صلوات الله علیها.