کد مطلب:313830 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:178

جحفه
جحفه (به ضم حرف اول و سكون دوم) روستایی بزرگ در جایی بلند، بر سر راه مدینه است و در چهار منزلی مكه قرار دارد.

جحفه، یكی از میقاتهای حاجیان است كه در فاصله ی سه یا چهار میلی آن، غدیرخم قرار گرفته و پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم پس از بازگشت خود از حجةالوداع در آنجا فرود آمد و از مردم برای امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیهماالسلام بیعت گرفت و فرمود:

هر كس را كه من مولای اویم، پس این علی، مولای او است. بار خدایا، هر كه او را دوست دارد، دوستش بدار و هر كه او را دشمن دارد دشمنش بدار! و یاری كن هر كه او را یاری كند، و خوار ساز هر كس كه او را خوار سازد.

خداوند در این باره، آیه ی شریفه ای را در قرآن بر آن بزرگوار نازل فرموده كه تا روز قیامت تلاوت می شود و آن آیه است: «یا أیها الرسول بلغ ما أنزل الیك من ربك فان



[ صفحه 154]



لم تفعل فما بلغت رسالته». [1] ای پیغمبر آنچه از خدا بر تو نازل شد بر خلق برسان كه اگر نرسانی تبلیغ رسالت و ادای وظیفه نكرده ای.

واردین به جحفه از اولاد عباس بن علی بن ابی طالب علیهماالسلام، برخی از فرزندان عبیدالله بن حسن بن عبیدالله بن عباس علیه السلام می باشند كه اسامی شان به شرح ذیل است:

1. محمد بن عبیدالله بن حسن بن عبیدالله بن عباس بن علی علیهماالسلام، كه بازماندگانش عبارت اند از: عبدالله، عباس، علی، احمد و ابراهیم. [2] .

2. علی بن عبیدالله بن حسن بن عبیدالله بن عباس علیه السلام. مادرش ام كلثوم دختر علی بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب علیه السلام می باشد. فرزندانش به نامهای: حسین، حسین اصغر، محمد، عبدالله، علی بن علی، عباس و عبیدالله بوده اند. [3] .

3. برخی از اولاد طاهر بن محمد لحیانی فرزند عبدالله بن عبیدالله بن حسن بن عبیدالله بن عباس علیه السلام . [4] .

جحفه در 156 كیلومتری مكه واقع است كه

1. میقات شام و مصر و مشعر و كسانی كه از این ناحیه به مكه می روند می باشد و جحفه محل آبادی بوده است كه ارتش پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم هنگام فتح مكه در آنجا متمركز شده بود در حوالی آن غدیرخم مكانی كه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم از طرف خدا مأموریت یافت تا ولایت علی علیه السلام را به مردم ابلاغ كنند قرار داد و شهر مقدس مكه ی مكرمه برای اهل مكه و احرام



[ صفحه 155]



حج تمتع و همچنین «ادنی الحل» (مرز حرم و حل)، و محاذات میقاتهای پنج گانه هم از اماكن محرم شدن است. در اینجا لازم است دیگر میقاتها را هم یادآور شویم.

2. ذوالحلیفه: كه به نام های مسجد شجره و آبار علی علیه السلام نیز معروف است. این میقات در 9 كیلومتری مدینه (440 كیلومتری مكه) قرار دارد.

مسجد شجره میقاتگاه اهل مدینه و همه ی كسانی است كه از این راه به مكه می روند.

به این جهت آبار علی علیه السلام گویند چون امیرالمؤمنین علی علیه السلام در نقاط مختلف مدینه قنوات و چاه هایی به دست خود حفر می كرده و آنها را در راه خدا وقف می نموده است كه به نام (چاههای علی علیه السلام) شهرت یافته است.

3- وادی عقیق: در 94 كیلومتری مكه واقع است و میقات كسانی است كه از راه نجد و عراق به مكه می روند.

4- یلملم: در 84 كیلومتری مكه واقع است و میقات اهل یمن و كسانی است كه از آن راه عبور می كنند.

5- قرن المنازل: در 94 كیلومتری مكه و میقات برای كسانی كه از راه طائف عازم مكه می باشند.

یكی از مهمترین و قدیمی ترین شهرهای عربستان مكه است كه قبل از اسلام هم مورد احترام همه ی قبائل و مركز داد و ستد و تجمع عربها بوده است.

مكه در غرب عربستان، در 75 كیلومتری جده در ارتفاع 330 متر از سطح دریا قرار دارد، 53 سال پیش از هجرت در سال تولد پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم ارتش متجاوز ابرهه، فرماندار یمن با فیل های جنگی به قصد تخریب كعبه آمده بودند كه به وسیله ی مرغهایی هلاك شدند.

«بسم الله الرحمن الرحیم ألم تر كیف فعل ربك بأصحاب الفیل...»

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم از اجازه دادن و از بستن دربهای خانه ی خدا به روی حجاج نهی فرموده است در مكه تلاوت تمام قرآن مجید (خواندن با تدبر سراسر قرآن، یعنی به یاد آوردن تاریخ شگفت انگیز و گسترش دین الهی در طول 23 سال و نزدیك شدن به حقایق تابناك اسلامی و بهره گیری از هدایت این كتاب آسمانی) بهتر



[ صفحه 156]



است قرآن را در مسجدالحرام تلاوت نماییم تا دیگران تهمت های ناروا نزنند.

مكه به نامهای ام القری، بلدالأمین، و بكه در قرآن مجید آمده است.

1. مكه: «و هو الذی كیف ایدیهم عنكم و ایدیكم عنهم ببطن مكة» [5] .

2- ام القری: «ام القری و من حولها» [6] .

3- بكه: «ان أول بیت وضع للناس... للعالمین» [7] .

4- البلدالأمین: «و هذا البلد الأمین» [8] .


[1] سوره ي مائده، آيه ي 67.

[2] مهاجران آل ابي طالب عليهم السلام: ص 182.

[3] مهاجران آل ابي طالب عليهم السلام: ص 182.

[4] مهاجران آل ابي طالب عليهم السلام: ص 182.

[5] سوره ي فتح آيه ي 24.

[6] سوره ي شوري، آيه ي 7.

[7] سوره ي آل عمران، آيه ي 96.

[8] سوره ي تين، آيه ي 3.