کد مطلب:315495 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:201
وفاداری
یكی دیگر ازصفات ابوالفضل كه از برترین و برجسته ترین صفات است، «وفاداری» است. حضرت در این صفت، گوی سبقت از همگان ربود و ركوردی جاودانی بر جای گذاشت و به بالاترین حد آن رسید. نمونه های وفاداری حضرت را در اینجا می آوریم.
الف - وفاداری به دین: ابوالفضل العباس (علیه السلام) از وفادارترین كسان به دین خود بود و بشدت از آن دفاع كرد. هنگامی كه اسلام در خطر نابودی قرار گرفت و دشمنان كمر بسته ی آن - امویان - با تمام وجود به انكار آن برخاستند و
[ صفحه 63]
شبانه روز محو آن را وجهه ی نظر خود قرار دادند و با آن جنگیدند، ابوالفضل به رزمگاه پا گذاشت و در راه دین خود، مخلصانه جهاد كرد تا آنكه كلمه ی توحید در زمین برقرار باشد و در آرمانهای اعتقادیش دستانش قطع گشت و به خون خود درغلتید.
ب - وفاداری به امت: سرور ما حضرت عباس (علیه السلام) می دید كه امت اسلامی در زیر كابوس تیره ی امویان دست و پا می زند و زندگی مرگبار سراسر ذلت و خواری را سپری می كند. گروهی از مجرمان اموی سرنوشت آنان را در دست گرفته، ثروتهای آنان را به باد می دهند، با مقدرات آنان بازی می كنند و حتی یكی از سپاسگزاران اموی با وقاحت و بدون شرم و حیا اعلام می كند كه: «(منطقه) سواد؛ باغستان قریش است» و چه اهانتی به امت بیش از این.
در برابر وضعیت طاقت فرسا، ابوالفضل وفاداری به امت را در قیام دید. پس همراه با برادرش و گروهی از رادمردان اهل بیت و آزادگان دلباخته ی آنان بپاخاست و شعار آزادی از یوغ بندگی امویان را سر داد و رهایی امت اسلامی از بردگی آنان را هدف خود كرد و جهادی مقدس برای بازگرداندن زندگی كریمانه برای آنان را آغاز كرد و در راه این هدف والا، خود و تمامی بپاخاستگان به شهادت رسیدند. پس كدام وفاداری به امت مثل این وفاداری است؟!
ج - وفاداری به وطن: سرزمین اسلامی در گرداب محنت و رنجهای توانفرسا در ایام حكومت امویان، غوطه ور بود. استقلال و كرامت خود را از دست داده بود و به باغستانی برای امویان، سرمایه داران قریش و دیگر مزدوران بدل گشته بود.
تهیدستی و فقر، همه گیر و مصلحان و آزادگان خوار شده بودند و مجالی برای آزادی فكر و نظر نمانده بود. حضرت عباس تحت رهبری برادرش
[ صفحه 64]
سیدالشهداء برای درهم شكستن این حكومت سیاه و فروپاشی پایه های آن، قیام كرد و بر اثر فداكاریهای آنان بود كه طومار حكومت اموی پس از چندی درهم پیچیده شد؛ در حقیقت بزرگترین وفاداری به وطن اسلامی همین است.
د- وفاداری به برادر: ابوالفضل پیمانی را كه با خداوند برای حفظ بیعت خود با برادرش ریحانه ی رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و اولین مدافع حقوق مظلومان و محرومان بسته بود، بدان وفادار ماند. مردمان در طول تاریخ مانند این وفاداری در حق برادر را ندیده اند و قطعا زیباتر از این وفاداری در كارنامه ی وفای انسانی به ثبت نرسیده است؛ وفاداریی كه هر آزاده ی شریفی را به خود جذب می كند.
الف - وفاداری به دین: ابوالفضل العباس (علیه السلام) از وفادارترین كسان به دین خود بود و بشدت از آن دفاع كرد. هنگامی كه اسلام در خطر نابودی قرار گرفت و دشمنان كمر بسته ی آن - امویان - با تمام وجود به انكار آن برخاستند و
[ صفحه 63]
شبانه روز محو آن را وجهه ی نظر خود قرار دادند و با آن جنگیدند، ابوالفضل به رزمگاه پا گذاشت و در راه دین خود، مخلصانه جهاد كرد تا آنكه كلمه ی توحید در زمین برقرار باشد و در آرمانهای اعتقادیش دستانش قطع گشت و به خون خود درغلتید.
ب - وفاداری به امت: سرور ما حضرت عباس (علیه السلام) می دید كه امت اسلامی در زیر كابوس تیره ی امویان دست و پا می زند و زندگی مرگبار سراسر ذلت و خواری را سپری می كند. گروهی از مجرمان اموی سرنوشت آنان را در دست گرفته، ثروتهای آنان را به باد می دهند، با مقدرات آنان بازی می كنند و حتی یكی از سپاسگزاران اموی با وقاحت و بدون شرم و حیا اعلام می كند كه: «(منطقه) سواد؛ باغستان قریش است» و چه اهانتی به امت بیش از این.
در برابر وضعیت طاقت فرسا، ابوالفضل وفاداری به امت را در قیام دید. پس همراه با برادرش و گروهی از رادمردان اهل بیت و آزادگان دلباخته ی آنان بپاخاست و شعار آزادی از یوغ بندگی امویان را سر داد و رهایی امت اسلامی از بردگی آنان را هدف خود كرد و جهادی مقدس برای بازگرداندن زندگی كریمانه برای آنان را آغاز كرد و در راه این هدف والا، خود و تمامی بپاخاستگان به شهادت رسیدند. پس كدام وفاداری به امت مثل این وفاداری است؟!
ج - وفاداری به وطن: سرزمین اسلامی در گرداب محنت و رنجهای توانفرسا در ایام حكومت امویان، غوطه ور بود. استقلال و كرامت خود را از دست داده بود و به باغستانی برای امویان، سرمایه داران قریش و دیگر مزدوران بدل گشته بود.
تهیدستی و فقر، همه گیر و مصلحان و آزادگان خوار شده بودند و مجالی برای آزادی فكر و نظر نمانده بود. حضرت عباس تحت رهبری برادرش
[ صفحه 64]
سیدالشهداء برای درهم شكستن این حكومت سیاه و فروپاشی پایه های آن، قیام كرد و بر اثر فداكاریهای آنان بود كه طومار حكومت اموی پس از چندی درهم پیچیده شد؛ در حقیقت بزرگترین وفاداری به وطن اسلامی همین است.
د- وفاداری به برادر: ابوالفضل پیمانی را كه با خداوند برای حفظ بیعت خود با برادرش ریحانه ی رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و اولین مدافع حقوق مظلومان و محرومان بسته بود، بدان وفادار ماند. مردمان در طول تاریخ مانند این وفاداری در حق برادر را ندیده اند و قطعا زیباتر از این وفاداری در كارنامه ی وفای انسانی به ثبت نرسیده است؛ وفاداریی كه هر آزاده ی شریفی را به خود جذب می كند.