کد مطلب:315497 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:193

مهربانی
محبت و مهربانی به محرومان و ستمدیدگان بر وجود ابوالفضل مستولی بود و این پدیده به زیباترین شكل خود در كربلا آشكار شد و جلوه كرد؛ سپاه امویان



[ صفحه 65]



آبشخور فرات را بر اهل بیت بستند تا آنان بر اثر تشنگی بمیرند یا تسلیم گردند. ابوالفضل كه لبهای خشكیده و چهره های رنگ پریده ی فرزندان برادرش و دیگر كودكان را از شدت تشنگی دید، قلبش فشرده گشت و از عطوفت و مهربانی دلش آتش گرفت. سپس به مهاجمان حمله كرد، راهی برای خود گشود و برای كودكان آب آورد و آنان را سیراب كرد. در روز دهم محرم نیز بانك «العطش» كودكان را شنید، دلش به درد آمد و مهر به آنان، او را از جا كند. مشكی برداشت و در میان صفوف به هم فشرده ی دشمنان خدا رفت، با آنان درآویخت و از فرات دورشان ساخت، مشتی آب برداشت تا تشنگی خود را برطرف كند، لیكن مهربانی او اجازه نداد قبل از برادر و كودكانش سیراب شود، پس آب را فروریخت. حال در تاریخ امتها و ملتها بگردید آیا چنین محبت و رحمتی را - جز در قمر بنی هاشم و افتخارعدنان - خواهید یافت؟!

اینها پاره ای از صفات و فضایل ابوالفضل است كه با داشتن آنها - چون پدرش - به بالاترین قله ی مجد و كرامت دست یافت.



[ صفحه 66]