کد مطلب:315757 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:176
اباالفضل
پدر فضل این كنیه را به این مناسبت بر حضرت اطلاق نموده اند كه پسری به نام فضل داشته و این مشهورترین كنیه های آن حضرت است و گفته شده كه هر كس از بنی هاشم نامش عباس بوده وی را به اباالفضل مكنی نموده اند مانند عباس بن عبدالمطلب و عباس بن ربیعة الحارث بن عبدالمطلب و عباس بن علی بن ابی طالب.
و ممكن است كه تناسب این كنیه را با حضرت از جهتی دیگر نیز در نظر گرفت زیرا فضل به معنای بزرگواری و فضیلت است و از این رو كه از دوران كودكی و بعد از آن آثار و نشانه های بزرگواری از قمر بنی هاشم علیه السلام ظاهر و هویدا بود او را اباالفضل گفتند یعنی پدر و صاحب فضیلت و بزرگواری. یكی از شعرای عرب زبان در ضمن رثائیه كه در آن، حضرت را رثاء گفته خیلی زیبا سروده است:
أباالفضل یا من اسس الفضل و الابا
أبی الفضل الا ان تكون له أبا [1] .
یعنی ای ابوالفضل كه فضیلت و بزرگواری را بنیان نهادی، فضل و بزرگواری امتناع می ورزد كه جز تو كسی پدر آن باشد.
و ممكن است كه تناسب این كنیه را با حضرت از جهتی دیگر نیز در نظر گرفت زیرا فضل به معنای بزرگواری و فضیلت است و از این رو كه از دوران كودكی و بعد از آن آثار و نشانه های بزرگواری از قمر بنی هاشم علیه السلام ظاهر و هویدا بود او را اباالفضل گفتند یعنی پدر و صاحب فضیلت و بزرگواری. یكی از شعرای عرب زبان در ضمن رثائیه كه در آن، حضرت را رثاء گفته خیلی زیبا سروده است:
أباالفضل یا من اسس الفضل و الابا
أبی الفضل الا ان تكون له أبا [1] .
یعنی ای ابوالفضل كه فضیلت و بزرگواری را بنیان نهادی، فضل و بزرگواری امتناع می ورزد كه جز تو كسی پدر آن باشد.
[1] العباس، قرشي، ص 30 و 31؛ بطل العلقمي، ج 2، ص 12.