کد مطلب:321267 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:124
جواب
امر زلزله هم كه از علامات ظهور امام (ع) شمرده شده به این نحو كه او گمان كرده نیست اگر چه بعد از ظهور امام (ع) تزلزل و
و اضطراب در اركان عالم ظاهر خواهد شد و در این شبهه نیست اما به قول تو اختصاص بظهور امام عصر عجل الله فرجه ندارد و در ظهور همه ی انبیاء (ص) امر به این منوال بوده چه اینكه در ظهور آن حضرت اضطراب خلق از جمیع اوقات به مراتب افزون خواهد بود بلكه این نحو اضطراب كه او خیال كرده در تغییراتی كه در دولتها حاصل می شود و سلطنتها كه انتقال می یابد در مردم حاصل می شود و خاصه اگر از این قبیل دعاوی كه این مرد كرده مقرون به آنها باشد كه اضطراب دنیوی و دینی هر دو برای خلق حاصل می شود و خود این اضطراب دلیل حقیت نیست زیرا كه مردم به همان اسم صاحب الامر مضطرب می شوند خواه دعوی صدق باشد یا كذب بلكه دیده ایم كه به اسم خروج سفیانی پریشانی شده اند ولو اینكه صرف بوده است پس باید در خود شخص مدعی ملاحظه نمود كه آثار امامت یا او هست یا نیست و اما زلزله كه جزو علامات ظهور شمرده شده است آن زلزله ای است كه پیش از ظهور امام (ع) واقع می شود چنانكه در بحار از مفید علیه الرحمة نقل كرده است كه آثاری وارد شده است بذكر علامات زمان قیام قائم مهدی (ع) و حوادثی كه پیش از قیام او است و می شمرد تا آنكه می فرماید و زلزله تا اینكه منخسف بشود بسیاری از زمین و نیز از حضرت باقر (ع) نقل كرده است كه فرمود بر نمی خیزد قائم مگر بر خوف شدیدی از مردم و زلازلی و فتنه و بلائی كه برسد بر مردم و طاعونی پیش از این و سیف قاطعی بین عرب و اختلاف شدیدی میان مردم و تفرقی در دینشان و تغیری در حالشان تا اینكه آرزو بكند آرزو كننده ی صبح و شام از بزرگی آنچه می بیند از كلب مردم و خوردن بعضی ایشان بعضی را قیام قائم علیه السلام را پس خروج او وقتی كه بیرون می آید در نزد یاس مردم است و ناامیدی ایشان از اینكه فرجی ببینند پس خوش به حال كسی كه درك بكند او را و از انصاف او باشد و ویل كل از برای كسی كه دوری بكند از او و مخالفت بكند اوامر او را و از دشمنان او باشد تا اینكه در آخر حدیث فرمود كه نیست شان او مگر قتل و باقی نمی گذارد احدی را و ملامت هیچ ملامت كننده در او اثر نمی كند در راه خدا عرض می كنم مفاد این لفظ را ملتفت بشود كه می فرماید و لا تاخذه فی الله لومة لائم در قتلهای تاویلی كه مراد گمراهی خلق باشد به هیچ وجه جاری نمی شود به جهت اینكه آنها به میل خود گمراه می شوند و از امام سوای دعوت به سوی خداوند امری سر نزده ولی این كلمه كه مكرر در اخبار ذكر شده در جائی است كه بعد از اتمام حجت امام آنها را ظاهرا به قتل برساند و ضعفا او را ملامت كنند باری و هم چنین خسفهای متعدده كه آن هم قرین زلزله است ذكر شده كه اعظم آنها خسف قشون سفیانی است كه در بیدا خواهد شد مقارن ظهور امام (ع) است طوری كه بشارت آن را در حین ظهور به آن حضرت می دهند خلاصه پس زلزله كه علامت ظهور امام است آن است كه پیش از ظهور امام (ع) واقع شود و زلزله ها در
عالم شده است و شاید بعد از این هم واقع شود و ملاحظه می كنی كه زلزله را در حدیث شریف ردیف بلاء و طاعون و فتنه ها شمرده اند و آن به وضع ظاهر باید واقع شود زیرا كه تفرق در دین و تغییر در حال را هم علاوه شمرده اند و اگر مقصود از زلزله همان معنی تاویلی كه تو كرده بود دیگر حاجت به ذكر تفرق در دین و تغییر حال و باقی آنچه ذكر شده نبود با اینكه آن نحو اضطراب كه گفتی بعد از ظهور خواهد بود و علامات معدوده مال قبل از ظهور است.
و اضطراب در اركان عالم ظاهر خواهد شد و در این شبهه نیست اما به قول تو اختصاص بظهور امام عصر عجل الله فرجه ندارد و در ظهور همه ی انبیاء (ص) امر به این منوال بوده چه اینكه در ظهور آن حضرت اضطراب خلق از جمیع اوقات به مراتب افزون خواهد بود بلكه این نحو اضطراب كه او خیال كرده در تغییراتی كه در دولتها حاصل می شود و سلطنتها كه انتقال می یابد در مردم حاصل می شود و خاصه اگر از این قبیل دعاوی كه این مرد كرده مقرون به آنها باشد كه اضطراب دنیوی و دینی هر دو برای خلق حاصل می شود و خود این اضطراب دلیل حقیت نیست زیرا كه مردم به همان اسم صاحب الامر مضطرب می شوند خواه دعوی صدق باشد یا كذب بلكه دیده ایم كه به اسم خروج سفیانی پریشانی شده اند ولو اینكه صرف بوده است پس باید در خود شخص مدعی ملاحظه نمود كه آثار امامت یا او هست یا نیست و اما زلزله كه جزو علامات ظهور شمرده شده است آن زلزله ای است كه پیش از ظهور امام (ع) واقع می شود چنانكه در بحار از مفید علیه الرحمة نقل كرده است كه آثاری وارد شده است بذكر علامات زمان قیام قائم مهدی (ع) و حوادثی كه پیش از قیام او است و می شمرد تا آنكه می فرماید و زلزله تا اینكه منخسف بشود بسیاری از زمین و نیز از حضرت باقر (ع) نقل كرده است كه فرمود بر نمی خیزد قائم مگر بر خوف شدیدی از مردم و زلازلی و فتنه و بلائی كه برسد بر مردم و طاعونی پیش از این و سیف قاطعی بین عرب و اختلاف شدیدی میان مردم و تفرقی در دینشان و تغیری در حالشان تا اینكه آرزو بكند آرزو كننده ی صبح و شام از بزرگی آنچه می بیند از كلب مردم و خوردن بعضی ایشان بعضی را قیام قائم علیه السلام را پس خروج او وقتی كه بیرون می آید در نزد یاس مردم است و ناامیدی ایشان از اینكه فرجی ببینند پس خوش به حال كسی كه درك بكند او را و از انصاف او باشد و ویل كل از برای كسی كه دوری بكند از او و مخالفت بكند اوامر او را و از دشمنان او باشد تا اینكه در آخر حدیث فرمود كه نیست شان او مگر قتل و باقی نمی گذارد احدی را و ملامت هیچ ملامت كننده در او اثر نمی كند در راه خدا عرض می كنم مفاد این لفظ را ملتفت بشود كه می فرماید و لا تاخذه فی الله لومة لائم در قتلهای تاویلی كه مراد گمراهی خلق باشد به هیچ وجه جاری نمی شود به جهت اینكه آنها به میل خود گمراه می شوند و از امام سوای دعوت به سوی خداوند امری سر نزده ولی این كلمه كه مكرر در اخبار ذكر شده در جائی است كه بعد از اتمام حجت امام آنها را ظاهرا به قتل برساند و ضعفا او را ملامت كنند باری و هم چنین خسفهای متعدده كه آن هم قرین زلزله است ذكر شده كه اعظم آنها خسف قشون سفیانی است كه در بیدا خواهد شد مقارن ظهور امام (ع) است طوری كه بشارت آن را در حین ظهور به آن حضرت می دهند خلاصه پس زلزله كه علامت ظهور امام است آن است كه پیش از ظهور امام (ع) واقع شود و زلزله ها در
عالم شده است و شاید بعد از این هم واقع شود و ملاحظه می كنی كه زلزله را در حدیث شریف ردیف بلاء و طاعون و فتنه ها شمرده اند و آن به وضع ظاهر باید واقع شود زیرا كه تفرق در دین و تغییر در حال را هم علاوه شمرده اند و اگر مقصود از زلزله همان معنی تاویلی كه تو كرده بود دیگر حاجت به ذكر تفرق در دین و تغییر حال و باقی آنچه ذكر شده نبود با اینكه آن نحو اضطراب كه گفتی بعد از ظهور خواهد بود و علامات معدوده مال قبل از ظهور است.