کد مطلب:321326 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:118
جواب
آب انبار خالی همین كه اندك آب داخل او می شود داد و فریاد بسیار دارد و كثافتهای ته حوض با آن آب اندك ممزوج شده طوری كه منتفع به آن آب نمی توان شد بلكه عفونت بسیار هم پیدا می كند و این مسأله در همه جا جاری است خلاصه اما آنچه در تنزیه ذات گفته است كلامی است حق و ابدا دیده نخواهد شد و مسمی به اسمی و موصوف به صفتی نمی شود نه به معنی تعطیل بلكه تخرجه عن الحدین حد التعطیل و حد التشبیه و اما آنكه رؤیت و لقاء او به ظهورات او است و انوار او و سخنها همه در این مقامات است این هم سخنی است حق و در اخبار و آثار مكرر این مطلب را فرموده اند و از اسرار مكتومه نیست حتی زیارت مؤمن را زیارت خدا شمرده اند و عیادت مؤمن را عیادت خدا دانسته اند و اطعام و سقی او را اطعام و سقی خدا دانسته اند و در اخبار این مطلب موجود است حتی وارد شده است كه صدقه را كه به دست فقیر می دهی به قرض خداوند داده و در دست او گذارده و این است كه سید سجاد (ص) می گرفت صدقه را از سائل و می بوسید و می فرمود از دست خداوند بركت یافته و اخبار بسیار در موارد بیشمار به این مضامین وارد شده است و در باب ائمه و پیغمبر (ص) كه زیارت ایشان زیارت خداست در عرش و معرفت ایشان معرفت خداست و انكار ایشان انكار خداست از حد
تواتر خارج است و صریح كتاب خداست كه من یطع الرسول فقد اطاع الله و ان الذین یبایعونك انما یبایعون الله یدالله فوق ایدیهم و هكذا و این مطالب چنان واضح و بدیهی است در نزد شیعه بلكه عامه نیر از صدر سلف تاكنون كه محل شبهه نیست و شافعی می گوید و مات الشافعی و لیس یدری علی ربه ام ربه الله و ابن ابی الحدید می گوید تقیلت افعال الربوبیة التی عذرت بها من شك انك مربوب خلاصه سخن كه این فضایل از قدیم الایام برای دوست و دشمن مكشوف بوده است و این همه تفصیل نمی خواهد كه تو اینها را از علومی بشمری كه قائم (ع) اظهار می فرماید بحمدالله بوی آن مطالب به شامه شما نرسیده و با این وضع كه دارید نخواهد رسید و بعد از همه ی این سخنان باز می گویم كه در فصل سابق از حضرت امیر (ع) روایت كردیم كه فرمود در تفسیر آیه ی هل تعلم له سمیا كه آیا می دانی احدی را كه اسم او الله باشد غیر از خدای تبارك و تعالی و استفهام انكاری است كه احدی از خلق مسمای به این اسم نمی شود و آنچه فرموده اند كه مثلا معرفتشان معرفة الله است مطلب این است كه معرفتی كه خدا از خلق خواسته همین معرفت ایشان است چنانكه به حضرت سیدالشهدا (ع) عرض كردند كه ما معرفت الله فرمود معرفة اهل كل زمان امام هم یعنی معرفتی كه خدا از خلق خواسته همین است كه در این مقام حاصل بشود و الا ذات پروردگار شناخته نخواهد شد خلاصه شرح این مطالب در كتب مشایخ ما به احسن وجهی شده است و در این مقام از بیان معذوریم و هر چند كه مصنف دعاوی بسیار كرده ولی معذلك آنها را اهل اسرار نمی دانیم و تحقیقاتی هم كه می كنند سوای قشر چیز دیگر نیست و ما معترفیم كه هنوز امام ما ظاهر نشده و خود را محروم از لقائش بالفعل می دانیم و دایم مترقب ظهور اوئیم و همه علوم شما را از اول تا آخر خدای واحد شاهد است كه بجای یك نقطه موهوم در طرف یكی از آن دو حرف از علم كه از پیش ظاهر بوده حساب نمی كنیم چه جای اینكه علم شما را بیست و هفت حرف بگیریم كه برای ما حدیث می خوانی كه امام (ع) بیست و هفت حرف را ظاهر می كند هنوز ظاهر نفرموده و كلمات شما تمام جهالات است اگر ظاهر بكند چه خواهد شد.
تواتر خارج است و صریح كتاب خداست كه من یطع الرسول فقد اطاع الله و ان الذین یبایعونك انما یبایعون الله یدالله فوق ایدیهم و هكذا و این مطالب چنان واضح و بدیهی است در نزد شیعه بلكه عامه نیر از صدر سلف تاكنون كه محل شبهه نیست و شافعی می گوید و مات الشافعی و لیس یدری علی ربه ام ربه الله و ابن ابی الحدید می گوید تقیلت افعال الربوبیة التی عذرت بها من شك انك مربوب خلاصه سخن كه این فضایل از قدیم الایام برای دوست و دشمن مكشوف بوده است و این همه تفصیل نمی خواهد كه تو اینها را از علومی بشمری كه قائم (ع) اظهار می فرماید بحمدالله بوی آن مطالب به شامه شما نرسیده و با این وضع كه دارید نخواهد رسید و بعد از همه ی این سخنان باز می گویم كه در فصل سابق از حضرت امیر (ع) روایت كردیم كه فرمود در تفسیر آیه ی هل تعلم له سمیا كه آیا می دانی احدی را كه اسم او الله باشد غیر از خدای تبارك و تعالی و استفهام انكاری است كه احدی از خلق مسمای به این اسم نمی شود و آنچه فرموده اند كه مثلا معرفتشان معرفة الله است مطلب این است كه معرفتی كه خدا از خلق خواسته همین معرفت ایشان است چنانكه به حضرت سیدالشهدا (ع) عرض كردند كه ما معرفت الله فرمود معرفة اهل كل زمان امام هم یعنی معرفتی كه خدا از خلق خواسته همین است كه در این مقام حاصل بشود و الا ذات پروردگار شناخته نخواهد شد خلاصه شرح این مطالب در كتب مشایخ ما به احسن وجهی شده است و در این مقام از بیان معذوریم و هر چند كه مصنف دعاوی بسیار كرده ولی معذلك آنها را اهل اسرار نمی دانیم و تحقیقاتی هم كه می كنند سوای قشر چیز دیگر نیست و ما معترفیم كه هنوز امام ما ظاهر نشده و خود را محروم از لقائش بالفعل می دانیم و دایم مترقب ظهور اوئیم و همه علوم شما را از اول تا آخر خدای واحد شاهد است كه بجای یك نقطه موهوم در طرف یكی از آن دو حرف از علم كه از پیش ظاهر بوده حساب نمی كنیم چه جای اینكه علم شما را بیست و هفت حرف بگیریم كه برای ما حدیث می خوانی كه امام (ع) بیست و هفت حرف را ظاهر می كند هنوز ظاهر نفرموده و كلمات شما تمام جهالات است اگر ظاهر بكند چه خواهد شد.