کد مطلب:321338 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:124

جواب
اولا از . . . این اجماع كه بیرون نباید رفت زیرا كه در برهان از علی بن ابراهیم نقل كرده است از معصوم كه در تفسیر این آیه فرمود كه یعنی این جماعت نمی شنوند از تو هم چنان كه نمی شنوند كسانی كه در قبرها هستند پس معلوم است كه مراد این نیست كه این جماعت در قبرها هستند و چگونه می توان ایشان را حقیقت مرده خواند و حال این كه از برای میت تكلیف نیست و ثواب و عقابی بر آن چه در حال موت از او دیده می شود متفرع نیست ابدا و اگر بنا باشد كه تكلیف داشته باشند پس همه ی اموات عالم باید معذب بشوند زیرا كه تمام عبادات از ایشان فوت شده و بالبداهة اگر كسی در میان مردم راه برود و بالمرة جمیع اعمال خیر را ترك كند معاقب خواهد بود پس اگر مردگان هم مثل احیاء مكلفند پس دیگر خلقت جنت لغو خواهد بود زیرا كه همه به این درد مبتلایند حال كافر را كه در بعضی مقامات مرده خوانده اند اگر واقعا همین مرگ مراد است پس دیگر تكلیف از برای او نیست و مستحق ذمی هم بر كفر خود نمی شود زیرا كه شأن میت همین است و عقابی هم از برای او نباید باشد و همه ی اینها از ضرورت اسلام بلكه همه ملیین بلكه خود شما كه در حقیقت همه ی ملل را پشت سر انداخته اید خارج است پس مراد از این موت كه در این مقامات فرموده اند موت اختیاری است كه انسان به اختیار خود روح الایمان خود را می میراند و به اختیار خود طلب حیوة می كند چنان كه فرمود استجیبو الله و للرسول اذا دعاكم لنا یحییكم و بنابر قول تو بعث و نشور مخصوص است به همین جماعت كه به موت اختیاری روح الایمان خود را می راینده اند و وقتی از خواب غفلت بیدار شده مبعوث می شوند پس سخنی از گذشتگان نیست و ما و تو هم كه می میریم به كلی باطل و فانی می شویم پس مثل همان جماعت كه گفتند من یحیی العظام و هی رمیم ما هم بگوئیم و اگر می گوئی كه همان گذشتگان به این قسم زنده می شوند و به ثواب و عقاب خود می رسند می گویم اولا در كفار گذشته چه می گوئی زیرا كه كافر را چه گذشته و چه حال ولو در میان مردم راه رود مرده می خوانی پس بنابراین از برای كافر عودی نیست زیرا كه بلاشك در معاد جمیع خلق باید زنده بشوند حتی كفار و عذاب خود را بچشند و اگر آرزوی مرگ را هم در جهنم بكنند
نخواهند دید چنانكه خداوند فرموده و استفتحوا و خاب كل جبار عنید من ورائه جهنم و یسقی من ماء صدید یتجرعه و لا یكاد یسیغه و یاتیه الموت من كل مكان و ما هو بمیت و من ورائه عذاب غلیظ و در اخبار فرموده اند كه مرگ را در میان بهشت و جهنم به صورت كبشی املخ ذبح می كنند كه اهل بهشت و جهنم دیگر مرگ را نمی بینند و تو مرگ را به معنی بیداری از خواب غفلت معنی می كنی از برای كافر كه البته چنین بیداری نیست پس از برای كافر عودی نیست و عقابی بر كفر خود نمی بیند پس در كمال آسودگی به لوازم كفر خود بپردازد و ثانی اینكه به اعتقاد تو هر گاه این كافر از خواب غفلت بیدار شد می شود معاد یك مؤمنی از سابقین و غفلتی كه پیش در حال كفر داشته به این قاعده باید این مرگ همان مؤمن باشد پس درست ملاحظه كن ببین چه همه مفاسد بر این مترتب است و هرگز در هیچ آیه كتاب یا سنت دیده كه فرموده باشند مؤمنی كه از دنیا می رود زمانی بر او می گذرد كه كافر می شود به خدای خودش و این است مرگ او بعد دو مرتبه ایمان می آورد و این است حیوة او و بعث او و اگر اینطور است معنی این آیه چیست كه فرمود لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون پس اگر ممكن است كه كفر عارضشان بشود چگونه احیا هستند و اگر می گوئی كه كافر شخص دیگری است و مؤمنی كه عود می كند در بدن كافر شخص دیگر همان سؤال پیش را می كنیم كه شخص كافر كجا می رود و آیا آن موهومی بود مثل سراب یا وجودی داشت خلاصه درست در كلمات این جماعت غور بكن ببین سوای خرافات هیچ هست یا نه.