کد مطلب:321389 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:129
جواب
فقره ی حدیث لوح این است كه سیذل اولیائی فی زمانه تتهادی رواسهم تا آخر و هزار و شصت سال از غیبت امام (ع) می گذرد كه شیعه دایم یا صاحب الزمان گفته اند و در محبت و ولایت او مبتلای به بلاها و صدمات بوده اند و هستند حال این جماعت زمان را مخصوص می گیرند به زمان ظهور او و آن وقت می گوید كه باید این ذلتها در زمان ظهور بر اولیاء وارد آید اول كه به ضرورت شیعه همه ی این مدت گذشته و آینده تا ظهور او از زمان او است و همه ی این مصائب در زمان او بر شیعه وارد آمده ولی بعد از ظهور به نص اخبار آل محمد (ع) جمیع این ذلتها برطرف می شود و منتهای عزت و قوت و شوكت برای آن حضرت (ص) و اصحاب او حاصل می شود و منافات ندارد با اینكه در حدیث لوح فرموده اند كه در زمان او اولیائش دلیل می شوند چنانكه اگر مخبر صادق خبر بدهد كه در سال آینده قحط شدید خواهد شد و باز خبر بدهد كه در سال آینده فراوانی بسیار خواهد بود این دو خبر منافات با هم ندارد و در صورتی كه شخص راستگو است منكر هیچ یك نباید شد زیرا كه ممكن است كه مثلا در اول سال قبل از حصاد قحط شدید باشد و بعد از حصاد فراوانی بسیار باشد و مكرر همین طور شده پس هر دو خبر را از مخبر صادق باید قبول كرد و بعد از آنكه بدیهی است كه از هزار و شصت سال قبل از این تا آن وقت كه خدا دانا است همه ی زمان صاحب الأمر است و حدیث لوح صادر از ایشان و آیات و اخبار هم كه همه دلیل این است كه در زمان ظهور خاصه جمیع زمین پر از عدل و داد می شود و امام (ع) غالب بر كل زمین می شود چنانكه فرموده لیظهره علی الدین كله و فرموده و نمكن لهم فی الارض نیز همه اینها صادر از ایشان پس به چه دلیل می توان انكار نمود اینها را و فقره ی حدیث لوح را تعمیم داد در جمیع زمان او و زمان او را هم تخصیص داد به وقت ظهور جمیع اینها كلماتی است كه ابدا دلیلی بر آنها نیست.