کد مطلب:321399 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:117

جواب
در این فقره بی انصافی و اغراق گوئی كرده شیعه هنوز هم مبتلا به شر اعادی هستند و خواهند بود تا آن زمان كه قائم آل محمد (ع) ظهور فرماید این قدر هم كه می بینی شیعه در این اوقات راهی می روند یكی اینكه در بعضی بلاد امر اینطور است نه همه جا و ثانی اینكه در همین جا هم كه راه می روند هزار تقیه و مدارا باید بكنند و فضایل آل محمد (ع) را باید در دلها پنهان بدارند تا آنكه زندگی بكنند پس هنوز هم روز عیش ایشان نیست ولی چیزی كه هست این است كه خداوند به خاتم (ص) و امت او در اولی كه آن حضرت برمی خیزد وعده تمكین اهل زمین و غلبه او به ظاهر بر ایشان و دفع دشمنان نفرموده و در كتب آسمانی و اخباری كه به انبیا (ص) مثل آدم و نوح و ابراهیم و موسی و عیسی و سلیمان و اسمعیل و زكریا و دیگران خبر از مصائب سیدالشهداء (ع) داده اند كه ام المصائب و المحن است كه به مصیبت او پیغمبر خدا (ص) مصیبت زده شد و فاطمه ی زهرا در بهشت بر او می گرید و ائمه اطهار و جمیع انبیاء و اولیا بلكه هزار هزار عالم به مصیبت او مصیبت زده شدند و راحت و خوشی به این سبب از عالم برداشته شده و تا خون او گرفته نشود از دشمنان او آسایش و زندگانی از برای خلق پیدا نخواهد شد و بركات آسمان و زمین بر ایشان فرونمی ریزد پس عهد و میثاق آل محمد (ع) همین بوده كه در اول اسلام همین طور باشد و خداوند به همین ملاحظه در كتاب مجید خود ایشان را مستضعف خوانده و فرموده است و نرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمة و نجعلهم الوارثین و نمكن لهم فی الأرض و نری فرعون و هامان و جنودهما منهم ما كانوا یحذرون اما بعد از استضعاف وعده ی تمكین و ظفر و وراثت و غلبه بر دشمنان را داده است
و در آیات بسیار این مطلب را فرموده و در اخبار اهل بیت آن روز را به یوم ظهور قائم (ع) تفسیر فرموده اند و بسا هزار حدیث دلیل بر غلبه و قوت و قدرت و عزت و سلطنت ایشان در این روز وارد شده و تصریح فرموده اند كه در همان روز اول امر به این منوال خواهد بود كه به غلبه برمی خیزد چنانكه فرمودند كه یمسی من اخوف الناس و یصبح من امن الناس پس ببین كه با اینكه امام است گفته می شود كه شام می كند و از همه مردم خوف او بیشتر است و صبح می كند و از همه مردم ایمن تر است و معلوم است كه خوف او به ملاحظه ی تقدیر خدا است كه هنوز روز ظفر او نرسیده و از همین خوف بود كه غالب شد كه می فرماید ففررت منكم لما خفتكم و در صفت او خائفا یترقب وارد شده و آن روز كه وعده خداوند می رسد و نصرت پروردگار بر او سایه می اندازد دیگر ایمن می شود و می داند كه تمام عالم با او مقابلی نمی كنند و همان اول خطیب مكه را می كشد و بعد از چند روز تمام اهل مكه را قتل می كند الا مؤمنین خالص را و بعد از چند روز دیگر در مدینه جبت و طاغوت را بیرون می آورد و می سوزاند و جمیع اشیاء آنها را هلاك می كند خلاصه این فرمایشات همه وعده های فوری است كه در اول ظهور باید بروز بكند تاویل آنها به تصرفات باطنیه كردن خطا است زیرا كه در باطن از زمان آدم تا قیامت همیشه ملك در تصرف انبیاء و اولیا بوده و هیچ نفرمودند كه ظهور شد و خداوند وعده داد كه ایشان را خلیفه بكند چنانكه فرمود وعد الله الذین آمنوا و عملوا الصالحات لیستخلفنهم فی الارض تا آخر و وعده البته موعد و اجلی دارد و اجل آن به نص كتاب خدا و اخبار آل محمد (ع) ظهور قائم است دیگر این سخنان كه دل خود را خوش می كنید مثمر ثمری نیست این شخص آمد و چند صباحی بیشتر طول نكشید و مرد و رفت و اگر می گوئی كه وعده به روح داده شده كه در مظاهر بعد هست می گویم آن روح در خاتم و ائمه هم بود چرا ایشان را مستضعف شمردند قدری باید فكر كرد و دین را به این بازیچه ها از دست نداد حیف است والله كه این همه جان بكنی و خود را خسته كنی و خداوند ناراضی باشد خلاصه كه بیشتر بیان این مطالب شده اما بی انصافی این مرد ملجأ می كند ما را از تكرار باری و باز ذكر كرده است كه در خاتمه بعضی عبارات ایقان را ذكر كرده اند و تناسخ دانسته اند و رد نموده اند و اشاره به بعضی عبارات آن نموده كه در رساله مباركه تفصیل آنها ذكر نشده است و گمان كرده كه به اینها اثبات مطلب او می شود این بنده در چند فصل پیش همان عبارت را كه اشاره می كند در باب اختلاف مقامات انبیا در رتبه پائین و اتحادشان در اعلی ذكر نموده و به تفصیل جواب داده ایم
و دیگر حاجت به تفصیل نیست و بعد از این عمده ی مطلب مصنف احتجاج بر طایفه ی ازلی است و الحمد لله ما فراغت جستیم از آنچه متعلق به ما بود و در جواب احتجاجات آخر بس است كه بخوانیم و قالت الیهود لیست النصاری علی شئ و قالت النصاری لیست الیهود علی شئ و هم یتلون الكتاب كذلك قال الذین لا یعلمون مثل قولهم الایة و چون این بدبختان ادعای سیدالشهدائی برای میرزا حسینعلی داشتند و غصب حق آن حضرت را نموده بودند امید است كه این رساله نصرتی خاص از آن حضرت روحی و روح العالمین فداه باشد و لهذا ختم آن مطابق شد با یوم عاشوراء از سنه ی هزار و سیصد و بیست و یك هجریة و از تفضلات حضرت صاحب الأمر صلوات الله علیه امید دارم كه با اینكه این غلام روسیاه و كلام او قابل ذكر نیست ولی چون مشحون به ذكر این بزرگواران است و دفع زبان اعادی و غاصبین حق ایشان از ایشان به كرم قبول فرمایند و در دنیا و آخرت نظر مرحمت خود را از ما برندارند و چون هر چه از حق در نزد ما است به توسط موالی و مشایخ ما به ما رسیده است از خداوند مسالت می كنیم كه درجات و مقامات ایشان را بلند فرماید و ایشان را با آل محمد (ع) محشور فرماید و بقیه مشایخ ما كه مولای بزرگوار من است روحی فداه از خداوند به توسل به آل محمد (ع) مسالت می نمائیم كه بر توفیقات و تأییدات ایشان در نشر امر آل محمد (ع) بیفزاید و كفایت مهمات ایشان را بفرماید و عمر مقدس ایشان را طولانی فرموده به ظهور قائم آل محمد علیهم السلام بپیوندد آمین یا ارحم الراحمین تمت حامدا مصلیا مستغفرا تراب اقدام محبین آل محمد اقل العاصی صمد بن احمد تبریزی

فی چهاردهم شهر رمضان

المبارك فی شهور 1331