کد مطلب:326155 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:298

خاتمه
به این ترتیب دانستیم كه در حدود 160 سال پیش، جوانكی شیرازی به نام میرزا علی محمد، نخست مدعی می شود كه باب و نائب امام زمان است و پس از چهار سال خود را قائم آل محمد می پندارد و در همان هنگام، با خوردن فقط یازده ضربه چوب، از ادعایش دست می كشد و توبه می كند ولی اندكی بعد دعوی پیامبری می كند و سپس خود را «ذات خداوند» می خواند و سرانجام به دستور امیر كبیر، به سبب جنگ و آشوبی كه پیروانش به راه انداخته بودند، اعدام می شود. به دنبال فتنه ای كه باب به پا می كند، فتنه ای دیگر بر می خیزد و شخصی به نام «میرزا حسین علی نوری مازندرانی» خود را موعود باب می پندارد و پیروانی به گرد خویش جمع می كند و گروه «بهائیان» را پدید می آورد. بهائیان، اگر چه در بیشتر كشورهای دنیا پراكنده شده و آیینشان را در همه جا برده و تبلیغ كرده اند و در بسیاری از كشورها هم كوشیده اند، حتی در قالب یك شركت، خود را به ثبت
برسانند و به این وسیله خود را «رسمی و قانونی» قلم داد كنند؛ اما از آن جا كه ایران را «مهد امر الله» می دانند، یكی از بزرگترین آرزوهایشان رسمیت یافتن در این كشور است. از آن سو، مردم ایران، از بهائیت و تشكیلات مرموز آن، به شدت متنفرند و این تنفر تاریخی و ریشه دار، دو دلیل اصلی دارد:

الف: عقیده به مهدویت كه آرمان بزرگ جامعه ی شیعه و نیز مسلمانان و حتی بسیاری از مردم جهان است، با ادعای نابه جا و دروغین باب، مورد توهین و تحقیر قرار گرفت. به این صورت كه شیعیان در انتظار ظهور موعودی جهانی اند كه دنیایی را كه از ظلم و ستم آكنده است، از عدل و داد پر كند و یكی از بزرگترین خیانت های بابیه را آن می دانند كه آن جوانك شیرازی با ادعای دروغ، نخست خود را باب امام زمان نامید و گروهی از مسلمانان را به این وسیله با نام دوستی امام زمان، فریب داد و سپس خود را امام زمان پنداشت و سرانجام هم توبه كرد و از تمامی ادعاهایش دست شست. اما پیروان بی خبر و ناآگاه او، به نام دوستی حضرت مهدی وآماده كردن زمینه ی ظهور آن حضرت، سه جنگ بزرگ داخلی در ایران به
راه انداختند و به این ترتیب لطمه ای اساسی به ملت و مملكت وارد آوردند.

ب: عقیده به خاتمیت رسول اكرم كه با دعوی دروغین باب و بهاء مورد خدشه قرار گرفت و هر چند هم باب و هم بهاء الله در آثار خویش بر اصل خاتمیت پیامبر اكرم پای فشرده اند، اما در همان حال با نسخ دیانت جاودانه ی اسلام، موجبات خشم و نفرت مسلمانان را فراهم آورده اند.

به خاطر این دو مطلب و نیز سوابق سیاه و سوء سیاسی و اجتماعی، ملت ایران پیوسته سران و نیز تشكیلات بهایی را وابسته به بیگانگان می شناسد و از آن سو، افراد آگاه به نوشته های سران و مبلغان بهایی، نوشته های آنان را حتی در ادعاهایشان، پر از دروغ و تناقض گویی یافته اند كه در نوشته های دیگر از همین مجموعه، به آن مباحث پرداخته خواهد شد. البته باید این نكته را به عوض و اطلاع خوانندگان گرامی برسانیم كه اكثریت بهائیان به خاطر دلبستگی به آیین خود، چشم و گوش از این حقائق تلخ بر می بندند و حاضر نیستند آگاهانه و با چشم باز، درباره ی سران و پیشوایان تحقیق و تتبع بیشتری به عمل آوردند تا از تناقضات و خلاف گویی های پیامبران خویش آگاه شوند.
پایگاه اینترتی بهایی پژوهی به نشانی:

www.bahairesearch.ir

با استناد به مدارك و منابع اصلی و اولیه ی بهائیان، عقاید و تاریخ پیدایش آنان را بررسی می كند و در اختیار هموطنان عزیز می گذارد تا با این دست نشانده ی قدیمی بیگانگان، آشنا شوند و خطر آنان را در ایجاد ناامنی فكری، برای مسلمانان، دفع و رفع كنند.