کد مطلب:33563 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:137

درس ششم 68/12/18

بسم الله الرحمن الرحیم

و لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم

و صلی الله علی سیدنا محمد و آله اجمعین

در شرح نامه ی امیرالمومنین (ع) به فرزندشان امام حسن (ع) بودیم. در باب موعظه و یقین توضیحاتی دادیم. در این نوبت دنباله ی كلام مولا (ع) را پی می گیریم:

و نوره بالحكمه

دل تاریك را با نور حكمت روشن كن.

كلمه ی «حكمت» از كلمات آشنا در معارف اسلامی است و هم در قرآن و هم در بیانات پیشوایان دین بكار رفته است. همه می دانیم كه یكی از نامهای خداوند «حكیم» است و «حكیم» همان كسی است كه اهل

[صفحه 138]

حكمت است. یكی از انحاء تشبه به خداوند، صاحب حكمت شدن است.

صفحه 138.

• حكمت، خیر كثیر است و دنیا، متاع قلیل

• حكمت و فلسفه یكی نیستند

• خداوند و پیشوایان دین از حكمت، فلسفه را مراد نمی كردند

• فلسفه فیلسوفان مسلمان یكی از انواع فلسفه های ممكن است

• وصف دیگر متاع دنیا، نزاع انگیزی است

• هر آنچه نزاع انگیز باشد و بر سر آن مخاصمت رود از نعیم اخروی نیست

• پیامبران برای تعلیم كتاب و حكمت آمده اند

• معنای حكمت در قرآن

• مصادیق حكمت در قرآن

  • جز خدای واحد را نپرستیدن

  • احسان به والدین

  • حق خویشاوندان، مساكین و ابن سبیل را گزاردن

  • اهل تبذیر نبودن

  • ادب انفاق را رعایت كردن

  • پرهیز از قتل فرزندان به علت ترس از فقر

  • دوری از زنا

  • پرهیز از قتل ناحق

  • قصاص عادلانه

  • دوری از مال یتیم و وفای به عهد

  • توزین دقیق

  • عدم پیروی از آنچه نمی دانیم

  • مشی متواضعانه

• حكمت در اصطلاح قرآنی از جنس حكمت عملی است نه حكمت نظری

• آن كس وارث خیر كثیر است كه متحقق به آن حكمتها باشد