کد مطلب:36106 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:134

(و احسن كما تحب ان یحسن الیك)

«و نیكی كن همچنانكه دوست داری كه به تو نیكی شود»

بیانی كه در جمله ی قبل گذشت در این فراز نیز جریان دارد، اگر انسان دوست دارد كه دیگران درباره ی او نیكی و احسان كنند باید خود به دیگران نیكی كند و مردم را در زیر چتر احسان و نیكوكاری خود جای دهد.

راستی توقع بیجاست كه انسان از دیگران نیست به خود انتظار احسان و نیكی داشته باشد و لیكن نسیم احسان و انعام او هرگز به دیار دیگران نوزد و دیگران از خوان احسان او بهره مند نگردند. صاحبان وجدانهای بیدار باید متوجه باشند كه اگر احسان، خوب است برای همه خوب است نه اینكه تنها وقتی خوب باشد كه از دیگران نسبت به ما انجام شود همین احساسی كه در وجود ما است كه می خواهیم دیگران به ما احسان كنند در وجود دیگران نیز هست، آنان هم میخواهند كه ما به آنان احسان كنیم.