کد مطلب:36440 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:733
امام علی (ع) در گفتار زیر سپاهیان خود را كه به ناگاه از ادامه ی جنگ دست می كشیدند به زن بارداری مانند می كند كه پیش از بالیدن نوزادش در رحم او را سقط می كند. مولا می فرماید: اما بعد یا اهل العراق فانا انتم كالمراه الحامل حملت! فلما اتمت املصت، و مات قیمها، و طال تایمها، و رزثها ابعدها. اما و الله ما اتیتكم اختیارا، ولكن جئت الیكم سوقا. «اما بعد... ای مردم عراق؟ شما چون زن آبستنی هستید كه پس از تحمل درد بارداری، و پیش از زادن، نوزادش را سقط كند و شوهرش بمیرد و بیوگی او به درازا كشد و به دورترین كسانش ارث برساند. [صفحه 75] به خدا سوگند كه من نه به دلخواه، كه به اصرار شما به سویتان كشانده شدم. (پس چرا با كسی كه خود به رهبری برگزیده اید مخالفت می كنید؟)[1].
ارتش باید تا رسیدن به هدفهایش نبرد را ادامه دهد. جنگ را باید تندرآسا شروع نمود و سنگرهای دشمن را به طور مداوم درهم كوبید و نابود كرد، پس از آن می توان از موضع قدرت به پای میز مذاكرات صلح نشست. اما توقف در نیمه راه،به معنی خودكشی سریع است، زیرا این وقفه، دشمن را از ضعف نیروی ارتش آگاه می كند و به او روحیه و فرصت تهاجم می دهد.
صفحه 75.