کد مطلب:53764 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:270

و الله لو اعطیت الاقالیم السبعه بما تحت افلاكها علی ان اعصی الله فی نمله اسلبها جلب شعیره ما فعلته

از سخنان 215 علی «ع»

«فیض السلام ص 706»

من از ستمكاری بیزار و به اجرای عدالت سخت استوارم.

اگر آنچه در جهان است، «هفت اقلیم با هر چه در زیر آسمان آنهاست» از آن علی قرار دهند تا پوست جوئی را از دهان مورچه ای به ستم بیرون آورم به خدا سوگند كه به چنین كاری تن نمی دهم.

[صفحه 6]

نوشتند، آنانكه شنیده بودند،

پیامبر فرمود:

خشنودی فاطمه خوشنودی من است، ولی چنین نكردند و از خوشنودی فاطمه دست برداشتند.

شتابان به سوی خانه فاطمه شدند و حرمتش را نگه نداشتند.

حقی را پایمال كردند، آن هم حق علی كه حقی بزرگ بود. به نام مصلحت امت، میراث فاطمه را مصادره كردند.

علی سخنگوی قرآن و قرآن گویای پیامبر و شاهد رسالت را خانه نشین نمودند، بدون این كه به سخنش تن بدهند و قبول كنند كه علی در مسیر حق و در جاده حقیقت است. این سرآغاز ستمها و فاجعه ها بود.

از میان آنها فاجعه ی شهادت حسن و حسین و زینب «س» فاجعه ای بسیار بزرگ در تاریخ اسلام است.

[صفحه 9]

صفحه 6، 9.