کد مطلب:53817 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:158

دهقانان











عمران و آبادی زمین و اصلاح امر كشاورزی و برطرف كردن موانعی كه سر راه توسعه كشاورزی وجود دارد وجهه همت دولت ما خواهد بود.

پیش از اصلاح امر كشاورزی گرفتن مالیات تیشه به ریشه كشور زدن است.[1] .

دولتمردان ما باید بدانند دهقانان و روستاییان كه در پوشش آیین اسلام در آمدند و با معاهده ای تحت حمایت دولت اسلام واقع شدند نباید مورد ستم واقع شوند یا كوچك و حقیر به حساب آیند، باید دانست اینان كه امتیاز مسلمانان را ندارند بی تردید از حقوق بشری برخوردارند.[2] و حق آن است كه باید با آنها بر طبق قرارداد عمل كرد.

این موضوع را تاكید می كنم كه كشور از ظلم حكام ویران می گردد و مردم از بیدادگری فرمانروایان، تیره بخت می شوند.

ننگ و رسوایی بالاتر از این نیست كه افراد خداناشناس، به نام والی املاك رعایا را

[صفحه 267]

بگیرند و برای خود قصرهای زیبا بسازند و مردم را تنگدست و رعیت را مستمند و پریشان نمایند.[3] آنانكه نعمت ها را از ناتوانان و بیوه زنان می گیرند و به خود اختصاص می دهند باید بدانند كه نباید در آرزوی پاداش نیك باشند.[4] .

بدترین تبهكاری ها تباه ساختن تقوی و بر باد دادن آخرت است. فزون طلبی مال دیوانگی است زیرا چیزی است گذاشتنی و گذشتنی.[5] .


صفحه 267.








    1. عهدنامه مالك ص 938 و 939.
    2. نامه 19 ص 774.
    3. عهدنامه مالك ص 938 و 939.
    4. نامه 21 ص 776.
    5. از وصایای به امام حسن ص 843.