کد مطلب:69471 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:243

ممكن است افراد بسیاری در طول تاریخ از حادثه غدیر و اهمیت آن سخن گفته و از آن تعاریفی ارائه داده باشند، اما هیچ یك از این سخنان نمی توانند بیانگر عظمت و شكوه غدیر باشد، زیرا تنها كسانی می توانندتعریف جامع از وقایع و حوادث عرضه نمایند كه خود پدید آورنده آن باشند. تنها زیبنده خدا، پیامبر(ص) و علی(ع) است كه غدیر را به بهترین شكل معرفی نمایند.

پیامبر به دستور خداوند سبحان حادثه غدیر را در میان دو نزول قرآنی قرارداد: ابتدا فرمود: یاایها الرسول بلغ ما انزل الیك من ربك، و افزود: وان لم تفعل فما بلغت رسالته(مائده،67) و پس از معرفی علی(ع) به وسیله پیامبر(ع) با جمله من كنت مولاه فهذا علی مولاه، خدا نیز فرمود: الیوم اكملت لكم دینكم واتممت علیكم نعمتی ورضیت لكم الاسلام دیناً(مائده،3)؛ یعنی واقعه غدیر، اكمال دین، اتمام نعمت و موجب رضایت و خوشنودی خداست و روز غدیر ظرف زمانی این ارزشها معرفی كرد.

علی(ع) نیز در خطبه عید غدیر خود كه خوب است آن را خطبه غدیریه بنامیم به تفسیر و تحلیل این رویداد عظیم تاریخ پرداخت. معرفی این خطبه كه در گوشه و كنار برخی از كتابهای ادعیه و روایت در غربت به سر می برد و بررسی سند و كتابشناسی آن و شرح پاره هایی از آن، موضوع این جستار است.