مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

آيا خداوند آن چه را به وجود مي آورد عدم پيدا نمي كند؟ چرا ( با توجّه به اينكه فعل خدا از ذاتش جدا نيست . )
دليل بر حكمت آفريدگار چيست؟
با اينكه خداوند هستي محض است و از عوارض جسم منزه است چگونه اجسام را آفريده با اينكه بنا به مثل معروف ذات نايافته از هستي بخش كي تواند كه شود هستي بخش؟
در صفت رحيم بودن خداوند گفته مي شود كه آن ذات مقدس از پدر و مادر هم مهربان تر است آيا اين منافات ندارد كه خداوند انسان خاطي را به دوزخ معذب سازد؟
خداوند با انبياء در تكلم بوده است معني تكلم در خداوند چيست؟
آيا ستار ايوب بودن خداوند با اطلاع پيامبران و امامان از اعمال ما منافات ندارد؟
اين بود كه با اين كه خداوند بر هر چيزي قادر است پس چرا كوران را شفا نمي دهد آيا اين حاكي از نقص قدرت خداوند نيست؟
چرا خدا گاه افتادن را برمي افرازد و گاه عزيزان را خوار مي سازد؟
چرا خداوند متعال از اول خلقت طرز فكر و عقيده بشر را يكسان نيافريده تا همه صالح باشند و درست فكر كنند و چرا از همان اول ما را تحت سرپرستي خود نگرفت و شيطانها را ( كه مظاهر پليدي و ضلالت اند ) از ميان نبرد با اينكه او قادري است يگانه و عدل او ايجاب نمي كند كه بندگانش گمراه شوند؟
آيا خداوند از قانون حسن و قبح ذاتي پيروي مي كند؟ آيا چنين پيروي ناسازگاري با نامحدود بودن خداوند ندارد؟
چرا برخي افراد كه به خدا توجه مي كنند دچار گرفتاري مي شوند؟
آيا مي توان گفت هستي از نيستي پديد آمده است؟
  1. 1408 از 4632