در بـيـن قضاوتهاي اميرمومنان علي عليه السلام نقل شده كه روزي سه نفر بر سر 17شتر گفتگو داشتند و مي خواستند آنها را طوري تقسيم كنند كه يك نفر نصف آنها راببرد ( يك دوم ) و ديگري يك ثلث ( يك سوم ) و سومي تسع ( يك نهم ) و بر سرتقسيم عدد 17 به اين كسرها در مانده بودند و كار به مشاجره كشيده بود . عـلـي عليه السلام براي پايان دادن به مشاجره آنها يك شتر از خود به آن هفده شتراضافه كردند , آنگاه نصف آن عدد را به نفر اول ( 9 شتر ) و ثلث آن را به نفردوم ( 6 شتر ) و تسع آن را به نفر سوم ( 2 شتر ) دادند و يك شتر كه متعلق به خود حضرت بود باقي ماند ; يعني , در حقيقت به هر يك از آن سـه نفر چيزي اضافه برسهمي كه مي خواستند دادند , زيرا آنها سهم خود را از 17 شتر مطالبه مي كردند وحضرت همان سهم را از 18 شتر به آنها داد , لذا با كمال خوشنودي و رضايت ازمحكمه قـضـاوت بـيـرون رفـتـند و شتر اضافي هم به جاي خود باقي ماند اكنون اشكال در اين است كه بفرماييد : اين اضافه ها از كجا آمد و مال كي بود كه امام به آن سه نفر داد ؟