با توجه به اينكه امر به معروف و نهي از منكر در اسلام واجب است بعنوان مثال بعضي مواقع كه براي نماز صبح زود بيدار ميشوم كساني كه قبلاً گفته باشند مرا براي نماز بيدار كنيد بيدارشان ميكنم، ديگران را بيدارنميكنم با اينكه دوست دارم بيشتر عبادتهايم را بطور پنهاني انجام بدهم و اينطوري لذت بيشتري ميبرم اگر اينگونه نباشد احساس ميكنم ريا ميشود با اين حال گاهي اينگونه به ذهنم ميرسد كه چرا بايد كارهاي خوب را در خفا و پنهاني انجام دهيم و افراد ديگري كارهاي بد را آشكارا انجام ميدهند مثلاً براي دعاي ندبه كه ميخواهم بروم به كسي نميگويم بيابرويم اينگونه براي خودم توجيه ميكنم كه چرا بايد ديگران را براي انجام كارهاي خوب مجبور كرد، اگر اهل دعاي ندبه باشد خودش ميرود و شايد اگر بگويم فلاني كه برويم به فلان دعا يا دعاي ندبه نوعي خودنمايي باشد و بعضي مواقع هم كه اين را عملي كردهام يعني گفتهام فلاني براي نماز نميآيي يا فردا براي دعاي ندبه نميآيي خودم به دلايلي كم توفيق شدهام لطفاً مرا راهنمايي كنيد.