براي دور شدن از رذايل اخلاقي ، چه بايد كرد؟

راههاي دست يابي به تكامل معنوي چيست ؟

چگونه ميتوان تسليم فرمانهاي الهي شد و در برابر او خاضع و خاشع بود؟ چگونه ميتوان بر اهلبيت(ع) متوسل شده و دوستدار واقعي آنها بود؟

چگونه ميتوان قلب را متوجه خدا كرد به صورتي كه از وسوسههاي شيطان رهايي يافت از آن جايي كه مندانشجو هستم مجبورم در شهر ديگري درس بخوانم و همين امر باعث شده دچار اضطراب شديد شوم هر چه برخداوند توكل ميكنم نميتوانم بر اضطراب خود غلبه كنم زيرا ايمان قلبي من ضعيف است.در مجالس معنوي ومذهبي زيادي شركت ميكنم ولي كمتر ميتوانم لذت معنوي ببرم. در مجموع ميخواستم اگر برايتان امكان داردراههايي را كه بتوان ايمان را، قلبي نمود و در هر موقعيت و مكاني وجود خداوند را احساس نمود كه گناه نكنيم و بهيقين برسيم را برايم معرفي كنيد چرا كه اين مسأله بسيار آزارم ميدهد و نگرانم كه چرا نميتوانم از معنويات لذت ببرم(حتي از قرائت قرآن كريم هم نميتوانم لذت ببرم).

خواهري هستم 30 ساله ديپلم ادبيات كه همسرم معلم ابتدايي است.
از دوران راهنمايي كه دوران جنگ ايران و عراق هم بود تحت تأثير صحبتهاي مربيان خود قرار گرفتم و كم كم بهعبادت علاقهمند شدم، از غيبت و گناهان دوري ميكردم، از نيمه شعبان تا آخر رمضان روزه ميگرفتم، از نماز شبلذت ميبردم و مُصر به شركت در مجالس دعا از جمله كميل، ندبه، توسل و روضه و ... بودم. حالت معنوي خوبيداشتم و اگر ساعتها عبادت ميكردم خسته نميشدم.
اما متأسفانه از طرف خانواده مورد مؤاخذه قرار ميگرفتم كه كمتر عبادت كن. كم قرآن بخوان، كه بالاخره ديوانهميشوي. اگر چه عبادتم هيچ مزاحمتي براي اهل خانه نداشت اما مادرم از عصبانيت قرآن يا مفاتيحم را از بغلم پرتميكرد. اين رفتار در من ايجاد ترس كرد بطوري كه در تاريكي شب ميترسيدم نماز شب بخوانم.
كم كم اين سؤالها برايم پيش آمد كه خدا كيست؟ چرا ما را خلق كرده است؟ و ... گاهي در نماز اين شك برايم ايجادميشود كه آيا من با كسي حرف ميزنم؟ و از هر كسي سؤالاتم را ميپرسيدم جواب قانع كنندهاي نمييافتم. با توسلزياد اين توهمات را به كمك خداوند از خود دور كردم. ولي حالا ميخواهم اين راه را با تمام خلوص، با آگاهي كاملطي كنم تا به معشوق خود برسم. گاهي در تنهايي شعرهاي عاشقانه مينويسم و ساعتها گريه ميكنم. ولي عاشقينادان هستم.
لطفاً مرا راهنمايي كنيد تا اگر يك روز از عمرم باقي است در آن روز عاشقانه خدا را صدا زده و او را عبادت كنم و به سركوي او پرواز درآيم.

چرا بعضي افراد در زمينههاي معنوي پيشرفت زيادي دارند؛ اما عدّهاي ديگر عليرغم تمايل قلبي به اين امر، دراين مسير پيشرفتي نداشته و يا توان و تحمل بسياري از عبادات را ندارند؟

چرا بعضي از محصلين دختر به راههاي انحرافي مانند پيدا كردن دوست پسر و ... كشيده ميشوند؟ راههاي جلوگيري از اين گونه انحرافات چيست؟

كرامت و تكريم

عدم استرحام و ذلت ناپذيري

عدم انظلام - ستم نا پذيري

اهتمام براي مستضعفان

ستيز با استكبار و مستكبران