من شخصي هستم كه تمام خواسته ها و درخواست هايم را از پيشگاه خداوند داشتم و جز او از هيچ كس اميدي نداشتم، و خودم هم براي رسيدن به خواسته هايم كه مطمئن بودم خواسته هايم مشروعي هم بود تمام تلاشم را انجام دادمولي متأسفانه نه تنها به هيچ كدام از خواسته هايم نرسيدم بلكه دچار مشكلات فراواني هم در زندگيم شدم و تقريباً تمام اعتقادات و اميدم را از دست دادم و ديگر نمي توانم آن طور كه قبلاً به خدا اميد داشتم حتي كوچكترين اميدي داشته باشم چرا خداوند بنده هايي را كه تا اين حد به او اميد بستند و از او ياري مي خواهند را اين طور نااميد و از خودش ناراضي مي كند؟