نظر ائمه معصومان(ع) كه همزمان با حمله اعراب به ايران و فتح ايران زندگي ميكردند، در مورد حملات چه بود؟ به گواه تاريخ اعراب و اغلب حاكمان عرب در حق ايرانيها ستمهاي فراواني كردند و رفتار نژادپرستانه و مخالف تعاليم اسلام و سنت پيامبر(ص) داشتند. ائمه همعصر اين خلفا چه واكنشي در اين زمينه داشتند؟
ميدانيم گسترش اسلام به سرزمينهاي خارج از جزيرةالعرب مخصوصاً ايران به زور شمشير بود و غالباً اين گونه بود كه اقوام غير عرب و خارجي اگر مسلمان نميشدند، كشته ميشدند؛ آيا اين حملات و مخصوصاً اين نوع مسلمان شدن با تعالم اسلام و سنت پيامبر سازگار بود؟ توضيح دهيد.