مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

در قرآن آمده است كه هدف از خلقت انسان ، عبوديّت است ؛ همچنين در برخي از آيات « آزمايش و ابتلا » به عنوان هدف آفرينش انسان بيان شده است . اين دو مطلب چگونه با يكديگر سازگار است؟
مكتب براي انسان است يا انسان براي مكتب؟
آيا كمال منحصر به انسان است؟
آيا گناه ، حركت بر ضدّ تكامل هستي است؟
هدايت تشريعي و هدايت تكويني در مورد انسان به چه معنا است؟
براي نيل به مقامات معنوي بايد وسايل مادّي مهيّا باشند ؛ بر اين اساس تكليف اشخاص ضعيف چيست؟
آيا ممكن است انسان آفريده شود و تكامل نداشته باشد؟ اگر چنين باشد ، آيا مفهوم آن ، تصادف نيست؟
خداوند در قرآن مي فرمايد : « وَ ما خَلَقْتُ ألجِنَّ وَ ألاَنْسَ اِلاّ لِيَعبُدوُنَ » . با اين وجود چرا بسياري از كودكان يا افراد غيرمذهبي بدون عبادت خدا از دنيا مي روند؟
آيا نوع انسان پس از خلقت آدم و حوا تكامل يافته است؟
آيا بشر در پايان به طبيعت باز مي گردد؟
اومانيسم اسلامي چيست؟
فرق « انسان مافوق » با « مافوق انسان » چيست؟
  1. 235 از 4632