كارمندي 48ساله هستم . همسرم چهل ساله و به ظاهر خيلي از من جوانتر است , گرچه من در ابتداي ازدواج نسبت به همبستر شدن حريص بودم و اكثراً با او كشمكش داشتم , ولي اكنون پيري زودرس مرا در ديد او تحقير نموده , در برخوردها هميشه بايد حرف او به كرسي بنشيند. به من اهانت و تندي مي كند وروحيهء زن سالاري دارد. نسبت به مسائل مادي حريص است و گاه موجب ايجاد درگيري لفظي و كدورت روحم مي شود. با توجه به مراتب فوق , آيا عدم همبستري با وي در مواردي كه به دو هفته تا بيست روز طول مي كشد, مستوجب گناه نمي باشد؟ آيا در صورت عدم تغيير رويّه , كناره گيري از وي و يا انتقال به محل ديگرصلاح است ؟