گاهي فكر مي كنم دين و تكاليف ديني مربوط به آدمهاي ثروتمند است و من كه فقير هستم بايد به دنبال گرفتاري خودم باشم آيا اين تفكر صحيح است ؟

در حاليكه خداوند خود را هادي و خير محض خوانده است , پس چرا در برخي آيات گمراه ساختن و فريب دادن ديگران به خدا استناد داده شده است ؟

در آيـه 28 سـوره كـهف خداوند به پيامبر اكرم مي فرمايد : از كساني كه ما قلب ايشان را از يادمان غـافل گردانيده ايم , پيروي مكن ( 000 و لا تطع من اغفلنا قلبه عن ذكرنا واتبع هواه 000 ) آيا اين آيه نشان نمي دهد كه خداوند آنها را بر كفر وشرك مجبور ساخته است ؟

عـدالـت خـداونـد از عـقايد اصولي ما مسلمانان است و ما معتقديم همه كارهاي خداوندمتعال بر اساس عدل و حكمت انجام مي گيرد با توجه به اين اصل , منظور از جمله يضل من يشاء و يهدي مـن يشاء در آيه 93 سوره نحل و مانند آن چيست ؟ اگرهدايت و گمراهي به خواست خداست , چگونه با عدل الهي سازگار است كه ما را به جرم گمراهي كيفر و در برابر هدايت پاداش دهد ؟

قـرآن , زيـنـت دادن اعـمال نيك و بد هر كس را در نظرش , به خدا نسبت داده مگرممكن است خداوند عمل بد كسي را در نظرش زينت دهد ؟

در قرآن نوح به قوم خود مي گويد : هرگاه خدا بخواهد شما را گمراه سازد و من بخواهم شما را انـدرز دهـم انـدرز مـن فايده اي به حالتان نخواهد داشت مگر ممكن است خداوند اراده گمراه ساختن كسي را بكند ؟ آيا اين دليل بر جبر نخواهد بود ؟

در آيـه 4 سـوره نـمـل مي خوانيم : كساني كه ايمان به آخرت ندارند اعمال سوءشان رابراي آنها زيـنت مي دهيم چرا اين تزيين به خدا نسبت داده شده در حالي كه در هشت مورد ديگر در قرآن به شيطان , و در ده مورد ديگر به صورت فعل مجهول آمده است ؟

آيـه 25 سوره نحل مي گويد : ليحملوا اوزارهم كامله يوم القيمه و من اوزار الذين يضلونهم بغير عـلـم ; روز رسـتـاخـيـز هـم بار گناهان خود را به طور كامل بر دوش مي كشند و هم سهمي از گـناهان كساني را كه بخاطر جهل گمراه كرده اند چگونه قرآن گفته قسمتي از بار گناهان و نـگـفـته همه بار گناهان آنها را با اينكه در روايات مي خوانيم : اگر كسي سنت بدي بگذارد تمام گناهان كساني كه به آن عمل كرده اند بردوش مي كشد

ايـنـكـه قـرآن مي گويد : بر دلها و گوشهاي كافران مهر نهاده و بر چشمانشان پرده افكنده , آنها مجبورند در كفر باقي بمانند , آيا اين جبر نيست ؟

اينكه در قرآن آمده : خداوند هدايت مي كند و گمراه مي سازد آيا هدايت و گمراهي جنبه اجباري دارد ؟ و تنها منوط به خواست خداست ؟

اعتراض كرده اند كه بعض آيات قرآن دلالت بر جبر دارد . چنانكه گويد : خدا هر كس را بخواهد هدايت مي كند و هر كس را خواهد گمراه مي كند .

آيا هدايت و گمراهي به دست خدا است ؟